چگونه مواد غذایی سالمتری در نزدیکی محل سکونت خود تولید کنیم؟

چگونه مواد غذایی سالمتری در نزدیکی محل سکونت خود تولید کنیم؟
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

استفاده از تفاله قهوه به عنوان بستری برای رشد گیاهان، تولید مواد غذایی گوشتی خوشمزه و همزمان سالمتر

امروزه تامین مواد غذایی هفت و نیم میلیارد نفر جمعیت جهان، به شیوه کشاورزی سنتی و اجدادی امکان پذیر نیست و بدون استفاده از فناوری های نوین، تامین نیاز جوامع غیرممکن است.

در این برنامه «جهان آینده» می بینیم که چگونه دانشمندان و مهندسان از سراسر اروپا به کمک کشاورزان و صنعت مواد غذایی آمده اند.

برنامه ای برای افزایش بهره وری زنبورداران

الکساندروس گوسیتریس صاحب ۷۰۰ کندو در زنبورستانی در مرکز یونان است. هر کندوی عسل باید بطور منظم کنترل شود و سلامت زنبورهای آن بر اساس شاخص هایی مورد ارزیابی قرار گیرد. الکساندروس به تیم پژوهشگران کمک کرد تا برنامه ای را که بر این اساس برای گوشی های هوشمند طراحی شده، توسعه دهند. برنامه ای که هدف از آن، ساده سازی این کنترل ها است.

او می گوید: «این برنامه به ما زنبورداران دو کمک مهم می کند. اول اینکه هنگامیکه مشغول ارزیابی کندوها هستیم همراه ماست و دیگر، در خانه نیز مفید است و هنگامیکه از زنبورستان برمی گردیم می توانیم از طریق وب به این اطلاعات دسترسی داشته باشیم.»

این برنامه Beenotes نام دارد و هنگام کار با آن در زمان کنترل کندوها، اپلیکیشن پرسش هایی را درباره هر کندو از زنبوردار مطرح می کند و زنبوردار نیز پس از بررسی هر کندو به این پرسش ها جواب می دهد. پاسخ های او توسط این برنامه ضبط و بطور خودکار به پایگاه داده ها منتقل می شود.

الکساندروس می گوید: «این کار را نمی توان مثلا با یک ضبط صوت انجام داد زیرا در اینصورت باید پس از بازگشت به خانه، روزی هشت ساعت به آنچه ضبط شده گوش بدهم. در حالیکه با استفاده از این اپلیکیشن، دیگر نیاز به این کار نیست.»

این اپلیکیشن در چهارچوب یک پروژه اروپایی توسعه یافته و بر اساس آن وب سایتی طراحی شده است که به هر زنبوردار کمک می کند تا داده های جمع آوری شده را بررسی کند و به این ترتیب در مدیریت زنبورستانش موفق تر باشد؛ بویژه در زمان بیماری زنبوران یا مثلا در زمان انتخاب کلنی های زنبورهای عسل برای تولید مثل.

ناسوس کاتسامانیس، مهندس فناوری می گوید: «این اپلیکیشن به زنبورداران اجازه می دهد تا هر سال بتوانند بهترین زنبورهای عسل و بهترین ملکه ها را به منظور تکثیر آنها انتخاب کنند. بنابراین مرحله به مرحله هم شمار زنبورها افزایش می یابد و هم کیفیت زنبورهای عسل بهتر می شود.»

این نرم افزار هنوز در مرحله beta-version است و تنها در سه زبان یونانی، اسپانیایی و انگلیسی قابل دسترس است. در کنار این روستای کوچک در یونان، صدها زنبوردار در اروپا، آمریکا، آفریقا و استرالیا نیز از آن استفاده می کنند. پژوهشگران همچنان در حال توسعه این نرم افزار و افزایش زبانهای کاربری آن هستند.

ناسوس کاتسامانیس، مهندس فناوری می گوید: «این اولین بار است که زنبورداران می توانند به جمع آوری داده ها در مقیاسی بزرگ بپردازند. جمع کردن زنبورداران از طریق این نرم افزار به ما کمک می کند تا هوش محاسباتی آن را توسعه دهیم. کاری که فصل جدیدی را در صنعت زنبورداری و برای حرکت رو به جلوی آنها باز می کند.»

تولید فراورده های گوشتی کم چرب و خوشمزه

گوشت و سوسیس های دودی ممکن است خوشمزه باشند اما مناسب رژیم های غذایی نیستند. آیا صنعت پردازش مواد غذایی می تواند ضمن حفظ طعم و مزه، محصولات سالمتری تولید کند؟

کارخانه ای در کاتالونیای اسپانیا که قدیمی ترین تولید کننده محصولات گوشتی سنتی این کشور مثل سالامی و شوریزو محسوب می شود در این زمینه وارد عمل شده است. این کارخانه نیز در حال کمک به یک پروژه تحقیقاتی اروپایی برای تولید محصولات گوشتی کم چرب و کم نمک است.

