ناپلئون بناپارت، همان گونه که در تاریخ شخصیت مهم و تأثیرگذاری بود، تا به امروز نیز در میدان سیاست روز فرانسه جنجال‌برانگیز مانده و همواره به عنوان نمادی از ملی‌گرایی شناخته شده است.
آگهیامانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه روز چهارشنبه ۵ مه(۱۵ اردیبهشت) به مناسبت دویستمین سالگرد درگذشت ناپلئون بناپارت، معروف به امپراتور ناپلئون اول، در آرامگاه این شخصیت تاریخی در مجموعه باستانی «انولید» پاریس حضور یافت و سخنرانی کرد.
ناپلئون بناپارت، همان‌گونه که در تاریخ شخصیت مهم و تأثیرگذاری بود، تا به امروز نیز در میدان سیاست روز فرانسه جنجال‌برانگیز مانده و همواره به عنوان نمادی از ملی‌گرایی شناخته شده است. به همین دلیل این شخصیت تاریخی به شدت مورد علاقه جناح راست افراطی و رهبر سرشناس آن مارین لوپن بوده و برعکس منفور تمام نحله‌های چپ بنیادگراست.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
تا پیش از امانوئل ماکرون به جز ژرژ پمپیدو، رئیس جمهوری فرانسه در اوایل دهه ۷۰، هیچ یک از رؤسای جمهوری این کشور مراسمی برای سالروز درگذشت امپراتور این کشور برگزار نکرده بودند. اما این بار ماکرون این سنت را شکسته و بر مزار او سخنرانی کرد. او با ذکر این جمله که «ناپلئون بخشی از ماست» در عین حال تلاش کرد تا سخنان خود را با ذکر برخی اشتباهات او متعادل سازد.
این سنت‌شکنی رئیس جمهوری فرانسه واکنش‌های متفاوتی را در صحنه سیاست و مطبوعات فرانسه برانگیخت. بسیاری با توجه به مواضع اخیر ماکرون در مورد ستیز با آنچه او «جدایی‌طلبی اسلامی» می‌نامد و وضع قوانین سختگیرانه امنیتی، این حرکت او را نیز اقدامی برای خوشایند بافت محافظه‌کار و ملی‌گرای جامعه فرانسه می‌دانند. منتقدان چپگرای ماکرون نیز بر این باورند که او با این حرکت، دلبستگی خود را به نحله‌های دست راستی و ملی‌گرا نشان داده است.
به همین ترتیب، روزنامه لوفیگارو، نزدیک به حزب دست راستی «جمهوریخواهان» در سرمقاله روز چهارشنبه خود از برگزاری یادمان ناپلئون به دست ماکرون استقبال کرد و از قول یک استاد تاریخ دانشگاه سوربن به نام آرنو بندتی نوشت که برگزاری چنین مراسمی اصولا «از ضروریات» بوده است.
اما روزنامه اومانیته نزدیک به حزب کمونیست فرانسه از این اقدام ماکرون به شدت انتقاد کرده و آن را رجوع به «سم بناپارتیسم» نامید. اومانتیه به ویژه با یادآوری این که ناپلئون اول قانون برده‌داری لغو شده را مجددا در سال ۱۸۰۲ برقرار کرد، درباره این «تناقض» پرسیده است که چگونه ماکرون با وجود این حقیقت تاریخی، ناپلئون را «بخشی از ما» می‌نامد.
شاید هم به خاطر جا خالی دادن در برابر همین حملات چپ‌گرایان بود که امانوئل ماکرون در سخنرانی خود ضمن تمجید از ناپلئون به دلیل وضع قانون مدنی و قانون کیفری، اشتباهات او را نیز این گونه برشمرد: «خیانت به روح روشنگری» با بازگرداندن نظام برده‌داری به کشور، برقراری استبداد و خودکامگی و نیز کشتن شمار زیادی از شهروندان اروپا در جریان جنگ‌هایش.