مراسم روز جهانی مقابله با همجنسگراستیزی برای چهارمین سال در پایتخت کوبا برگزار شد. این مراسم در دو آخرهفته متوالی در میانه ماه می و در قالب جشن، همایش، نمایش فیلم و کارگاه‌های آموزش جنسی برگزار می‌شود.

در سال‌های پیش از انقلاب کوبا در ۱۹۵۹ همجنسگرایی جرم تلقی شده و اعضای جامعه دگرباش جنسی تحت آزار رسمی قرار داشتند. افکار عمومی نیز برپایه‌های اعتقادات بومی و مذهبی نسبت به همجنسگرایان دیدی منفی داشت.

پس از انقلاب در کوبا علاوه بر زمینه‌ بدنامی سنتی و مذهبی پیشین، وجه انقلابی نیز افزوده شد. بر اساس یک گزارش دولتی فرانسه، مطابق نظر فیدل کاسترو، تنوع جنسی محصول کاپیتالیسم بود و از این رو وضعیت دگرباشان جنسی رو به وخامت گذاشت. درسال‌های ۶۵ تا ۶۸ میلادی صدها تن از اعضای این جامعه به اتهام «انحرافات ایدئولوژیکی» به کمپ‌های کار اجباری فرستاده شدند. بنابر همین گزارش، فیدل کاسترو معتقد بود، کار سبب می‌شد تا انسان بتواند از «گرایشات ضدانقلابی» خود رهایی پیدا کند.

در ۱۹۷۹ از روابط همجنسگرایان جرم‌زدایی شد، با این حال تبعیض و همجنسگراستیزی ساختاری همچنان در سال‌های دهه هشتاد ادامه پیدا کرد. در این دهه همه‌ساله راهپیمایی‌های دولتی در ابراز انزجار از دگرباشان جنسی برگزار می‌شد.

در دهه نود میلادی کوبا شاهد شروع به رسمیت شناختن محدود آموزش‌های جنسی و حقوق دگرباشان بود، هرچند برخورد‌های دولتی با جوامع همجنسگرایان همچنان در دستور کار قرار داشت. تنها نهاد غیردولتی دفاع از حقوق دگرباشان که در سال ۱۹۹۴ تاسیس شده بود در سال ۱۹۹۷ توسط دولت بسته شد و اعضایش به زندان انداخته شدند.

از سال ۲۰۰۸ با کناره‌گیری فیدل کاسترو و پدید آمدن فضای باز اجتماعی، کوبا شاهد تغییر قوانین و وضعیت به نفع دگرباشان بود. در همین سال بود که جراحی‌های تغییر جنسیت رایگان اعلام شد. کوبا شماری از کنوانسیون‌های مصوب سازمان ملل را پذیرفت و مجلس این کشور نیز در سال ۲۰۱۳ کلیات قانون رفع تبعیض علیه دگرباشان جنسی در محیط‌های کار را تصویب کرد.

در همین سال مرکز ملی آموزش جنسی مسئولیت برگزاری جشن‌های روز جهانی مقابله با همجنسگراستیزی را بر عهده گرفت.

امروزه کوبا یکی از روادارترین جوامع آمریکای جنوبی در قبال دگرباشان جنسی به شمار می‌رود.