انتخابات آلمان؛ پذیرش یا اخراج پناهجویان؟

آگهی

آیا آلمان قادر به ادغام مهاجران در بازار کار است؟ آیا این پناهجویان باید به کشور مبدا بازگردانده شوند؟ آیا رای دهندگان، آنگلا مرکل را به سبب سیاستهایتش در قبال پناهجویان تنبیه خواهند کرد؟ این پرسشها از موضوعات مطرح در کارزارهای انتخابات پارلمانی آلمان است که در روز ۲۴ سپتامبر (دوم مهر) برگزار می شود. هانس دو برلی، خبرنگار یورونیوز در گزارشش با مهاجران و ساکنان دهکده هایی در منطقه باوریا در این باره صحبت کرده است.

آنگلا مرکل، صدر اعظم کنونی آلمان دو سال پیش سیاست گشودن مرزهای کشور به روی پناهجویان را در پیش گرفت. مهاجران، پناهندگان سیاسی و اقتصادی، و ادغام این افراد در جامعه و در بازار کار اکنون یکی از موضوعات داغ مطرح در کارزار انتخابات پارلمانی است که در روز ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۷(دوم مهرماه ۱۳۹۶) برگزار می شود.

چطور باید برای مهاجران در بازار کار آلمان جا باز کرد؟ به چه کسانی باید اجازه داد که در آلمان بمانند و چه کسانی باید به کشور خودشان بازگرداند؟ اینها برخی از پرسشهای اصلی مربوط به مسئله ادغام پناهجویان است که در مبارازات انتخاباتی مطرح می شود.

این پرسشها تنها در شهرهای بزرگ مطرح نمی شود، بلکه ساکنان روستاهای کوچک هم با آن در گیر هستند.

در دهکده ای کوچک در منطقه باوریا در محل عملیات ساختمانی با تیاره اهل سنگال ملاقات می کنیم. سنگال کشوری امن است و خبری از جنگ نیست. در آلمان معمولا به کسانی که از کشورهای امن می آیند براحتی پناهندگی سیاسی داده نمی شود.

تیاره اوسینو می گوید: «وقتی در خانه، پدرومادر گرسنه دارید چه اشکالی دارد که برخی از بستگان به اروپا بیایند تا بتوانند برای پدرومادرشان کمک مالی بفرستند. دولت سنگال ایرادی ندارد. در سنگال جنگ نیست اما صبح که از خواب بیدار می شوید هیچ چیز ندارید که بخورید و خوب این هم نوعی جنگ است و جنگی است که هر روز درگیرش هستید.»

در حالیکه محافظه کاران و سوسیال دموکراتها خواهان توافق های مؤثر با کشورهای آفریقایی برای بازگرداندن تبعه های آن کشورها هستند، سیاستمداران حزب سبزها و چپ ها با چنین توافق هایی مخالفند.

آدولف کوگلمن، رئیس تیاره خیلی از او راضی است و دلش می خواهد او را نزد خود نگه دارد.

او می گوید که تیاره از نظر زبان مشکلی ندارند: «آلمانی خوب صحبت می کند. اما امتحان کتبی مشکل است. برقراری ارتباط با همکاران در محل ساخت و ساز خیلی خوب پیش می رود. اما اگر در امتحان کتبی قبول نشود، گواهی حرفه ای دریافت نخواهد کرد و در خطر اخراج قرار خواهد گرفت. چرا چنین کسی از آلمان برود؟ کشور مبدأ نباید اهمیتی داشته باشد. صنایع و حرفه های آلمان به آدم متخصص نیاز دارند.»

روستاییانِ مخالف با پذیرش پناهجویان

فینیگباخ دهکده ای نزدیک مرز اتریش است. دو سال پیش هزارها پناهجو از مرز رد شدند. فینیگباخ سیصد ساکن دارد. قرار است ۱۰۲ پناهجو در اینجا اسکان داده شود. اهالی دهکده می توانند چند خانواده پناهجو را بپذیرند. اما پذیرفتن گروه ۱۰۲ نفری ممکن نیست.

فرانتس فوکس یکی از ساکنان فینیگباخ می گوید: «شورای محلی متفقاً علیه این تصمیم رأی داد. اما شورای شهرستان این رأیِ شورای محلی را وتو کرده است.»

مارتا دنینگر از دیگر سکنه این دهکده می گوید: «در خیابان ما ۱۲ خانه هست که ۲۵ نفر ساکن آنها هستند. حالا از ما می خواهند که برای ۱۰۲ پناهجو در این خانه ها جا باز کنیم.»

کریستین ارنتل ساکن فینیگباخ هم از مخالفان پذیرفتن این تعداد پناهجو است. او می گوید : «نمی توانید ۱۰۲ نفر را در چنین جای کوچکی جا بدهید. علاوه بر این، بیشتر این ۱۰۲ نفر مرد و از کشورهای مختلف هستند. این درگیری بوجود خواهد آورد.»

فرانتس دنینگر از اهالی دهکده می گوید که پذیرفتن این تعداد می تواند منجر به ایجاد خشونت در دهکده بشود. او می افزاید: «مهم نیست که ۱۰۲ نفر سوری باشند یا ۱۰۲ نفر افغان یا ۱۰۲ نفر اهالی باواریا. وقتی مردم مجبور باشند با این حد از تراکم در کنار هم زندگی کنند خشونت زاییده می شود: اول درون گروه، و بعد این خشونت به محیط اطراف هم سرایت می کند.»

رئیس خان، کارآموز اهل پاکستان باید به کشورش بازگردد

رئیس خان اهل پاکستان در دهکده پاسدورف نزدیک مونیخ زندگی می کند. او مدیر مرکز باغبانی است و از دولت فدرال «جایزه پیوند اجتماعی» دریافت کرده است. با وجود این مقامات محلی حاضر نیستند به رئیس خان اجازه اقامت دائم بدهند.

او می گوید: «من آموزش حرفه ای می بینم اما به من دستور خروج از کشور داده اند و نمی دانم که می توانم اینجا بمانم یا نه.»

سونیا تسیگلتروم توبنر، رییس مرکز باغبانی به شدت از او پشتیبانی می کند و می گوید: «باید طی سه سالی که پناهنده آموزش حرفه ای می بیند و دو سال پس از آن، امکان اخراج او وجود نداشته باشد. اما الان این مانع در برابر اخراج به کشور مبدأ بستگی دارد. یعنی اگر تصمیم گرفته شود که این کشور امن است پناهنده با مسئولان دولتی مشکل خواهد داشت و برای هر کار نیاز به تأیید مخصوص دارد.»

زبان، مسکن و بوروکراسی، بزرگترین موانع ادغام پناهجویان در بازار کار هستند

در مونیخ به اتاق صنایع و بازرگانی سری می زنیم. مدیر ارشد می گوید که درسال ۲۰۱۶ به حدود یک سوم پناهندگان نوعی آموزش حرفه ای یا شغل داده شد. اما ادغام کامل این پناهجویان در بازار کار آلمان دست کم هفت سال وقت می برد. بزرگترین موانع زبان، مسکن و بوروکراسی است.

آگهی

پیتر دریسن، مدیر ارشد اتاق صنایع و بازرگانی در مونیخ می گوید از دولت بعدی آلمان انتظار می رود که موانع بورکراتیک برداشته شود: «باید یک تاریخ مشخص برای اتمام رسیدگی ها معین شود! باید فرایند رسیدگی به وضعیت قانونی و اجازه اقامت همه پناهندگانی که قبل از سال ۲۰۱۶ به اینجا رسیده اند تسریع شود. باید همه این موانع بوروکراتیک برداشته شود.»