نمایشگاه انسان در کپنهاگ؛ خدای من آیا اینها زنده هستند؟

نمایشگاه انسان در کپنهاگ؛ خدای من آیا اینها زنده هستند؟
Copyright 
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

از اول ماه فوریه آثاری با موضوع انسان، خلق شده توسط هنرمندان بین المللی همچون جان دیویس هنرمند بریتانیایی، خوان مونوس هنرمند اسپانیایی، خاویر ویلهان فرانسوی و موریتزیو کاتلان هنرمند ایتالیایی در موزه

آگهی

از اول ماه فوریه آثاری با موضوع انسان، خلق شده توسط هنرمندان بین المللی همچون جان دیویس هنرمند بریتانیایی، خوان مونوس هنرمند اسپانیایی، خاویر ویلهان فرانسوی و موریتزیو کاتلان هنرمند ایتالیایی در موزه هنرهای مدرن در کپنهاگ دانمارک به نمایش درآمده است.

مجسمه ای پنج متری از نوزادی تازه متولد شده اثر ران موئک، هنرمند استرالیایی یکی از ۳۱ اثر منحصربفرد است. به گفته ناجا راسموسن متصدی نمایشگاه، این بدنها نوعی نمایش رئالیسم افراطی از جهان اطراف ما با تمام جزئیات آن است. آثار واقعی تر از آنچه هستند به نمایش درآمده اند و این سوال را بوجود می آورند که چه چیزی زنده و چه چیزی مرده است؟ چه چیزی هنری و چه چیزی واقعی است؟

او می گوید: «دلیل اینکه ما علاقمند به ایجاد کپی از بدن انسان می شویم این است که سعی می کنیم تصورمان را از “وجود” گسترش دهیم. این یک رویا است و شاید برای خیلی ها به یک کابوس شبیه باشد.»

ساخت برخی از مجسمه ها بگونه ای است که گاه انسان از خود می پرسد: «خدای من، آیا اینها زنده هستند؟»
این دقیقا نام نمایشگاه کپنهاگ است.

متصدی این نمایشگاه می گوید: «آنچه می خواهیم این است که بازدید کنندگانمان نوعی حضور غیرطبیعی بدن ها را حس کنند؛ آنهم در فضایی که شما می توانید خودتان را پیدا کنید و به تفاوت میان خود و آنها بیندیشید. تفکر درباره اینکه تعریف یک انسان زنده چیست؟ مرد چه تعریفی دارد؟ زن چه تعریفی دارد؟ چه تعریفی برای دنیای مصنوعی و دنیای واقعی وجود دارد؟»

قدمت رئالیسم به قدمت خود هنر است. زئوکسیس، نقاش یونان باستان که در قرن پنجم پیش از میلادی می زیست می گوید هنگام نقاشی یک انگور، باید آن را آنقدر طبیعی و زنده کشید که پرندگان تلاش کنند آن را بخورند.

از دوران رنسانس تا ظهور تکنولوژی عکاسی، ترسیم زندگی واقعی همواره یکی از مهمترین موضوعات مدنظر هنرمندان بوده است.

ناجا راسموسن، متصدی نمایشگاه کپنهاگ می گوید: «این آثار شک و تردید را در ما بوجود می آورند و ما را مبهوت و شگفت زده می کنند. چنین چیزی در تاریخ هنر کلاسیک و در سبک باروک نیز دیده می شود، جایی که هنرمندان سعی در ارائه بهترین شکل از یک اثر هنری بودند تا مخاطب را شگفت زده کنند. این لحظه شگفت زدگی چیزی است که موضوع نمایشگاه ماست.»

با این وجود برخی از آثار در این نمایشگاه نیز خیلی واقع بینانه نیستند و از دنیای فانتزی بیشتر الهام گرفته اند. از جمله آثار نمایش داده شده از پاتریشیا پیسینینی، دیگر هنرمند استرالیایی که به نوعی نشان دهنده تحقیقات بیوتکنولوژی و آزمایشهای ژنتیک درباره انسان است.

این نمایشگاه تا ۶ اوت آینده (پانزده مرداد ماه ۱۳۹۶) در موزه هنرهای مدرن کپنهاگ دایر است.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

هفتهٔ صنایع خلاق باکو؛ مسابقهٔ طراحی بازی کامپیوتری و جشنوارهٔ فیلم‌های موبایلی

رونمایی از مینیاتورها و نسخ کهن خطی در کنگره میراث فرهنگی ازبکستان

«گاه و بیگاه» با هوش مصنوعی؛ بیتل‌ها پس از ۵۴ سال به صدر جدول ترانه‌های محبوب بریتانیا رسیدند