آگهیجلال طالبانی از جمله شخصیت‌های سیاسی خاورمیانه است که از دوران نوجوانی تا سالهای پایانی حیات خود در مرکز رویدادهای پر تلاطم منطقه حضوری فعال داشت.
او که در سال ۱۹۹۳ در یک خانواده ایرانی مهاجرت کرده به عراق متولد شد، هنوز نوجوان بود که پس از یک دوره کوتاه روزنامه نگاری به سیاست و جنبش کردها علیه دولت مرکزی در عراق پیوست و در حزب دموکرات کردستان عراق به رهبری ملا مصطفی بارزانی به سرعت راه ارتقا به شورای رهبری این حزب را پیمود.
رویدادهای منتهی به سال ۱۹۷۵ که به پایان حمایت دولت ایران از جنبش ملا مصطفی و فروپاشی نهضت او انجامید، در زندگی سیاسی جلال طالبانی نیز یک نقطه عطف بود. در این سال او حزب میهنی کردستان را با هدف ایجاد تشکیلاتی مدرن و فارغ از تکیه به حمایت های منطقه ای پایه گذاری کرد.
اما دو شاخه شدن جنبش کردها در عراق و رقابت‌های سیاسی بین دو حزب دمکرات و جبهه میهنی که تا خصومت و نبرد بین دو حزب نیز پیش رفت، موجب تضعیف جنبش کردهای عراق تا اواسط دهه ۹۰ میلادی شد. با این حال جلال طالبانی به سهم خود و با وساطت آمریکا نقش برجسته ای در نزدیکی مجدد دوشاخه این جنبش در سالهای ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۲ ایفا کرد.
پس از حمله آمریکا به عراق و سقوط حکومت صدام حسین، حکومت محلی اقلیم کردستان عراق با هماهنگی و اتحاد دو حزب تحت رهبری مسعود بارزانی و جلال طالبانی شکل گرفت و انتخاب آقای طالبانی به ریاست جمهوری عراق، اوج موفقیت سیاسی در طول ۶۰ سال مبارزه او بود.
اگرچه در دوران پس از صدام و با تصویب قانون اساسی جدید، سمت ریاست جمهوری در عراق تا حدود زیادی تشریفاتی است، اما اعتبار و نفوذ سیاسی مستقل جلال طالبانی در حل و فصل بسیاری از مسائل عراق چه در مقیاس کشوری و چه در چارچوب اقلیم کردستان، تا بیماری وی و کنار رفتن از عرصه سیاست بسیار تاثیر گذار بود.
اگرچه حزبی که آقای طالبانی پایه گذار آن بود یعنی چبهه میهنی کردستان عراق، در تازه ترین رویداد سیاسی مهم این کشور یعنی برگزاری همه‌پرسی استقلال نیز شرکت کرد، اما با درگذشت این شخصیت سیاسی، جبهه میهنی و جنبش عمومی کردها در عراق از تاثیر گذاری او بر آینده پر تلاطم مسیر طی شده محروم ماند.