جوردی بوشدا، مدیر فنی کارخانه می گوید: «برای تولید شوریزوهایی سنتی و هم زمان کم چربی، ما از گوشت خوک باکیفیت همیشگی استفاده می کنیم و تفاوت اصلی، اکنون در میزان چربی است که به آن اضافه می کنیم. اکنون تنها ۳ درصد کل محصول را چربی تشکیل می دهد.»

در شوریزوی سنتی تا ۳۰ درصد تولید نهایی را چربی تشکیل می داد که همین باعث می شود شوریزو بافت و طعم متمایزی داشته باشد. اما در محصول جدید که سالمتر است نوع ویژه ای از روغن آفتابگردان، جایگزین چربی حیوانی شده است.

جوردی بوشدا، مدیر فنی کارخانه می گوید: «یکی از مهمترین هدفهای این پروژه این بود که مزه سنتی شوریزو همچنان حفظ شود به همین دلیل ما بیش از ۷۰ آزمایش مختلف را انجام دادیم تا به نتیجه مورد نظر برسیم.»

مدیران این کارخانه می گویند شوریزوهای جدید که ۶۰ درصد چربی کمتر و ۴۰ درصد نمک کمتر دارند، مورد استقبال مصرف کنندگانی قرار گرفته که به دنبال گزینه هایی برای مواد غذایی سالمتر هستند. ظاهرا طعم آنها بسیار شبیه شوریزوهای قدیمی است. اما چگونه می توان از طعم و مزه آنها مطمئن بود؟

پژوهشگران در موسسه ملی تحقیقات کشاورزی فرانسه مستقر در شهر دیژون، مزه این محصولات نوین را آزمایش می کنند. با این آزمایش ها می توان درک مصرف کنندگان از هر محصول جدید را بررسی کرد.

کریستین سال، کارشناس شیمی محصولات غذایی می گوید: «ما روی پنیرها، سوسیس ها، شیرینی ها و سس های مختلف آزمایش کردیم. این کار سختی بود زیرا موادی که بطور سنتی به مواد غذایی اضافه می شدند، کاربردهایی چندمنظوره داشتند. یعنی مثلا نمک هم به غذا طعم می داد و هم در بافت غذا منتشر شده و در کنار معطر کردن آن، عمر مفید آن را نیز افزایش می داد.»

تغییر دستور تهیه مواد غذایی، عطر و طعم مواد را نیز تغییر می دهد. در آزمایشگاه به کمک دستگاهی، ترکیبات معطر هر غذایی که آزمایش می شود، قابل تشخیص است.

ایتن سیمون، کارشناس شیمی مواد غذایی می گوید: «ما خواهیم گفت که یک فرایند ویژه، منجر به دسترسی بیشتر چه ملکولهایی نسبت به دیگر ملکولها شده و احتمالا منجر به ایجاد چه عطر و طعمی می شود. برای این کار، به اطلاعات حس چشایی درباره درک لذت از محصولی خاص نیاز داریم.»

تفاله های قهوه منبع تغذیه گیاهان

مصرف محصولات محلی، شعار محبوب کسانی است که نسبت به سلامت خود احساس مسئولیت می کنند و همزمان به دنبال رفاه کشاورزان و حفظ محیط زیست هستند. اما آیا ممکن است که مواد غذایی محلی را در شهر تولید کنیم؟ در شهر روتردام هلند، جامعه شناسان مثال خوبی برای ارائه دارند.

بطور متوسط ماشین های قهوه سازی در ساختمانهای اداری، ماهانه حدود یک تن تفاله قهوه بر جای می گذارند. این تفاله ها همچنان دارای بیش از ۹۹ درصد از ترکیبات دانه های اصلی قهوه هستند که یک منبع با ارزش برای تغذیه گیاهان است. بر این اساس در شهر روتردام یک سیستم محلی برای جمع آوری تفاله های قهوه بوجود آمد تا بتوان از آنها دوباره استفاده کرد.

ساندرا دو هان، از مدیران این پروژه می گوید: «می توانید کارهای زیادی با آنها انجام دهید. می توانید از آنها برای تغذیه بیشتر گیاهان، در باغتان استفاده کنید. ما از آنها برای رشد گیاهان خوراکی استفاده می کنیم. تاکنون در روتردام تفاله قهوه یک چیز عادی محسوب شده و روانه زباله سوزها می شد.»

