اندی ماری: فدرر و نادال رقیبان اصلی من در ویمبلدون هستند

اندی ماری: فدرر و نادال رقیبان اصلی من در ویمبلدون هستند
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

در آستانه مسابقات تنیس ویمبلدون، سومین گرند اسلم فصل و یکی از معتبرترین رویدادهای این رشته ورزشی به لندن رفتیم تا با اندی ماری، مرد شماره یک تنیس جهان و مدافع عنوان قهرمانی این تورنمنت گفتگو…

آگهی

در آستانه مسابقات تنیس ویمبلدون، سومین گرند اسلم فصل و یکی از معتبرترین رویدادهای این رشته ورزشی به لندن رفتیم تا با اندی ماری، مرد شماره یک تنیس جهان و مدافع عنوان قهرمانی این تورنمنت گفتگو کنیم. ماری با حمایت تماشاگران بریتانیایی از روز سوم ژوئیه برای کسب سومین قهرمانی به میدان خواهد رفت.

یورونیوز: ازاینکه دعوت ما را پذیرفتی سپاسگذارم و برای سال فوق العاده ای که سپری کردی بهت تبریک می گم. تو با ثبات بسیار بالا به خوبی توانستی خود را در رده نخست نگه داری. به تازگی در اوپن فرانسه نمایش خوبی از خود ارائه کردی اما حالا نوبت به ویمبلدون رسیده که از امتیاز خانگی برخورداری. بازی در این میدان برای تو چگونه است؟

اندی ماری: «اکنون برحه ای بسیار خاص از سال برای کلیه تنیس بازان بریتانیایی است. این دوره فشار و استرسی بیش از حد معمول دارد اما جو حاکم بر مسابقات بی نظیر است. حمایت مردم بریتانیا در طول فصل رقابت های زمین چمن فوق العاده است و به من در طول دوران حرفه ایم انرژی مضاعفی داده است. همانطور که در گذشته “تیم هنمان” از این حمایت برخوردار بود و نتایج بسیار خوبی کسب کرد. بسیاری فکر می کنند فشار و انتظار بالا انجام مسابقه در خانه را دشوار می کند اما حمایت و تشویقی که از تماشاگران دریافت می کنید به واقع تعدیل کننده است و باعث می شود عملکرد متفاوتی داشته باشید».

یورونیوز: پس با “ماری مانیا” (علاقه بسیار زیاد هواداران به اندی ماری در بریتانیا) مشکلی نداری؟ این انتظار کمک کننده است یا فشار مضاعفی وارد می کند؟

اندی ماری: «فکر می کنم تحت فشار بودن همیشه بد نیست. عصبی بودن تمرکزم را بیشتر می کند. درست است، گاهی استرس زاست اما وقتی در زمین مسابقه هستید فشار بالا چیز خوبی است، به شما کمک می کند به خصوص وقتی که این شرایط را قبلا تجربه کرده باشید. امیدوارم امسال نیز همینطور باشد».

یورونیوز: کمی هم از حریفانت بگو. کدامشان امسال مدعی اصلی هستند؟

اندی ماری: « پیش بینی در ورزش کار دشواری است. در اوپن فرانسه شما یلنا اوستاپنکوی نوزده ساله را دیدید که در رقابت های زنان فوق العاده ظاهر شد و به قهرمانی رسید. او در رتبه پنجاهم رده بندی جهانی قرار داشت. در بین مردان اطمینان خاطر بیشتری وجود دارد. همواره به قهرمانی برخی تنیس بازان عادت کرده ایم. فدرر بی شک امسال خوب ظاهر شده و نادال نیز همانطور که در پاریس نشان داد در فرم بسیار خوبی قرار دارد. امیدوارم من نیز در این تورنمنت جذاب حرفی برای گفتن داشته باشم. به نظرم چند بازیکن هستند که شانس قهرمانی در ویمبلدون را
دارند».

یورونیوز: به راجر فدرر اشاره کردی که سال ۲۰۱۲ در فینال به او باختی و پس از آن حرف هایی به یاد ماندنی زدی. سخنانی که بسیاراحساسی بود. اکنون در چه وضعیت جسمانی و روحی نسبت به آنموقع قرار داری؟

اندی ماری: «از نظر روحی خیلی فاصله دارم. شوک بزرگی بود. یکی از سخت ترین بازی های دوران حرفه ایم را انجام می دادم. چهارمین بار متوالی بود که در فینال مسابقات گرند اسلم می باختم و دستم از عنوان خالی بود. در آن مسابقه خیلی خوب ظاهر شدم و شانس پیروزی داشتم. اما نتوانستم از برتری امتیازی خود در ست دوم به خوبی استفاده کنم. این شکست برایم بسیار سخت بود اما توانستم آنرا جبران کنم. چهار هفته پس از آن، بر روی همان زمین در فنیال بازیهای المپیک روبروی فدرر قرار گرفتم یکی از بهترین بازیهایم را انجام دادم. فکر می کنم که این مسابقه نقطه عطفی در دوران حرفه ایم بود».

