مبنای این اپرا که دقیقا پس از انقلاب فرانسه نوشته شده است، تراژدی مدئا است. داستان یک زن که فرزند خود را برای انتقام از همسرش می‌کشد. مردی که او را به خاطر معشوقه اش «دیرسه» رها کرد.
سونیا یونچوا در اپرای مدئا برای پنجاهمین بار در زندگی حرفه‌ای خود نقش اول یک اپرا را ایفا می‌کند. اپرای «مدئا»، ساخته لوئیجی کروبینی، آهنگساز ایتالیایی دوره پیشا رمانتیک، با رهبری ارکستر دانیل بارنبویم، در اپرای برلین به روی صحنه خواهد رفت.
سونیا یونچوا، خواننده سوپرانو می‌گوید: «می‌خواهم که مردم داستان مدئا را درک کنند.»
این ستاره بلغارستانی آواز سوپرانو، برای اولین‌بار است که نقش مدئا، قهرمانی با قدرت شیطانی را ایفا می‌کند. او درباره این شخصیت می‌گوید: «او (مدئا) انسانی است که از جهات مختلف و از موضوعات تلخ رنج می‌برد اما در عین‌حال به طرز عجیبی با هوش و غیر قابل اجتباب است.»
اپرای «ایالت برلین» فصل جدید اجراها را با ورژن بازسازی شده اپرای «مدئا» آغاز می‌کند؛ داستان از عشقی شکست خورده که به انتقام می‌انجامد. این اپرا در سال ۱۷۹۷ توسط لوئیجی کروبینی، آهنگساز ایتالیایی دوره پیشارمانتیک و کلاسیک در عصر بتهوون ساخته شد.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
دانیل بارنبویم، رهبر ارکستر این اپرا آن را اثری پیشرو خوانده و می‌گوید: «این یک اپرای انقلابی است و در برخی موارد قانع می شوی که بدون آن بتهوون هیچگاه نمی‌توانست اپرای فیدلیو (۱۸۰۵ میلادی) را بنویسد. این اثر تا این حد پیشرو بوده است. در بعضی لحظه‌ها هم شبیه آثار برلیوز (هکتور برلیوز، آهنگساز دوره رمانتیک) می‌شود؛ شبیه آثار قرن نوزدهمی.»
مبنای این اثر که دقیقا پس از انقلاب فرانسه نوشته شده است، تراژدی مدئا است. داستان یک زن که فرزند خود را برای انتقام از همسرش می‌کشد. مردی که او را به خاطر معشوقه اش «دیرسه» رها کرد.
نقش «دیرسه» در این اپرا را «الزا درایسی»، خواننده فرانسوی-دانمارکی سوپرانو اجرا می‌کند. این هنرمند معتقد است که مدئا برای دیرسه از طرفی ملعون و از سوی دیگر نشانگر زنی آزاد است. او می‌افزاید: «دیرسه میان دو قطب مختلف سردرگم بود. او از (مدئا) به این دلیل که نشانگر غم و فاجعه برایش بود، نفرت داشت.»
سونیا یونچوا، خواننده نقش مدئا می‌گوید: «پرده آخر بسیار قوی و تاثیرگذار است و این نه فقط به دلیل تباهی و نابودی که او ایجاد می‌کند بلکه به خاطر حس از دست دادن کنترل توسط این زن و در عین‌حال قدرتمند بودن اوست.» وی ادامه می‌دهد: «من فکر می کنم که او به نوعی از خود بیخود می‌شود اما این از خود بیخود شدن هم همراه با نوعی آگاهی است.»
مطالب یورونیوز را در واتس‌اپ دریافت کنید
این خواننده سوپرانو غالفلگیرانه بودن موسیقی این اپرا را جذاب می‌داند و می‌گوید:«هرگز قابل پیش‌بینی نیست. من من عاشق این موضوع شدم. برایم خیلی زمان برد تا درکش کنم اما موسیقی این کار به نوعی است که نمی‌شود پیش‌بینی‌اش کرد. هیچگاه به سمتی نمی‌رود که شما تصور می‌کردید یا باید می‌رفت.من معما گونه بودنش را دوست دارم. همیشه امور ناممکن برایم جالب بوده و از موسیقی مرموز لذت می‌برم.»
بیشتر بخوانید: