پیش‌بینی مردم درباره انتخابات افغانستان: با همه ناامیدی به پارلمان آینده امیدواریم

پیش‌بینی مردم درباره انتخابات افغانستان: با همه ناامیدی به پارلمان آینده امیدواریم
Copyright United States Agency for International Development
نگارش از مریم شاهی
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

پایتخت نشینان افغانستان می گویند که این احتمال وجود دارد که برخی افراد و کرسی های پارلمان قبل از رای گیری برای جمعی از نامزدها در نظر گرفته شده باشد و انتخابات شفاف نباشد اما با این حال امید دارند که بتوانند با رای های خود کسانی را به پارلمان بفرستند که برای مردم خدمت کنند.

آگهی

پایتخت نشینان افغانستان می گویند که این احتمال وجود دارد که برخی افراد و کرسی های پارلمان قبل از رای گیری برای جمعی از نامزدها در نظر گرفته شده باشد و انتخابات شفاف نباشد اما با این حال امید دارند که بتوانند با رای های خود کسانی را به پارلمان بفرستند که به مردم خدمت کنند.

یک فروشنده سوخت زمستانی: اشرف غنی به جای مردم انتخاب می کند

در غروب آخرین روز سکوت انتخاباتی که فردایش مردم به پای صندوق های رای می روند، هوای کابل به سردی گراییده است، تعدادی از فروشنده های سوخت زمستانی کنار چوب ها و زغال های فروشیشان با مشتری ها چانه می زنند. با محمد تقی فروشنده سوخت زمستانی سر صحبت را باز می کنم. او می گوید: «تذکره هایمان را استیکر زده ایم تا به کسی رای بدهیم که برای مردم خدمت کند، ولی درباره پارلمان بعدی نمی توانم چیزی بگویم، چون اشرف غنی خودش به جای مردم انتخاب می کند که چه کسی وزیر و چه کسی وکیل شود و آن ها هم از خود اختیاری ندارند، ما می خواهیم کسی را انتخاب کنیم که از خودش اختیار داشته باشد. ما فقط به خدا امید داریم.»

مطالب یورونیوز را در واتس‌اپ دریافت کنید

ناصر کنار کراچی (گاری) پر از لباس های لیلامی (دست دوم) پکی به سیگارش می زند و می گوید که ۳۵ ساله شده ولی هنوز نتوانسته است ازدواج کند. روزهای غیرتعطیل به عنوان کارگر شهرداری کار می کند و ماهی یازده هزار افغانی نه برایش آب می شود نه نان. چون باید نصف پول را برای کرایه خانه بدهد و بقیه اش خرج پنج نفر عضو خانواده اش را بدهد و فروش لباس لیلامی هم سود چندانی برایش ندارد. از روزهای تبلیغات انتخاباتی یک چرخ شکسته کراچی عاید ناصر شده است که خودروی یکی از وکلا کراچیش را شکست. ناصر به یورونیوز می گوید: «پارلمان به درد ما غریبکاران [طبقه فقیر] نمی خورد جز اینکه در پارلمان قبلی یک گروه مافیایی شکل گرفت. آینده پارلمان بعدی را نمی دانم، چه خواهد شد، من به یکی از نامزدهایی که دوستش دارم رای می دهم.»

نبی کنار چوب های فروشیش نشسته است و با عصبانیت می گوید: «من درباره پارلمان مصاحبه نمی کنم، این همه سال رای دادیم و فقط کشته شدیم. چوکی(کرسی) های پارلمان فروخته شد نماینده ها سر مال ملت مثل دو گرگ جنگ می کردند. اشرف غنی خودش نماینده ها را سر چوکی شانده/ گذاشته است. پارلمان بعدی از این هم بدتر خواهد شد. ما بیست خانواده هستیم که به همه شان گفته ام در انتخابات شرکت نکنند. آخر ما به کی رای بدهیم؟»

در روزهای ثبت نام برای انتخابات پارلمانی، یک مهاجم انتحاری به صف ثبت نام کنندگان در غرب کابل حمله کرد که باعث کشته و زخمی شدن ده ها زن، مرد و کودک منجر شد. مردم غرب کابل در انتخابات ریاست جمهوری افغانستان بالاترین میزان مشارکت در انتخابات را داشتند.

