هند در هفتادمین سالگرد استقلال از بریتانیا؛ بیم‌ها و امیدها

هند در هفتادمین سالگرد استقلال از بریتانیا؛ بیم‌ها و امیدها
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

در سال ۱۹۶۰ میلادی ۱۳ سال پس از استقلال هند، سلینگ هریسون نویسنده آمریکایی کتابی به نام «هند؛ خطرناک‌ترین دهه ها» منتشر کرد. او در این کتاب از نگرانی‌های خود درباره سقوط دولت هند و تهدیدهای ناشی از منطقه گرایی در این کشور سخن گفت. وی پیش بینی کرد که هند در همسایگی کشور قدرتمندی همچون چین، هرگز نتواند قد علم کند.

در آن زمان چنین دیدگاهی تنها محدود به خارجی‌ها نبود. سه سال پیش از آن، چاکراوارتی راجاگوپالاچاری از معتمدان مهاتما گاندی و همچنین جواهر لعل نهرو اولین نخست وزیر هند، پیش بینی کرده بود که در هند «نیروهای گریز از مرکز درنهایت غلبه کنند» و چنین وضعیتی به هرج و مرج و فاشیسم در این کشور خواهد انجامید. گسترش چنین نگرشی در آن زمان حتی باعث شده بود تا برخی در این کشور بزرگ، ناامیدانه آرزوی بازگشت و استیلای دوبارۀ بریتانیا را داشته باشند.

حتی تا بیست سال پس از استقلال، هند همچنان در همه زمینه ها بشدت به دیگر کشورها وابسته بود و جوانان هندی امیدی به آینده نداشتند.

اما اکنون وضعیت تغییر کرده است. اکنون بانک‌های هندی در لندن درباره سوددهی سرمایه گذاری‌ها در هند سخن می گویند. این در حالی است که بانک‌های بریتانیا از زمان آغاز بحران مالی سال ۲۰۰۸ میلادی عملا پرداخت سود سپرده‌ها را متوقف کردند اما امروزه در هند حدود ۹ درصد سود سپرده پرداخت می شود.

واقعیت این است که اگرچه هند نتوانسته است از زمان استقلالش در سال ۱۹۴۷ میلادی تا کنون از میزان فقر در این کشور بکاهد (۲۵۰ میلیون هندی با درآمد کمتر از ۴ دلار در روز زندگی می کنند) اما میزان پیشرفتهای هند از زمان خروج بریتانیا از این کشور چشمگیر بوده است.

در سال ۱۹۴۷ میلادی شاخص امید به زندگی در هند ۳۲ بود و اکنون این شاخص به ۶۸ رسیده است. درآمد سرانه نیز از ۲۰ پوند به بیش از ۵۵۰۰ پوند افزایش یافته است و در حال حاضر تولید ناخالص داخلی هند پس از چین و ایالات متحده آمریکا در جایگاه سوم قرار دارد.

در سال ۱۹۴۷ میلادی تنها ۱۵۰۰ روستا در این کشور (۰.۰۲۵ درصد) دارای برق بودند اما اکنون ۹۷ درصد روستاهای هند الکتریسیته دارند.

پس از دو قرن حکومت بریتانیا تنها ۱۲ درصد از جمعیت هند توانستند به مدرسه بروند اما اکنون ۷۴ درصد از جمعیت این کشور باسواد است؛ آنهم در کشوری با حداقل بیست زبان مختلف و ده ها گویش.

هند؛ بزرگترین دموکراسی جهان

به تمام این پیشرفتها باید این را نیز اضافه کرد که از سال ۱۹۴۷ میلادی تا کنون دولتها تنها از طریق صندوق‌های رای تغییر کرده اند و هیچگاه ارتش هند در این تغییر و دست به دست شدن قدرت دخالت نداشته است؛ امری که در کشورهایی اروپایی همچون یونان، پرتغال و یا حتی اسپانیا دیده نشده است.

تحلیلگران آمریکا معتقدند که هند طی ۵ سال آینده سریعترین رشد اقتصادی جهان را خواهد داشت و روابط نزدیک این کشور با مسکو، واشنگتن و پکن با هدف حفاظت از منافع خود و همچنین کمکهای دهلی نو به کشورهای کوچک منطقه برای بهره مندی آنها از این رونق اقتصادی، در افزایش قدرت هند در منطقه نقش موثری خواهد گذاشت.

با این وجود خطری که آینده این سرزمین بزرگ را تهدید می کند؛ تنش‌های داخلی در هند در نتیجۀ نابرابری‌های رو به رشد اقتصادی و تبعیض های دینی و آئینی است.

به نظر می رسد از زمان پیروزی نارندرا مودی، نخست وزیر فعلی هند در انتخابات سال ۲۰۱۴ میلادی به این سو، از میزان انعطاف پذیری و روحیه سکولار رهبران این کشور کاسته شده است. آقای مودی ثابت کرده که یک اصلاح طلب است اما در میان طرفداران هندوی وی به تدریج این باور ریشه دوانده که «رام راجا» یا حکومت افسانه‌ای هندوها سرانجام شروع شده است. به نظر می رسد پیدایش این باور، منجر به عدم تحمل اقلیت‌ها در این کشور پهناور و کهن شده است.

اکنون دیده می شود که در برخی از شهرهای این کشور نوعی آپارتاید مذهبی حاکم شده است؛ امری که باعث شده تا برای مثال جمعیت غالب هندو از خرید و فروش با مسلمانان، مسیحی ها، یهودیان و حتی پارسی‌ها (زرتشتی ها) پرهیز کنند.

کاهش انعطاف پذیری دینی و قومی منجر به آن شده است که به تدریج کتابهایی که به انتقاد از هندوئیسم یا قهرمانان هندوها می پردازند نیز حذف شوند.

شماری از کارشناسان اقتصادی و شخصیت‌های فرهنگی برجستۀ هند به «عدم تحمل پذیریِ» در حال رشد در این کشور اشاره دارند؛ از جمله نارایانا مورثی، بنیانگذار گروه انفورماتیک «اینفوسیس» و از بازرگانان معتبر که نسبت به پیدایش ترس و واهمه قابل توجه در جامعه مسلمانان هند، هشدار داده است.

فضای کنونی هند که به تدریج رو به افراط گرایی دارد باعث شده است که بسیاری از روشنفکران و گروههای مخالف دولت نیز از ابراز نظر و بیان آزادانۀ خطراتی که دموکراسی هند را تهدید می کند، خودداری کنند.

تصمیم گیری‌های ضددموکراتیک که گاه در این کشور اتخاذ می شود نیز این سوال را بوجود می آورد که آیا هند می تواند در عین حال که یک کشور دموکراتیک باقی بماند همزمان فاصله خود با لیبرالیسم را حفظ و تنظیم نماید؟!

آگهی

از نظر تی ان نینان، رئیس نشریه انگلیسی زبان «بیزینس استاندارد» هند، اگرچه بسیار بعید است که آقای مودی سرانجام به اتخاذ تصمیم هایی روی آورد که امروز از رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه سر می زند اما به نظر می رسد با گذشت زمان، این فاصله به تدریج کم و کمتر شود.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

روز رنگ و خنده در هندوستان؛ هندی‌ها با برگزاری جشن هولی به استقبال بهار رفتند

«سلطان بخت‌آزمایی» هند به‌عنوان بزرگترین حامی احزاب سیاسی با اتهامات مالی دست و پنجه نرم می‌کند

دختر شایسته ۲۰۲۴؛ نماینده جمهوری چک تاج‌گذاری کرد و نامزد لبنانی دوم شد