رکنالدین خسروی کارگردان، نمایشنامه نویس و بازیگر باسابقه تئاتر مدرن ایران، شامگاه یکشنبه ۲۶ دیماه و درپی بیماری طولانی در سن ۸۷ سالگی در لندن درگذشت.
خسروی آموزش تئاتر را از اوائل دهه ۱۳۳۰ در تهران و زمانی که دانشجوی رشته ادبیات بود در کلاس های استاد دیوید سون آغاز کرد و تا اواخر دهه ۴۰ توانست حدود ده اثر ارزنده از نویسندگان ایرانی و خارجی را با سبکی نو به روی صحنه آورد.
با این حال شیفتگیاش به کارگردانی او را به تحصیل در غرب کشاند و در اوائل دهه ۵۰ پس از فارغ التحصیلی از لندن به ایران بازگشت و نمایشنامههایی از برشت، سارتر، فوگارد، آرابال، بکت، یونسکو و دیگران را با تکنیک و سبک مدرن کارگردانی کرد.
رکن الدین خسروی
از ویژگی های هنری برجسته رکنالدین خسروی، که منتقدان و دیگر بازیگران مطرح تئاتر ایران بر آن تاکید دارند، برقراری ارتباط زنده و خلاق با تماشاگران و به معنای دیگر تربیت نسلی از تماشاگران مشتاق و آگاه به تئاتر بود.
خسروی همچنین به همراه دکتر مهدی فروغ در تاسیس اداره هنرهای دراماتیک و سپس دانشکده هنرهای دراماتیک در تهران شرکت داشت و علاوه بر آن با گروه های تئاتر دانشگاه تهران و دانشگاه صنعتی شریف همکاری کرد و نمایشنامه هایی از نویسندگان ایرانی چون غلامحسین ساعدی و اکبر رادی را نیز به روی صحنه برد.
این هنرمند از سال ۱۳۷۵ در لندن مستقر شد و با وجود محدودیت های فراوان چند نمایشنامه ایرانی و خارجی را در این شهر و دیگر شهرهای اروپا کارگردانی کرد.
از جمله اجراهای موفق خسروی در ایران و خارج از کشور میتوان از نمایشنامههای پایان بازی (ساموئل بکت)، سلام و خداحافظ (آثول فوگارد)، محاکمه ژاندارک (برتولت برشت)، گوشه نشینان آلتونا (ژان پل سارتر)، همه عطرهای عربستان (فرناندو آرابال)، مدهآ (داریو فو)، آوازهخوان طاس (اوژن یونسکو)، یادداشتهای روزانه یک دیوانه (نیکلای گوگول)، مرگ در میزند (وودی آلن)، دعوت (غلامحسین ساعدی)، حکومت زمانخان بروجردی (میرزاآقا تبریزی)، از پشت شیشهها و لبخند با شکوه آقای گیل (اکبر رادی) نام برد.
در سال ۱۳۸۶، وحید ایوبی پژوهشگر تئاتر، مجموعه اجراهای این هنرمند و نقد و نظرهای مطرح شده در مورد آنها را در کتابی به نام “رکنالدین خسروی” گردآوری کرده که توسط نشر تجربه منتشر شده است.
تقدیر از رکن الدین خسروی
در شهریورماه ۸۹ در خانه تئاتر ایران و در خردادماه ۹۲ در دانشکده سواز لندن (مدرسه مطالعات مشرق زمین و آفریقا)، از ۶۰ سال فعالیت رکنالدین خسروی در عرصه تئاتر قدردانی شد. سیمین خسروی همسر او که تحصیل کرده و بازیگر تئاتر است و خود را شاگرد رکنالدین میداند، در تمام فراز و نشیب زندگی هنری و دوران سخت بیماری او یار و همراه وفادارش بود.