هلموت اشمیت که بود؟

آگهی

این تصویری است که آلمانی ها از هلموت اشمیت، پنجمین صدراعظم جمهوری فدرال به یاد می آورند، تصویری که او را در حال کشیدن سیگار نشان می دهد. هلموت اشمیت علاوه بر یک سیگاری قهار، متفکر بود و در زمره دولتمردان بود.

او درباره سمت صدراعظمی گفته بود: “من نه به قدرت علاقه داشتم و نه به این شغل اما به شناخته شدن توسط مردم علاقه مند بودم. کسی که به دنبال کسب قدرت است بطور بالقوه خطرناک است.”

آقای اشمیت به مدت هشت سال ریاست دولت آلمان غربی را بر عهده
داشت، دورانی که این کشور با فراز و نشیب های زیادی روبرو بود.

وی در سال 1974 یعنی زمانی که ویلی برانت، هم حزبی اش استعفا داد به قدرت رسید. استعفای برانت به این دلیل بود که آشکار شد مهمترین دستیار او جاسوس حزب کمونیست آلمان شرقی بوده است.

درگیری بین شرق و غرب صحنه ای بود که در آن، اشمیت استعداد خود را برای مقابله با تهدید موشکی شوروی نشان داد. او از طریق راهبرد بحث برانگیز ناتو مبنی بر گفتگوهای خلع سلاح بین شرق و غرب به این مهم دست یافت، گفتگوهایی که شوروی را تهدید می کرد که چنانچه با برچیدن موشک های اس 220 خود که به سمت غرب نشانه رفته بود، موافقت نکند، آنگاه آمریکا موشک های میان برد خود را در اروپا مستقر خواهد کرد.

این راهبرد، اعتراضات زیادی در مخالفت با استفاده از سلاح های اتمی در آلمان برانگیخت اما در نهایت کارگر واقع شد و روسیه موشک های میان برد خود را برچید.

در بعد داخلی، اشمیت با کوتاه آمدن در برابر تروریست های موسوم به فراکسیون ارتش سرخ مخالفت کرد.این گروه با بمبگذاری و آدم ربایی هایی که در یکی از آنها رئیس وقت انجمن کارفرمایان آلمان را ربوده بود، ترس و وحشت را بر فضای جامعه حکمفرما کرده بود.

در سال 1977، شبه نظامیان فلسطینی هواپیمایی آلمانی با 91 مسافر را ربوده بودند و خواستار آزادی رهبرانشان از زندانی در آلمان بودند، اما هلموت اشمیت به تکاوران آلمانی دستور داد تا در فرودگاه موگادیشو به هواپیما حمله کنند.

در پاییز سال 1982، هلموت اشمیت به دلیل رای عدم اعتماد در پارلمان آلمان مجبور به استعفا شد، این رای عدم اعتماد در پی پایان ائتلاف او با دمکرات های آزاد صورت گرفت. پس از کناره گیری او، هلموت کهل از حزب دمکرات مسیحی به صدراعظمی آلمان رسید.

اما هلموت اشمیت در عرصه عمومی به فعالیت خود ادامه داد. وی به هفته نامه دی سایت پیوست و به عنوان مدیر عامل و ناشر این نشریه آغاز به کار کرد. نظرات سیاسی او به عنوان فردی که در طول سه دهه در حزب سوسیال دمکرات حضور داشته و به فعالیت های دولتی پرداخته، همواره از اهمیت خاصی برخوردار بود.