یورونیوز: در باره تیم فنی کمی حرف بزنیم. ایوان لندل، مربی تو یکی از اسطوره های این ورزش است. کار کردن با او چطور است و چه چیزهایی از او آموختی؟

اندی ماری: «خوب، داشتن یک بازیکن بزرگ در تیم مربیان کمک بزرگی برای شماست. زیرا این افراد تجربیات زیادی را در تورنمنت های بزرگ نظیر گرند اسلم ها کسب کرده و در فینال مقابل حریفان بزرگ می توانند شما را یاری کنند. برای بالا ماندن همواره باید آموخت. بهترین بازیکنان هم شرایط دشوار را تجربه کرده اند و در این حالت وقتی فرد بزرگ و با تجربه ای در کنار شما باشد و هدایتتان کند اوضاع خیلی فرق می کند. برای همین است که شما می بینید بازیکنان سطح اول دنیا اغلب با برترین تنیس بازان سابق همکاری می کنند».

یورونیوز: جدول مسابقات تنیس بسیار فشرده است و این باید دشوار باشد. فکر نمی کنی تعداد مسابقات زیاد است و باید تعداد تورنمنت های اجباری را کاهش داد؟

اندی ماری: «بله، فکر می کنم برای تنیس مفید باشد. این کار باعث طولانی تر شدن دوران حرفه ای بازیکنان می شود که مسئله مهمی است. فصل مسابقات در نخستین هفته ماه ژانویه آغاز می شود و آخرین تورنمنت اوایل ماه نوامبر برگزار می شود. این جدول برخی سالها تغییر می کند اما در کل زمان زیادی ریکاوری وجود ندارد. بسیار مهم است که شما به بدنتان فرصت استراحت بدهید. در شرایط فعلی باید برای هفته ها و روزهای خود بسیار هوشمندانه برنامه ریزی کرد، کاری که طبیعتا آسان نیست. فکر می کنم کاهش تورنمنت های اجباری می تواند کمک بکند.»

یورونیوز: اگر بازیکن حرفه ای نبودی چه کار می کردی؟

اندی ماری: «از اینکه بازیکن تنیس هستم خیلی خوشحالم. من در پانزده سالگی تصمیم گرفتم که بازیکن حرفه ای تنیس شوم و خیلی خوب جواب داد. می توانستم کار دیگری انجام دهم. شاید وقت بیشتری در دانشگاه سپری می کردم، کاری که بسیاری از دوستانم انجام دادند و با تحصیل در دانشگاه های آمریکا دوران بسیار خوبی داشتند.آنها وقتی جوان بودند تنیس بازی می کردند اما با فشردگی کمتر نسبت به من، و در کنار آنهم تحصیل را دنبال می کردند. برای من اما فرق می کرد. من در جوانی مجبور شدم تحصیل را متوقف کنم و خوشبختانه در تنیس پیشرفت خوبی داشتم اما شاید می توانستم در آندوره متفاوت تر عمل کنم. می توانستم در زمینه ورزش فعالیت کنم. در نوجوانی ورزشهای گوناگونی را انجام می دادم. اکنون هم رویدادهای ورزشی را دنبال می کنم. به واقع شیفته ورزشم و شاید در همین زمینه کار دیگری می کردم».

*یورونیوز: به تازگی نسبت به قربانیان حملات تروریستی در لندن و منچستر ادای احترام کردی. در زندگی نامه ات که به صورت کتاب منتشر کردی به حادثه تیر اندازی در مدرسه ای اشاره شده که در نوجوانی در آن حضور داشتی. چطور با این حادثه کنار آمدی؟ پس از دیدن چنین صحنه ای چگونه میتوان مرد شماره یک جهان شد؟

اندی ماری: «لحظه بسیار سختی برای شهروندان و کلیه خانواده ها بود. من در آنزمان بسیار جوان بودم بنابر این نمی دانم چه تاثیری بر روی حرفه تنیس من داشت اما به آنچه در این حرفه انجام دادم، افتخار می کنم و سپاسگذارم برای حمایت هایی که همیشه از دانبلین، شهر زادگاهم در اسکاتلند داشته ام. هر کس ممکن است با مشکلات مختلف سرو کار داشته باشد اما فکر می کنم بهترین کار ممکن صحبت کردن از آن باشد. باید در باره آن بحث کرد. به جای سرپوش گذاشتن که مشکلات را پیچیده تر می کند باید آنها را مطرح کرد. بله باز کردن مسائل به نظرم بهترین راه کار است».

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

سر بابی چارلتون، اسطوره فوتبال انگلیس، در ۸۶ سالگی درگذشت

تاریخ‌سازی انس جابر؛ یک تنیسور زن عرب برای نخستین بار به فینال ویمبلدون راه پیدا کرد

تنیس؛ سیمونا هالپ نخستین جام ویمبلدون را بالای سر برد