نگاهی به چالشهای ماهیگیران در بریتانیا و نروژ
آگهیدل به دریا زدن یا کنار ساحل ماندن؟ این معمایی است که ماهیگیرانِ بریتانیا در همه پرسی خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا با آن روبرو هستند. آلن جنکینز که از هشت سالگی در بندر نورث شیلد ماهیگیری می کند افق روشنی برای این کار نمی بیند و می گوید: «نمی دانم قرار است چه بشود، اما سیاستهای ماهیگیری اتحادیه اروپا هم اصلا خوب نیست. من هم که ماهیگیر ساحل نشین هستم. شاید اگر از اتحادیه اروپا بیرون بیاییم اوضاع بهتر بشود، کسی چه می داند.»
امروز بازار ماهی خالی است. ماهیگیران دریارو گله دارند که نمی توانند هزینه «حق ماهیگیری» را که اتحادیه اروپا تعیین کرده بپردازند. پل فلچر که یک مغازه ماهی فروشی را می گرداند می گوید: «اتحادیه اروپا هیچ کاری برای ماهیگیران اینجا نکرده، فقط سیستم “حق ماهیگیری” را راه انداختند و نمی گذارند ماهی بگیریم. اما فرانسوی ها و اسپانیایی ها می آیند اینجا در آبهای بریتانیا ماهی می گیرند، خب این یعنی چه؟»
اما نگاه بریتانیا به نروژ دوخته شده که در سال ۱۹۷۲ به بازار مشترک اروپا جواب منفی داد اما حالا بخشی از منطقه اقتصادی اروپا (European Economic Area) است. حالتی که از نظر انجمن ماهیگیران نروژ مطلوب است.
تیرگِو میروانگ، مدیر عامل سازمان فروشِ ماهیگیران نروژ می گوید: «می خواهیم ماهیهای دریای نروژ را برای ماهیگیران نروژی نگاه داریم، تا حالا هم بُردمان در این بوده که صیدِ ماهی کاد را دستِ خودمان نگه داشته ایم.»
جانی کاسپرسِن، رئیس سازمان ماهیگیران نروژ هم می گوید: «اگر به دریای شمال و منطقه اتحادیه اروپا بویژه دور و بَر بریتانیا نگاه کنید می بینید که مساله ماهیِ موجود در دریا درست حل نشده است.»
نروژ دومین صادرکننده محصولاتِ دریایی در جهان است و ۶۰ درصد بازار اروپا را تغذیه می کند اما ۷۰ درصد درآمدِ این بخش نه از ماهیگیری بلکه از پرورشگاههای ماهی سالمون است. اما از آنجا که نروژ عضو اتحادیه نیست باید برای دسترسی به بازار مشترک اروپا حق گُمرک بپردازد.
یان بور یوهانسِن، مالک یک پرورشگاه سالمون می گوید: «بیشتر ماهی سالمونی که اکنون به اروپا صادر می کنیم خام است. اما اگر حق گمرک نمی دادیم، بیشتر ماهی های صادراتی مان را فرآوری می کردیم که ارزش افزوده اش در نروژ بیشتر می شد و به این شکل شغلِ بیشتری هم برای افراد محلی ایجاد می کردیم.»
مالیات اتحادیه اروپا روی ماهی خام، ۲ درصد و روی ماهی های فرآوری شده بین ۱۳ تا ۲۰ درصد است، در نتیجه سالمون های نروژی در آلمان و لهستان دودی می شوند.