تاثیر سیاست در بازیهای المپیک

آگهی

با وجود آنکه منشور المپیک می گوید هیچ نوع نمایش سیاسی، مذهبی یا نژادی تحمل نخواهد شد، بازیهای المپیک اغلب به عنوان عرصه ای برای بهره گیری های سیاسی استفاده شده است. مثالهای زیر این نظر را تایید می کند:

المپیک ۱۹۳۶ برلین: آدولف هیتلر از بازیهای المپیک برای ترویج سوسیالیسم ملی استفاده کرد.

المپیک ۱۹۵۶ملبورن: هلند، اسپانیا و سوئد بازیها را در اعتراض به سرکوبهای اتحاد جماهیر شوروی در مجارستان تحریم کردند.

اعتراض ها به حضور رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی در المپیک: آپارتاید علیه ارزشهای المپیک بود. به همین دلیل در سالهای ۱۹۶۸، ۱۹۷۲ و ۱۹۷۶ میلادی کشورهای متعدد آفریقایی بازیهای المپیک را تحریم کردند.

المپیک ۱۹۶۸مکزیک: تامی اسمیت و جان کارلوس، دوندگان سرعت روی سکوی برندگان در اعتراض به تبعیض نژادی در آمریکا، به «قدرت سیاهان» ادای احترام کردند.

المپیک ۱۹۷۲مونیخ: ورزشکاران اسرائیلی در یک اقدام تروریستی توسط فلسطینی ها کشته شدند.

المپیک ۱۹۸۰ مسکو: پنجاه کشور در اعتراض به حمله شوروی به افغانستان این المپیک را تحریم کردند.

المپیک ۱۹۸۰ مسکو: در بحبوحه جنگ سرد ولادیسلاو کوزاکیویچ، ورزشکار لهستانی در زمان دریافت مدال طلایش، مقابل تماشاگران روس ژستی بی ادبانه گرفت. در آن زمان جنبش ضد شوروی در لهستان در حال رشد بود.

المپیک ۱۹۸۴ لس آنجلس: کشورهای عضو بلوک شوروی بازیهای المپیک را تحریم کردند؛ تکرار آنچه در سال ۱۹۸۰ میلادی از سوی بلوک مخالف انجام شده بود. آنها علت این اقدام را عدم تامین امنیت مسابقات به دلیل نصب موشکهای پرشینگ آمریکا در غرب اروپا اعلام کردند.

المپیک ۱۹۸۸ سئول: کوبا، اتیوپی و نیکاراگوئه در اعتراض به محرومیت کره شمالی، شرکت در رقابتها را رد کردند.

المپیک ۱۹۹۲ بارسلون: حسیبه بولمرقه به اولین الجزایری تبدیل شد که در المپیک به عنوان قهرمانی دست یافت. اما از آنجا که این زن دونده الجزایری با شورت در مسابقات شرکت کرده بود، بسیاری از گروههای مسلمان او را تهدید به مرگ کردند. او در سال ۱۹۹۲ میلادی تحت حمایت پلیس در المپیک حضور یافت.

المپیک ۱۹۹۲ آتلانتا: اریک رودولف آمریکایی که دارای عقاید راست افراطی بود در اعتراض به سقط جنین با بمب گذاری در پارک المپیک، دو نفر را کشت.

المپیک ۲۰۰۰ سیدنی: افغانستان از حضور زنان در میان نمایندگان این کشور جلوگیری کرد و به همین دلیل بطور کلی از حضور در بازیها حذف شد.

المپیک ۲۰۰۸ پکن: اعتراضی که توسط گزارشگران بدون مرز سازماندهی شده بود، تلاش کرد تا کشورها را متقاعد کند که مراسم افتتاحیه این المپیک را به دلیل نقض حقوق بشر در چین تحریم کنند.

المپیک ۲۰۱۲ لندن: عربستان سعودی نیز به دلیل جلوگیری از حضور زنان به عنوان نمایندگان این کشور، تهدید به اخراج شد. اگرچه درنهایت در این باره سازش شد اما این سازش، اعتراضات بسیاری را برانگیخت.

المپیک ۲۰۱۶ ریو: برای اولین بار تیمی از پناهندگان اجازه یافتند در رقابتها حضور یابند. این تیم توسط کمیته بین المللی المپیک ایجاد شد و شامل ورزشکارانی از کشورهای کنگو، سودان جنوبی، سوریه و اتیوپی می شود. این تیم با پرچم المپیک در رژه شرکت خواهند کرد.

المپیک ۲۰۱۶ ریو: ورزشکاران روسیه در پی تصمیم اتحادیه بین المللی فدراسیون های دو و میدانی و به دلیل اقدام به دوپینگ از شرکت در المپیک محروم شدند.