تعادل بین زندگی حرفه ای و مراقبت از سالمندان

تعادل بین زندگی حرفه ای و مراقبت از سالمندان
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

تغییرات دموگرافیک نشان می دهد در سال ۲۰۸۰ میلادی تعداد اروپایی هایی که بیشتر از ۸۰ سال سن خواهند داشت، از ۵ درصد امروز به ۱۲ درصد کل جمعیت اروپا

آگهی

تغییرات دموگرافیک نشان می دهد در سال ۲۰۸۰ میلادی تعداد اروپایی هایی که بیشتر از ۸۰ سال سن خواهند داشت، از ۵ درصد امروز به ۱۲ درصد کل جمعیت اروپا خواهد رسید. به همین دلیل میلیونها نفر در سراسر اروپا باید بین زندگی حرفه ای و شخصی شان تعادل برقرار کنند.

این کار مخصوصا برای کسانی که شغل تمام وقت دارند و در عین حال مجبورند از کس دیگری مراقبت کنند دشوارتر است. در شهر تروندهایم در نروژ با کسی ملاقات می کنیم که بیش از ۱۸ سال است همین کار را انجام می دهد. همسر خانم اینگر لیزه لیلفلوث از حدود ۲۵ سال پیش از بیماری پارکینسون رنج می برد. وی تا قبل از اینکه بازنشسته شود مجبور بود مدام از همسرش مراقبت کند. اینگر لیزه می گوید که برقراری تعادل بین زندگی حرفه ای و مراقبت از همسر برایش کار سختی بوده است.

وی می گوید: «شیفتهای کارم طوری بود که مجبور بودم دو هفته در میان، آخر هفته را شب و روز کار کنم. گاهی می بایست یا کسی را پیدا کنم که آخر هفته ها کار کند یا اگر یک روز نیاز بود به بیمارستان بروم مجبور بودم کسی را پیدا کنم که بتوانم شیفت کاریم را با او عوض کنم، یا این که مجبور بودم مرخصی بگیرم یا خارج ساعت اداری کار کنم.»

کار کردن در روزهای تعطیل یا اضافه کاری یکی از مشکلات رایج کسانی است که باید از عزیزان یا یکی از اعضای خانواده شان پرستاری کنند. میلیونها نفر با این مشکل روبرو هستند. طبق تحقیقاتی که اخیرا در ۱۵ کشور اتحادیه اروپا انجام شده است، ۳۶ درصد از پاسخ دهندگان مجبورند هر هفته بخشی از وقت خود را صرف مراقبت و پرستاری از دوست، همسایه یا یکی از اعضای خانواده بکنند.

این افراد چگونه می توانند بین زندگی حرفه ای و زندگی شخصی شان تعادل برقرار کنند؟ لیزه لین جامعه شناس است و روی این موضوع کار می کند. وی می گوید: «در وهله اول با کسانی که از دیگران مراقبت می کنند، مصاحبه انجام دادیم. تعدادی از این افراد وقت زیادی برای این کار صرف می کنند. برخی دیگر مثل من و شما ممکن است گاهی در زندگی در چنین وضعی قرار بگیرند. در نتیجه این موضوعی است که همه ما یا در یک دوره طولانی یا در یک دوره کوتاه با آن روبرو خواهیم شد.»

کارفرماها چه واکنشی داشته باشند؟ چه طور می شود وضعیت بهتری برای این افراد برقرار کرد؟ لیزه لین جامعه شناس در پاسخ به این پرسش می گوید: «باید در محل کار در این باره صحبت کرد. باید گفت وگو برقرار کرد تا کارفرما متوجه شود که در خانه هم مشکلاتی دارید. شاید بتوان ساعتهای کار را انعطاف پذیر کرد. این موضوعی بود که در مصاحبه با افراد مختلف برای نظرسنجی مان زیاد به میان می آمد. شاید بتوان راهی برای کم کردن یا افزایش دوره کاری پیدا کرد که به نفع همه باشد حتی کارفرما.»

برقرار کردن گفتگو بین کارفرما و کارمند و خلق محیط کار انعطاف پذیر بخشی از این راه حل است. اما پروفسور یان گروند، کارشناس سیاستهای بهزیستی می گوید که راههای تازه می توان یافت. وی می گوید: «برای نگهداری کودک سیستمهای خوبی داریم. فکر می کنم که می توان سیستمهای مشابهی برای مراقبت از سالمندان به وجود آورد. اقتصادی کردن چنین سیستمی البته مشکلاتی دارد. برای این که باید بین هزینه های کوتاه مدت و فواید درازمدت آن تعادل برقرار کنید.»

خانم لیزه می گوید کمک مالی امکانات فراوانی به همراه خواهد داشت. وی می افزاید: «مثلا می شود حقوق ماهیانه ای برای مراقبت داشت تا بتوان وقت آزاد بیشتری داشت و مجبور نبود کار کرد. هر روز رقتن سر کار نیاز به توان زیادی دارد. یک روز استراحت اغلب کافی نیست و بهتر است که اوقات فراغت از کار، چند روز باشد.»

پس از سال ها کار سخت اینگر لیزه انتظار دارد که بتواند به زودی شوهرش را در خانه سالمندان تحت مراقبت قرار دهد تا بتواند دوران بازنشستگی را در کنار او به خوشی سر کند.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

ژاپن: ربات‌های پرستار به کمک سالمندان می‌آیند

آموزش مهارتهای جدید به پزشکان عمومی کانادا برای درمان بیماری های مفصلی

ملاقات پزشکان سوئدی در فضای مجازی برای درمان بیماران مبتلا به پارکینسون