در مرکز این شهر، تفاله های جمع آوری شده قهوه به بستری برای تولید قارچ تبدیل می شوند. این کار نمونه ای از کشاورزی شهری است که یکی از اهداف مطالعات جامعه شناختی اروپایی است. مطالعاتی که به دنبال مدل های پایدار برای تامین مواد غذایی ساکنان شهرها در مکانی نزدیک به آنهاست.

جان ویلم ون در شان، جامعه شناس می گوید: «مردم با شیوه های تولید مواد غذایی بیگانه شده اند. بنابراین نمی خواهند برای آن بهایی بپردازند. آنها نمی دانند چه چیزی برایشان سالم تر است. ما با کشاورزی شهری تلاش می کنیم یک بار دیگر تولید مواد غذایی و مصرف آن را با یکدیگر منطبق کنیم. امیدواریم با این کار مشکلات مربوط به سیستم سنتی غذایی نیز حل شود.»

هر ماه این تیم ۴۰۰ کیلو قارچ صدفی برای رستورانهای محلی تولید می کنند. آنها همچنین دوره های آموزشی برای پرورش دهندگان جدید قارچ برگزار می کنند. نوعی کسب و کار که کاملا متناسب با تقاضای شهر است.

ساندرا دو هان، از مدیران این پروژه می گوید: «اگر شما یک وعده غذایی معمولی را در نظر بگیرید، گاهی مواد تشکیل دهنده آن، مسافتی حدود ۱۰ هزار کیلومتر در سراسر جهان را پشت سر می گذارند تا به بشقاب شما برسند. با تولید این محصول در شهر، ما می توانیم این مسافت را به حدود ۱۰ کیلومتر کاهش دهیم.»

جان ویلم ون در شان، جامعه شناس می گوید: «باید واقعا به این فکر کرد که شهر به چه چیزهایی نیاز دارد و تلاش کرد تا تولیدات را با این نیاز انطباق داد. ما چند راهبرد را در این زمینه توسعه دادیم. اینکه چگونه می توان خود را از شبکه زنجیره غذایی جدا کرد و چگونه می توان شهری متفاوت داشت. این راهی است که فکر می کنم باید ادامه یابد.»

توسعه بازارچه های محلی کشاورزی برای توسعه فرهنگ تغذیه سالم

موضوع دیگری که در مطالعات مشابه بررسی شده، بازارچه محلی «کالسیما» در شهر ریگا، پایتخت لتونی است. بازاری که برای شیوه خلاقانه ارائه مواد غذایی و صنایع دستی آن شناخته شده است.

میکلیس گریوینس، جامعه شناس می گوید: «این تنها مکان در شهر ریگا است که بازارچه محلی آن حفظ شده و سالهاست که مشغول به کار است. این موضوع برای پژوهشگران جالب است که چرا دیگر بازارچه ها در کارشان شکست خورده اند اما این یکی موفق بوده است؟»

در لتونی مانند بسیاری دیگر از کشورها، با توسعه کار فروشگاههای زنجیره ای، بازارچه های کشاورزان محلی رو به تعطیلی هستند. اما بازارچه محلی «کالسیما» لتونی توانسته هر سال ۱۰۰ هزار بازدید کننده جلب کند. راز موفقیت آن چیست؟

ایلونا کندا، جامعه شناس در پاسخ می گوید: «می توانم بگویم تجربه. البته مدرن نیز شده است. شما به دنبال خلق تجربه ای هستید و البته نمی توانید آن را به تنهایی انجام دهید. این کار با مشارکت ممکن می شود. مردم در اینجا شرکت کنندگان فعالی در این زمینه بوده اند.»

جامعه شناسان دریافتند که رویدادهای رایگان فرهنگی مانند نمایشگاه های هنری، کنسرت، پخش فیلم و فعالیتهای متنوع برای کودکان، به اتحاد کشاورزان و مشتریان کمک می کند تا ارزش های مربوط به زندگی سالمتر و حفظ میراث فرهنگی را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. کاری که فروشگاههای زنجیره ای نمی توانند انجام دهند.

تالیس تیسنکوف، جامعه شناس می گوید: «راز حفظ این مکان، ورودی های فوق العاده از فرهنگ به سیستم تامین مواد غذایی در محیط شهری است. این شگفت انگیز است که شما تا چه اندازه می توانید ورود مواد غذایی به شهر از طریق ابزارهای فرهنگی و همچنین امکانات تفریحی را ممکن کرده و به آن سرعت بدهید.»

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

روغن پالم یا نخل چه فواید و چه مضراتی دارد؟

فناوری تازه تشخیص ذرات آلاینده هوا

ریزجلبک‌ها، تحولی بزرگ در صنعت تولید مکمل‌های غذایی