افغانستان؛ روایت رنج زنانی که تن به معاینات اجباری نسائی دادند

بیمارستانی در بگرام افغانستان
بیمارستانی در بگرام افغانستان Copyright AFP
نگارش از مریم شاهی
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

«تازه عروسی را آورده بودند در حالی که خواهرش به‌شدت گریه می کرد. پدر و مادرش از شرم اینکه مبادا دخترشان باکره نباشد، نیامده بودند. مرد جوانی از پشت در فریاد می‌زد و می‌خواست که به داخل اتاق معاینه بیاید.» گزارش مریم شاهی از رنج زنان افغانستان که تن به معاینه اجباری بکارت داده‌اند را بخوانید.

آگهی

نتایج تحقیق تازه کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان نشان می دهد که معاینات اجباری زنان از جمله آزمایش پرده بکارت برای اثبات «زنا» و «لواط» قابل اعتبار نیست.

این تحقیق که به نام «معاینات اجباری نسائی (عدلی و طبی)» منتشر شده است، تعداد ۱۲۹ زن را مورد بررسی قرار داده که در سه سال گذشته مورد معاینه های طبی و عدلی/ پزشکی قانونی قرار گرفته اند.

این زنان برای اثبات تجاوز جنسی، زنا و لواط معاینه شدند و بسیاری از آنان (۱۰۴ نفر) به نویسندگان تحقیق گفته بودند که بعد از معاینات احساسی از نفرت به پزشک معاینه کننده و بستگان، غم و درد ناشی از شکنجه و در موارد کمتر میل به خودکشی را داشتند. بقیه شرکت کنندگان در این تحقیق حاضر نشدند درباره احساسشان بعد از معاینات پاسخی دهند.

مسئولان در کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان با «ظالمانه» خواندن این معاینات و مغایرت آن با ارزش های حقوق بشری می گویند که این تحقیق را با هدف مستندسازی رنج زنان از معاینات اجباری زنان انجام داده اند.

زنان شرکت کننده در این تحقیق، به خاطر اتهاماتی شامل فرار از خانه، زنا، لواط، قتل، قاچاق و سرقت در نظارت خانه/ بازداشتگاه پلیس، زندان ها و خانه های امن به سر می بردند اما دامنه معاینات اجباری برای زنان محدود به زنان زندانی و زنان آسیب دیده در خانه‌های امن نمی‌شود.

BEHROUZ MEHRI/AFP
زن افغان در بیمارستانی در هراتBEHROUZ MEHRI/AFP

پرده بکارت وجود ندارد

«تازه عروسی را آورده بودند در حالی که خواهرش به‌شدت گریه می کرد. پدر و مادرش از شرم اینکه مبادا دخترشان باکره نباشد، نیامده بودند. مرد جوانی از پشت در فریاد می زد و می خواست که به داخل اتاق معاینه بیاید. بعد از اینکه کار بررسی را تمام کردم به خواهر عروس اطمینان دادم که نباید نگران باشد و با مرد جوان که شب گذشته مراسم دامادیش بود، صحبت کردم و گفتم که می توانم از روی علایم اثبات کنم که همسرش اولین رابطه جنسی را با او داشته است. داماد متقاعد نمی‌شد و اصرار داشت که باید گواهی پزشکی بنویسم تا اثبات کننده این مساله باشد اما این کار امکان نداشت، چون آزمایش بکارت در افغانستان ممنوع است و باید با مجوز یک نهاد دولتی باشد و در یک بیمارستان دولتی باشد.»

زهرا محمدی از قابله های شهر کابل این خاطره را به یاد می آورد، او به یورونیوز می گوید: «از نظر علم طب، چیزی به نام «پرده بکارت» وجود خارجی ندارد و فقط یک تصور عرفی است. آنچه مردم به نام «پرده بکارت» می شناسند، فقط لایه نازکی از جنس «مخاط» است که در اطراف ورودی واژن وجود دارد و همین لایه نازک، انواع مختلفی دارد و در برخی از دختران هم از بدو تولد، چنین لایه ای وجود ندارد.»

وزارت صحت عامه/ بهداشت و درمان افغانستان، سه سال پیش معاینات اجباری زنان از جمله معاینه پرده بکارت را در مراکز صحی/ بهداشت و درمان ممنوع اعلام کرده بود. در چند ماه گذشته کمیته قوانین افغانستان طرحی را تصویب کرد که به موجب آن، معاینه پرده بکارت مشروط به رضایت دختر و حکم محکمه با صلاحیت مشروط شد. کمیسیون مستقل حقوق در تحقیق یاد شده پیشنهاد کرده است که با توجه به آسیب های روانی معاینات اجباری زنان (معاینه پرده بکارت و معایناتی که برای اثبات جرایم تجاوز جنسی، زنان و لواط انجام می شود) بدون قید و شرط ممنوع اعلام شود.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

اولین مانیفست طالبان؛ از اعلام جنگ علیه «غیرمسلمانان» تا «احیای خلافت»

تناقض در دنیای طالبان؛ زنانی که دست به قتل زدند

سازمان ملل در آستانه نشست دوحه: طالبان زنان را می‌هراسانند؛ امارت اسلامی: زنان ضعیف‌تر از مردانند