تاثیر متقابل موزیک و علم در اجرای سمفونی «آواز زمین» اثر ماهلر

با همکاری
تاثیر متقابل موزیک و علم در اجرای سمفونی «آواز زمین» اثر ماهلر
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

از بین بردن فاصله بین موسیقی و علم همچون یک رویا می ماند. اما این امر هدف دانیل هاردینگ، یک رهبر جوان و با استعداد ارکستر است که در استکهلم ارکستر

از بین بردن فاصله بین موسیقی و علم همچون یک رویا می ماند. اما این امر هدف دانیل هاردینگ، یک رهبر جوان و با استعداد ارکستر است که در استکهلم ارکستر سمفونیک خودش را دارد. هاردینگ رشته برنامه هایی تفکربرانگیز شامل کنسرت، میزگرد و بحث میان نوازندگان و دانشمندانی از جهان علم را به نام “فعل و انفعال” یا “اینترپلی” (Interplay) برگزار کرده است.

آخرین مهمان این رشته برنامه ها پروفسور برایان کاکس، دانشمند فیزیک ذرات بود. او در دهه ۱۹۹۰ ستاره موزیک پاپ بود و امروز به ترویج کیهان شناسی می پردازد.

موسیقی متن این برنامه “آواز زمین” اثر ماهلر، و قطعه ای معاصر برای ویولن و ارکستر الهام گرفته شده از برنامه فضایی وویجر ( Voyager) بود که نمونه ای از تاثیر متقابل بین هنر و علم است. جک لایبک، نوازنده ویولن در سالن بروالدهالن (Berwaldhallen) استکهلم بود.

دانیل هاردینگ، رهبر ارکستر می گوید: «هنر همواره یکی از راههای روبرو شدن انسانها با پرسشهایی همچون “زندگی چیست؟” و “زندگی از کجا می آید؟” بوده است. اینها پرسشهایی فلسفی و قدیمی هستند. ما دوران فلاسفه بزرگ را پشت سر گذاشتیم و هنر و موزیک بازتاب دهنده این افکار بزرگ بشری بودند. اکنون ما در دورانی زندگی می کنیم که به عنوان گونه ای از موجودات بهترین پاسخی که می توانیم برای این پرسشهای مهم بیابیم از علم سرچشمه می گیرند. بنابراین نمی توانیم به خودمان اجازه دهیم که در عصر علم ارتباطمان با علم قطع شود.»

برایان کاکس، استاد فیزیک ذرات می گوید: «با گوش دادن به ماهلر در می یابیم که او با ایده طبیعت فناپذیر حیات درگیر بوده است. آنچه که جالب است این است که علم و کیهان شناسی نوین این مسئله را زنده تر کرده اند. زمینه های علمی متفاوت هستند اما فکر می کنم که پرسش یکی است و آن این است که فانی بودن حیات در جهانی که آن هم احتمالا فانی است برای یک تمدن و برای یک فرد به چه معنا است؟ اگر ما تنها تمدن کهکشان راه شیری باشیم، آیا به عنوان مثال این امر به این معنا است که ما گونه ای نادر هستیم؟ خود نادر بودن ما به نظرم به این معنا خواهد بود که ما ارزشمند هستیم.»

کنسرت این برنامه توسط ارکستر سمفونی رادیو سوئد اجرا شد. قطعات موزیک اجرا شده شامل “کنسرتو ویولن وویجر” (Voyager Violin Concerto) اثر داریو ماریانلی و “آواز زمین” اثر گوستاو ماهلر می شد.

برایان کاکس می گوید: «موضوعاتی در موزیک ماهلر هست که به نظر می رسد لذت بردن از زندگی را تشویق می کند، اینکه زندگی را تا جایی که می توانیم جشن بگیریم و قدر هر لحظه آن را بدانیم. فکر می کنم که این همان چیزی است که علم نوین به ما می گوید. در واقع در صورتی که ما کار فوق العاده ای در زمینه یک سفر بین ستاره ای و تسخیر کهکشانی انجام ندهیم کل بشریت احتمالا فانی خواهد بود. فکر کنم آنچه که بسیاری از هنرمندان بزرگ فهمیدند این است که فانی بودن حیات ما را ارزشمند می کند و این روشن است که اگر شما چیزی فنا شدنی و نادر داشته باشید آنگاه آن چیز ارزشمند می شود و باید از آن مراقبت کنید.»

برایان کاکس می افزاید: «شما می توانید به موزیک ماهلر به عنوان پرسیدن پرسشهایی در مورد وجود گونه انسان و جهان گوش دهید. بنابراین به نظرم گوش دادن به موزیکی که می تواند صدها سال یا بیشتر عمر داشته باشد برای درک معنای کشفهای جدید بسیار به جا است…معنای کیهان شناسی چیست؟ خوب، ماهلر هم می تواند به شما کمک کند زیرا این مشابه این سوال است که: معنای زندگی من به تنهایی چیست؟»

دانیل هاردینگ می گوید: «من کنجکاوم بدانم که امروز میکل آنژها، داوینچی ها، شکسپیرها و موتسارت های زمان ما کجا هستند؟ چهره های بزرگی که صدها سال دیگر ما به آنها نگاه می کنیم و می گوییم که آنها واقعا انسانهای مهمی بودند که راه بشریت را از طریق افکارشان، تخیلاتشان و نوآوری هایشان تغییر دادند…و من کنجکاوم که شاید آن انسانها امروز دانشمندان هستند.»

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

رقابت فینالیست‌های جایزهٔ هربرت فون‌کارایان برای رهبر ارکستر جوان

جایزهٔ هربرت فون‌کارایان برای رهبر ارکسترجوان؛ مرحلهٔ نیمه‌نهایی

قهرمان؛ اثری پیشگامانه با هدف شکستن پیش‌فرض‌ها دربارهٔ اُپرا