بازیهای ویدئویی، صنعت یا هنر؟

بازیهای ویدئویی، صنعت یا هنر؟
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

از دهه هشتاد میلادی، خیلی چیزها در صنعت بازیهای ویدئویی تغییر کرده است. این صنعت از یک بازار کوچک به یک صنعت جهانی با یک بودجه هالیوودی و خلاقیتهای بسیار تبدیل شد.
دانشجویان آکادمی اروپایی تعامل رسانه ای موسوم به “کراس مدیا” در کپنهاگ امیدوارند بتوانند از این فرصت استفاده کنند.
آمیلی که اخیرا به قابلیتهای این صنعت پی برده در رشته کارگردانی فیلم انیمیشن تحصیل می کند.

او می گوید: “فکر می کنم آنچه که تغییر کرده این است که صنعت بازیهای ویدئویی در مقایسه با صنعت فیلم سازی بسیار جدید است.
ایده ترکیب داستانهایی که هم بصورت فیلم و هم بصورت بازی باشند، بسیار جالب است.”

برنامه آموزش انیمیشن برای دانشجویان با هدف توانمند کردن آنها در ساخت فیلم و بازی است. برای همین آن را رویکرد تعامل رسانه ای می نامند که اولین بار بوسیله گونر ویل در دانشکده فیلم دانمارک دنبال شد.
در ابتدا همه چیز آسان نبود.

او در این باره می گوید: “وقتی ما در ابتدا کار را شروع کردیم، دانشجویان می بایست با بازیهای رایانه ای آغاز می کردند. اما دانشجویان کارگردانی گفتند که آنها می خواهند فیلم بسازند نه آن که مشغول بازیهای رایانه ای شوند. اما بسیاری از آنها تغییر عقیده دادند و متوجه شدند که این یک رسانه جدید است. یک روش جدید بیان داستان که هم جالب است و هم مخاطب زیادی دارد.”

صنعت بازی، تواناییهای مختلفی را می طلبد. زویی 19 ساله اهل اسکاتلند، تحصیلات خود را در زمینه طراحی آغاز کرد ولی اکنون به تولید این نوع بازیها علاقمند شده است.

او می گوید: “اگر یک تهیه کننده خوب در تیمتان داشته باشید، همه چیز آسانتر پیش خواهد رفت. وقتی که بودجه یک صنعت بازی بالا می رود و یا زمان آن زیاد می شود، مشکلاتی بوجود می آید. زیرا موضوع زمان بندی و یا بودجه به عهده تهیه کننده نیست… قبلا افرادی که کار تجاری می کرده و فهم خوبی از این بازیها نداشتند، به این کارها می پرداختند. ما در این صنعت، بخصوص وقتی بازیها پیچیده تر می شوند، به تهیه کنندگان بیشتری نیازمندیم.”
رویکرد تعامل رسانه ای بدان معنی است که شما در ابتدا یک فیلم، یک بازی، سپس یک کتاب و یا سریال تلویزیونی را تصور نمی کنید. در ابتدا شما جهانی را با برخی قواعدی که در همه رسانه ها کاربرد دارد تعریف می کنید.

این ذهنیتی است که سال گذشته دانشجویان آکادمی “ای یو کروما” با آن بازی و فیلم انیمیشنی را ساختند.

گونر ویل می گوید: “آنچه که اکنون اتفاق می افتد این است که کسی فیلمی را می سازد. سپس به این نتیجه می رسند که باید یک بازی هم داشته باشند و بعدا از کسی می خواهند بازی را برای شما بسازد. طبیعتا نباید بازی خوبی باشد زیرا بیشتر علاقه و توجه معطوف فیلم است. آنچه که ما می گوییم این است که در ابتدا باید در مورد آن فکر کنیم و بعد در مورد نوع رسانه آن تصمیم بگیریم. زیرا کسانی هستند که هم به فیلم علاقه دارند و هم بازی. برای همین شما باید در ابتدا به چهارچوب آن فکر کنید و نه فیلم.”

این دومین سالی است که یک برنامه شش ماهه از طرف اتحادیه اروپا حمایت می شود. دانشجویانی از سراسر جهان به اینجا می آیند. تاماس، 21 ساله، اهل مجارستان، دانشجوی هنر مفهومی است. او هم فیلم و هم بازی را با هم دوست دارد ولی به بازی علاقه ویژه ای نشان می دهد.

او می گوید: “من فکر می کنم که صنعت بازی بخش بازتر صنعت است زیرا امکان بیشتری برای تجربه ایدها و ایده ئولوژیهای جدید وجود دارد.”

آمیلی معتقد است: “چون قبلا کارگردان بازی ویدئویی نداشته ایم، فرصت خوبی برای ماست تا با ارائه داستانهای خوب، تجارت را تحت تاثیر قرار دهیم.”

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

سفر به دنیای ترجمه و طراحی جلد کتاب در جمهوری چک

برنامه های اروپا برای نسل اراسموس

طرح «هفت گام»، مجالی برای ملاقات رقصنده های جوان اروپایی با طراحان رقص