بازیکنان تیم ملی والیبال با مچ‌بند سیاه به زمین رفتند

بازیکنان تیم ملی والیبال با مچ‌بند سیاه به زمین رفتند
Copyright ایرنا
نگارش از یورونیوز فارسی
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

«آنقدر عصبیم که نمی‌تونم تایپ کنم، نمی‌دونم از چی بگم از کجا بگم.»

آگهی

تیم ملی والیبال ایران روز یکشنبه ۲۲ دی‌ماه با پیروزی مقابل چین توانست سهمیه المپیک ۲۰۲۰ توکیو را از آن خود کند.

اما آنچه در این بازی توجه‌ها را به خود جلب کرد، مچ‌بند سیاه بازیکنان تیم ملی والیبال برای همدردی با بازماندگان و جان‌باختگان هواپیمای ساقط شده خط هوایی اوکراین توسط پدافند هوایی سپاه پاسداران بود.

سید محمد موسوی، یکی از بازیکنان تیم ملی والیبال ایران ساعاتی پیش از این بازی در حساب اینستاگرام خود ضمن ابراز خشم و ناراحتی از وقایع رخ داده نوشته بود: «آنقدر عصبیم که نمی‌تونم تایپ کنم، نمی‌دونم از چی بگم از کجا بگم.»

 وی در ادامه با اشاره به احتمال برد و ناتوانی خود از شادی پس از برد افزوده است: «من و هم‌تیمیام‌ بعضی وقتها‌ باعث دل خوشی‌‌ مردم می‌شیم ولی الان دارم خجالت می‌کشم‌ که مردم کشورم تو‌ این وضعیت تاسف‌بار هستن و من بعد از گرفتن امتیاز تو‌ بازی بر حسب عادت خوشحالی کنم . الان که دارم این متنو می‌نویسم ساعت ۱۲:۳۰ شب به وقت چین هست و فردا یکی از سرنوشت ساز ترین بازی‌های عمرم رو پیش رو دارم ولی نه من نه هیچ کدوم از بچه‌های تیم خواب به چشممون نمیاد، یه حسی بهم میگه اصلا واسه چی بریم تو‌ زمین که چی بشه، گیریم که رفتیم المپیک که چی؟ منی که نمیتونم‌ ذره ای از غم این ملت کم کنم چه سود دیگه ای واسم داره ؟ واسم پول میاره ؟» وی در پایان می‌گوید «به خدا قسم اولین بار توی زندگیم که احساس پوچی میکنم احساس بدرد نخور بودن.»

تیم ملی والیبال ایران در این بازی با نتیجه سه بر صفر پیروز شد. سعید معروف، سید محمد موسوی، شهرام محمودی، میلاد عبادی‌پور، پوریا فیاضی، علی شفیعی و محمدرضا حضرت‌پور در این بازی به میدان رفتند.

View this post on Instagram

آنقدر عصبیم که نمیتونم تایپ کنم ، نمی‌دونم از چی بگم از کجا بگم ، ناراحتم که به جز پست گذاشتن تو‌ اینستاگرام هیچ غلط دیگه ای نمیتونم بکنم ، چی شد که به اینجا رسیدیم ، همیشه دلم به این خوش بوده که وقتی مردم رو تو‌خیابون میدیدم و منو میشناختن یه ( دمتون گرم ) ساده میشنیدم و احساس غرور می‌کردم که من و هم تیمیام‌بعضی وقتها‌ باعث دل خوشی‌‌ مردم میشیم ولی الان دارم خجالت میکشم‌که مردم کشورم تو‌ این وضعیت تاسف بار هستن و من بعد از گرفتن امتیاز تو‌ بازی بر حسب عادت خوشحالی کنم . الان که دارم این متنو مینویسم ساعت ۱۲:۳۰ شب به وقت چین هست و فردا یکی از سرنوشت ساز ترین بازیهای عمرم رو پیش رو دارم ولی نه من نه هیچ کدوم از بچه‌های تیم خواب به چشممون نمیاد ، یه حسی بهم میگه اصلا واسه چی بریم تو‌ زمین که چی بشه ، گیریم که رفتیم المپیک که چی منی که نمیتونم‌ ذره ای از غم این ملت کم کنم چه سود دیگه ای واسم داره ؟ واسم پول میاره ؟ نه شهرت میاره ؟ نه پست و مقام میاره ؟ نه ، به خدا قسم اولین بار توی زندگیم که احساس پوچی میکنم احساس بدرد نخور بودن . میدونم دیگه تسلیت گفتن شده یه کلیشه ولی دوست دارم هم وطنای‌ نازنینم که عزیزی رو تو‌این ۲ ماه گذشته از دست دادن مارم تو غم خودشون شریک بدونن ایشالا ( یه روز خوب میاد )

A post shared by Seyed Mohamad (@seyedmohamadmousavi) on

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

کسب یک امتیاز برای بلندقامتان ایران باوجود شکست در مقابل آلمان

درخشش بلندقامتان جوان والیبال ایران امیدها برای کسب مدال المپیک را زنده می کند

والیبالیست‌های ایران ۳ بر صفر مقابل آمریکا به پیروزی رسیدند