یک کارمند وزارت مخابرات: انتظار قانون گذاری مناسب از پارلمان آینده نداریم

صمد، کارمند وزارت مخابرات افغانستان است، وی به یورونیوز می گوید: «وقتی هر روز در حال قربانی شدن هستیم، ما راه بدیلی جز انتخابات نداریم حتی اگر در این انتخابات تقلب شود. اگر دموکراسی را با تمام کم و کاست هایی که در افغانستان دارد، تمرین نکنیم مجبوریم تن به حاکمیت گروه های دهشت افکن بدهیم. پارلمان قبلی یک پارلمان مافیایی و سرمایه داری بود که بیشتر نمایندگان به دنبال منافع شخصی خودشان بودند. در حال حاضر هم شرایط کشور برای انتخابات شفاف و مردم سالارانه آماده نیست. در پارلمان بعدی هم مداخله های دولت را شاهد خواهیم بود. رهبرزادگان و وکیل زادگان به همراه سرمایه داران وارد پارلمان خواهند شد. ما انتظار نداریم که این پارلمان نیز قانون گذاری را به صورت درست آن انجام دهد اما امیدواریم که بتوانیم به تدریج پارلمان را به یک نهاد پاسخگو تبدیل کنیم.»

وی درباره تهدیدهای امنیتی در روز رای گیری ادامه می دهد: «نیاز ما به شرکت در رای گیری، مثل نیاز تشنه به آب است اگر آن طرف تر آب باشد و بگویند احتمال مرگت وجود دارد، فرد یا باید احتمال مرگ را بپذیرد و به سوی آب برود یا اینکه از تشنگی بمیرد. ما اگر برای رای گیری نرویم بخاطر ترس از مرگ احتمالی، پس باید مرگ مردم سالاری را بپذیریم.»

باتور یک راننده تاکسی میان سال است. او می گوید که با این امیدواری تذکره های خود و خانواده اش را استیکر زده و برای رای دهی ثبت نام کرده است که پارلمان بعدی افغانستان، او و قشر فقیر جامعه را از بیکاری و مشکلات اقتصادی نجات دهد. او هم نمی داند که پارلمان بعدی افغانستان این تسهیلات را برای او و دیگران انجام می دهد یا نه.

یک کرسی برای اقلیت سیک

در این دوره از انتخابات پارلمانی برای اولین بار یک کرسی برای اقلیت سیک ها در نظر گرفته شده است. در گذشته کرسی سیک ها فقط در مجلس سنای افغانستان وجود داشت. در روزهای آغازین مبارزات انتخاباتی امسال در ولایت ننگرهار حمله انتحاری به یکی از درمسال های هندوها صورت گرفت که به کشته شدن شماری از سیکها منجر شد و نامزد پارلمانی سیک ها نیز از جمله این کشته شدگان بود.

در منطقه کوته سنگی که به بیان برخی از شیر مرغ تا جان آدمیزاد را می توان در آن یافت، کوچه ای در میان پس کوچه های کوته سنگی وجود دارد که در آن سیک ها یا به عبارتی هندوباوران در دکان های عطاریشان مشغول داد و ستد هستند. هیچ کدام از دکانداران حاضر به مصاحبه نمی شوند و آدرس وکیل منطقه شان را به من می دهند تا با او صحبتی داشته باشم. ولی همه شان می گویند که در انتخابات به نامزد سیک رای خواهند داد.

ساعت هفت شب است و به سوی کارته پروان حرکت می کنم تا وکیل سیک ها را در درمسال بیابم. تاکسی رانی با ریش سفید مرا تا کارته پروان کابل می رساند، او از مردی سخن می گوید که امروز در حالی او را دیده است که زیر پیراهنش پندیدگی/ برآمدگی غیرطبیعی وجود داشت و سراغ سایت انتخابات را می گرفت و احمد جاوید تصور کرده بود که آن فرد یک مهاجم انتحاری باشد. او می گوید که فقط خداوند می داند که پارلمان آینده چگونه پارلمانی خواهد شد. در خانواده اش فقط احمد جاوید تذکره دارد و هنوز تصمیم نگرفته است به چه کسی رای دهد اما می خواهد در زمانی برای رای دادن برود که ازدحام مردم کمتر باشد و هدف حمله انتحاری قرار نگیرد.

به درمسال سیک ها می روم اما در آنجا هم وکیل سیک ها را نمی توانم بیابم تا نگاه آن ها را به پارلمان آینده افغانستان بدانم. سربازی در کنار درمسال توضیح می دهد که همان طور که بسیاری از اقوام به هم قوم خودشان رای می دهند. سیک ها هم به نماینده شان رای خواهند داد چون یک سیک می تواند از حقوق سیک های افغانستان نمایندگی و دفاع کند.

یک کارمند وزارت تجارت: خوش بین هستیم

پروانه کارمند وزارت تجارت نیز به یورونیوز می گوید که به پارلمان آینده خوش بین است هر چند که رهبرزادگان با تفکر پدرانشان به پارلمان راه پیدا می کنند و مردم به طور سنتی به فرزندان این رهبران رای خواهند داد اما جوانانی که با شانس کمتر پیروزی نامزد انتخاباتی هستند امیدهای بیشتری را به پارلمان بعدی افغانستان تزریق می کنند. در میان زنان نیز، تعدادی از زنان هستند که برایشان حقوق زنان اهمیت دارد و برای آن کار کرده اند.

پروانه ادامه می دهد: «هر چند ممکن است این رای گیری حالت نمایشی و سمبولیک به خود بگیرد و برخی نامزدها از قبل تعیین شده باشند و همچنین خطرات امنیتی وجود دارد و شرکت در انتخابات، یک ریسک امنیتی باشد اما باید به این فکر کنیم که زندگی در افغانستان هم یک ریسک امنیتی است اما من وظیفه دارم که در رای گیری شرکت کنم و تعیین کننده باشم.»

نذیر احمد فرهنگ، استاد دانشگاه هم در این باره به یورونیوز می گوید: «در کنار عده ای از وکلای دوره قبل که خاطرات تلخی را تداعی کردند، حضور بازرگانانی با سرمایه های کلان و فرزندان برخی رهبران به همراه جوانان تحصیلکرده روزنه های امیدی را نه تنها برای او بلکه برای توده مردم بوجود آورده و حتی حمله های انتحاری حالت دهشت بار خود را از دست داده و به بخشی از زندگی شهروندان تبدیل شده است.»

معصومه اکبری دانشجوی فوق لیسانس جامعه شناسی هم در این مورد اظهار می دارد: «در کنار جوانتر شدن پارلمان آینده نسبت به پارلمان قبلی، احتمال زیادی دارد که پول نقش بیشتری را در این دوره بازی کند البته در دوره قبل معامله گری های اقتصادی بر سر رای های نمایندگان وجود داشت اما در این دوره سرمایه دارانی که وارد پارلمان می شوند شیوه های معامله گری و محافظه کاری سنت تجارت را در پیش خواهند گرفت. رهبرزادگان هم با وجود جوانی فاصله سنی چندان نقشی در خانواده های رهبران ندارد و فرزندان راه پدرانشان را در پارلمان دنبال خواهند کرد.»

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

فرمانده آمریکایی ناتو در افغانستان از سوقصد جان سالم به‌در برد

دست‌کم «هشت کشته» در پی حملات هوایی پاکستان به دو ولایت افغانستان؛ طالبان به نوار مرزی حمله کرد

چرا سربازان اتحاد جماهیر شوروی در افغانستان گلوله‌های خود را می‌جوشاندند؟