تنها یک روز پس از دستور طالبان بر اجبار به پوشیدن برقع، با یک درجه تخفیف چادر و توصیه زنان به ماندن در خانه، دبیر کل سازمان ملل متحد، گزارشگر ویژه حقوق بشر افغانستان و دفتر ملل متحد در کابل، رویه حاکمان امارت اسلامی را محکوم کردند.
آگهیتنها یک روز پس از دستور طالبان بر اجبار به پوشیدن برقع، با یک درجه تخفیف چادر و توصیه زنان به ماندن در خانه، دبیر کل سازمان ملل متحد، گزارشگر ویژه حقوق بشر افغانستان و دفتر ملل متحد در کابل، رویه حاکمان امارت اسلامی را محکوم کردند.
ریچارد بنت، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در مورد وضعیت حقوق بشری افغانستان، بامداد یک‌شنبه ۱۸ ثور/ اردیبهشت (۸ مه) درتوییتر نوشت «طالبان با آخرین فرمان در مورد پوشش اجباری صورت، محدودیت‌هایی را بر آموزش، حرکت، اشتغال و زندگی عمومی زنان ایجاد می‌کنند.
آقای بنت تأکید کرد «باید عواقبی برای نقض حقوق بشر وجود داشته باشد و زمان آن است که کمیسیون بین‌المللی اقدام کند.»
همزمان آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد هم درباره این تصمیم ابراز نگرانی کرده‌است. آقای گوترش در یک پیام توییتری نوشت: «من از (تصمیم) طالبان مبنی بر این‌که زنان باید صورت خود را در ملأ عام بپوشانند و تنها در مواقع ضروری از خانه خارج شوند، نگران هستم.» دبیر کل سازمان ملل متحد از طالبان خواست «به وعده‌های خود به زنان و دختران افغان و تعهدات خویش براساس قوانین بین‌المللی حقوق بشر عمل کنند.»
دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) دستور تازه طالبان در مورد پوشش زنان را موجب «نگرانی عمیق» خوانده و خواستار ملاقات فوری با مقام‌های طالبان به منظور شفاف‌سازی درباره این تصمیم شد. یوناما گفته‌است که «تصمیم امروز طالبان تعامل با جامعه بین‌المللی را دشوارتر می‌کند».
در بیانیه یوناما آمده که «این تصمیم با اطمینان‌های متعدد در مورد احترام و حمایت از حقوق بشر همه افغان‌ها، از جمله حقوق زنان و دختران که توسط نمایندگان طالبان در طول دهه گذشته در بحث‌‌ها و مذاکرات به جامعه جهانی ارائه شده‌بود، در تضاد است.»
اجبار به پوشش برقع، یکی از نمادهای حکومت ۵ ساله امارت اسلامی افغانستان (۱۹۹۶-۲۰۰۱)به شمار می‌رفت. زلمی خلیل‌زاد، نماینده ویژه دولت دونالد ترامپ برای مذاکرات صلح با طالبان در زمان امضای توافقنامه آتش‌بس ایالات متحده با این گروه اطمینان داده بود که طالبان، طالبان ۲۰ سال پیش نیست.
«احساس می‌کنم اسیرم»
تهمینه تهامی، یکی از فعالان فمینیست (جنبش برابری‌خواهی حقوق زنان) افغانستان می‌گوید از زمان انتشار این تصمیم احساس می‌کند به زندان افتاده است: «تمام زندگی اجتماعی من تحت کنترل طالبان است.»
طالبان برای پرهیز از درگیری بیشتر با نهادهای بین‌المللی و شاید به‌دلیل نگرش «زن‌ستیزانه» مجازات بدحجابی را نه متوجه «زنان متخلف» بلکه علیه خانواده آن‌ها به کار می‌گیرند.
وزارت امر به معروف طالبان گفته‌است که اگر یک زن حجاب را رعایت نکند، بار نخست ولی او توصیه و تنبیه، بار دوم احضار، بار سوم برای سه روز زندانی و دفعه چهارم به دادگاه کشیده خواهد شد. اعمال چنین رویه‌ای در کشورهای اسلام‌گرای دیگر منطقه از جمله ایران هم بی‌سابقه است.
از زمان بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان، «جنبش حقوق زنان» این کشور با نگرانی از به باد رفتن حقوق و آزادی‌های اعطایی دو دهه گذشته، با برگزاری تظاهرات متعدد در کابل و دیگر شهرها، خواستار تضمین حقوق و آزادی‌های اولیه زنان و دختران در این کشور شد.
با این حال طالبان با وجود نیاز شدید به شناسایی از سوی جامعه جهانی، گام‌به‌گام محدودیت‌ها علیه حقوق زنان را تشدید کرد. در ماه‌های گذشته، حاکمان به قدرت بازگشته امارت اسلامی افغانستان، برای سفر زنان بدون «قیم و همراه» محدویت تعیین و ادامه تحصیل دختران در لیسه‌ها را متوقف کردند و به صدور گواهینامه رانندگی برای زنان پایان دادند و حتی از رانندگان خواستند تا زنان بدحجاب را سوار نکنند.