مدیر عامل ایگل استون: «بندر لوبیتو فرصت فوق العاده برای ایجاد شبکه‌ای در ساحل اقیانوس آتلانتیک برای واردات و صادرات کالا و محصولات از زامبیا و جمهوری دموکراتیک کنگو به ساحل است. اینجا می تواند جایگزینی برای ساحل اقیانوس هند شود.»
آگهیسرمایه گذاری خصوصی در آنگولا چشم انداز جنوب آفریقا را متحول خواهد کرد و بندر لوبیتو را به دروازه این منطقه تبدیل می کند.
بندر لوبیتو در اقیانوس آتلانتیک، همراه با راه‌آهن بنگوئلا، کریدور لوبیتو را تشکیل می دهند که در عمق ۱۳۰۰ کیلومتری قاره پیش می رود. این سریعترین مسیر صادراتی برای فلز مس، کبالت و دیگر سنگ‌های معدنی از زامبیا و جمهوری دموکراتیک کنگو و فراتر از آن است.
با بازسازی راه‌آهن، بندر لوبیتو آماده یک رنسانس است. آنگولا در حال خصوصی کردن آن با امتیاز ۲۰ ساله است تا سرمایه گذاری‌های جدید را جذب کرده و اقتصاد را تقویت کند.
پدرو نتو، مدیر عامل ایگل استون می گوید: «بندر لوبیتو فرصت فوق العاده برای ایجاد شبکه‌ای در ساحل اقیانوس آتلانتیک برای واردات و صادرات کالا و محصولات از زامبیا و جمهوری دموکراتیک کنگو به ساحل است. اینجا می تواند جایگزینی برای ساحل اقیانوس هند شود.»
پدرو نتو که در راس یک شرکت مشاوره سرمایه گذاری بانکی است و ۲۰ سال است که در آنگولا زندگی می کند، می گوید که این پروژه فراتر از انتقال فلز از معادن است.
پدرو نتو می افزاید: «همچنانکه آنها می توانند مس و منگنز را از جمهوری دموکراتیک کنگو و زامبیا صادر کنند، ما می توانیم همچنین از لوبیتو برای حمل کالا به داخل کشوراستفاده کنیم. کرویدر راه‌آهن لوبیتو دارای بخش مهم و بزرگ کشاورزی است و این می تواند امتیاز بزرگی برای توسعه بندر باشد.»
خصوصی سازی بندر لوبیتو و راه‌آهن بنگوئلا بخشی از برنامه گسترده تر دولت آنگولا برای تنوع بخشیدن به اقتصاد کشور با کمک سرمایه گذاری خصوصی بیشتر است. بانک جهانی از این ایده حمایت می کند.
ژوآوو فرناندز، هماهنگ کننده در کمیسیون ارزیابی بندر لوبیتو می گوید: «طرح جامع وزارت حمل و نقل ارتباط تنگاتنگی با بندر و کریدور لوبیتو دارد و با مشارکت خارجی ها می توانیم زیرساخت‌ها و کارایی خود را نیز ارتقاء دهیم. »
سرمایه گذاری خارجی در حال حاضر در بندر لوآندا، بزرگترین بندر آنگولا در حال انجام است. شرکت «دی پی وورد»، شرکت مدیریت بندردبی، در اوایل سال جاری در مناقصه آن برنده شد.
فرانسیسکو پینزون، مدیر عامل شرکت «دی پی وورد لوآندا» می گوید: «ما ۳۰ دستگاه کامیون تاکنون دریافت کرده ایم و طی روزهای آتی، انواع جرثقیل‌ها ازجمله یک جرثقیل متحرک را دریافت می کنیم که به کارایی بیشتر این پایانه کمک می کند.»
او با اشاره به اینکه لوبیتو پتانسیل زیادی دارد، می گوید: «بندر لوبیتو بندری است که زیرساخت های خیلی خوبی دارد و این پتانسیل را دارد که به دروازه ای برای بخش جنوبی کنگو و همچنین زامبیا تبدیل شود.»
این چیزی است که سازندگان راه‌آهن بنگوئلا را بیش از یکصد سال پیش مجذوب خود کرد. اکنون موضوع این است که کریدور لوبیتو را در قرن بیست و یکم و با سرمایه گذاری خصوصی بیشتر به دوردست تر ببرند.
ژزو نلسون پریرا مارتینز، رئیس کمیته ارزیابی مناقصه عمومی می گوید: «حمل و نقل ریلی ارزانترین وسیله حمل و نقل است زیرا مقادیر زیاد بار را حمل می کند و برای محیط زیست کمتر ضرر دارد.»
لوبیتو در حال حاضر برای محموله‌های بزرگ معادن آماده شده است با یک ترمینال جدید برای بارگیری از قطار به کشتی.
مارتینز می افزاید: «پس از احیای زیرساخت راه‌آهن، تصور می شد که باید یک پایانه ویژه به سنگ های معدنی اختصاص داده شود.»
همچنین طیف گسترده‌ای از محموله‌ها در هر دو جهت که میلیون‌ها نفر با آن در ارتباطند.
پدرو نتو می گوید: «مسیر راه‌آهن از منطقه ای عبور می کند که ۳۲ تا ۳۴ درصد تولید کشاورزی آنگولا را تشکیل می دهد و در این چهار استان که در مسیر راه‌آهن است شما ۶ میلیون جمعیت دارید.»
این همچنین به معنی مشاغل بیشتر برای افرادی مانند المو اوتویو، مهندس قطار است که می گوید: «کریدور لوبیتو در آفریقا بسیار اهمیت دارد. از زمانی که ما بندری در لوبیتو داریم، پویایی بالایی ار نظر حمل نقل بین لوبیتو و کنگو سابق بلژیک را شاهدیم.»
آگهیبا خصوصی سازی بندر لوبیتو در بنگوئلا و راه آهن کریدور لوبیتو، بزودی شاهد تحول اجتماعی و اتصادی واقعی در آنگولا خواهیم بود.