بحران پناهندگی در بیست و هفتمین نشست کران-مونتانا

بحران پناهندگی در بیست و هفتمین نشست کران-مونتانا
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

سیاستمداران، بازرگانان و نمایندگانی از سازمانهای بین المللی در بیست و هفتمین دوره اجلاس جهانی کران-مونتانا در وین گرد هم آمده اند.

آگهی

سیاستمداران، بازرگانان و نمایندگانی از سازمانهای بین المللی در بیست و هفتمین دوره اجلاس جهانی کران-مونتانا در وین گرد هم آمده اند. مهمانان این نشست درباره موضوعات مختلفی از بحران پناهندگان گرفته تا نقش زنان بحث و گفتگو کردند.

در این نشست، گریگوری سوم، پاتریارک انطاکیه، اسکندریه و اورشلیم، درباره پذیرش پناهجویان سوری در اروپا گفت: «مسئله پناهندگی سوری ها به اروپا و اینکه می گویند به پناهجویان خوش آمد می گوییم مثل یک شمشیر دو لبه است. چون ما می خواهیم این افراد بتوانند در کشور خودشان بمانند، مخصوصا برای اینکه در اروپا هم مشکلات زیادی دارند. اما به نظر من آلمان و سوئد، کمی بیش از حد این افراد را پذیرفتند. در ابتدا باید کمی محتاطانه تر رفتار می کردیم.»

بیشتر میهمانان هم عقیده بودند که راه حل دراز مدتِ این مشکل، برقراری صلح در سوریه است. اما در این باره که چه کسی باید مسئول برقراری صلح در سوریه باشد اختلاف نظر وجود داشت. تونی اسمیت، نایب رئیس اندیشکده بین المللی کنترلهای مرزی موسوم به «بوردرپول» می گوید که بین بحران پناهندگی و برکسیت رابطه مستقیمی وجود دارد.
وی گفت: «دلیل رأی به جدایی از اروپا در بریتانیا این بود که مردم حس می کردند اتحادیه اروپا کنترل مرزهایش را از دست داده است. وقتی مردم در تلویزیون می بینند که افراد بدون بازرسی درست، واردِ مرزهای اروپا می شوند، و وقتی می بینند که در شهرهایی مثل پاریس و بروکسل عملیات تروریستی به دست افرادی انجام می شود که به شکل غیرقانونی از مرز عبور کرده اند، طبیعی است وحشت می کنند.»

از دیگر مسائلی که این نشست به آن پرداخت، موضع کشورهای اروپای مرکزی و شرقی نسبت به بحران پناهندگی بود. تعدادی از این کشورها که در حال حاضر عضو اتحادیه اروپا هستند و تجربه کمونیسم را داشته اند، از روی ترس، از پذیرش پناهجویان خودداری می کنند. پتر مدیشی، نخست وزیر سابق مجارستان در سخنرانیش به این مطلب اشاره کرد و گفت: «یکی از عوامل مهم دیگر، فقدان طبقه متوسط در این کشورهاست که باعث می شود خصوصیات این طبقه، مانند حس همدردی و همیاری در جامعه ریشه نداشته باشد. در دوران حکومت های سوسیالیستی، مردم ابتکار لازم برای بروز گسترده این احساسات را نداشتند.»

یکی از موضوع های اصلی کنفرانس، تلاش کشورهای حاشیه ای اروپا برای ادغام شدن در اروپا و رسیدن به رفاه است. همان طور که رؤسای جمهور مونته نگرو و آلبانی تأکید کردند هدف غایی کشورهای غرب بالکان پیوستن به اتحادیه اروپاست. این نکته، پروژه هایی مثل پروژه «جاده ابریشم» را که هدفش احیای راه تجاری قدیمی بین چین و اروپاست توجیه می کند.

ماریا مگدالنا گریگور، معاون وزیر حمل و نقل رومانی در این باره گفت: «این نشست بسیار مهم بود چون فرصتی در اختیار ما گذاشت تا بر اهمیت روابط چند جانبه مصرف کنندگان و تولیدکنندگان بزرگ دنیا تأکید کنیم، روابطی که از دیدگاه ما از یک سو در اروپا و در سوی دیگر در چین بر قرار است.

انجام چنین پروژه عظیمی کار ساده ای نیست. تأمین منابع مالی برای زیرساخت های تازه و ازمیان برداشتن موانع تجاری بین کشورها، نیاز به زمان دارد. گرد هم آوردن افراد مناسب می تواند برای حل مسائل قدیمی، فورا ایده های تازه ایجاد کند و هدفِ نشست کران-مونتانا هم از نظر ژان پل کارترُن، بنیانگذارِ آن، همین است. خودِ او دراین باره افزود: «موضوع هایی که در اینجا مطرح می کنیم تنها یک هدف دارد و در واقع بهانه ای است برای گرد هم آوردن شخصیت های تراز اول. هدف این است که این افراد با یکدیگر ملاقات کنند.»

در نشست کران-مونتانا از کسانی چون بوجار نیشانی، رئیس جمهوری آلبانی و حکیم الحیطه، وزیر محیط زیست مراکش و همچنین از فعالیت «سازمان بین المللی سگ های نجات» قدرانی شد. کنفرانس بعدی کران-مونتانا ماه اکتبر در بروکسل برگزار خواهد شد.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

مشکلات جهانی شدن در بیست و نهمین مجمع جهانی کران مونتانا

ژاپن چگونه از تخصص خود برای کمک به بهبود اوکراین استفاده می‌کند؟

صنعت پنبه ازبکستان پس از تحریم دوباره رونق گرفت