«کنسرت صلح» سوالهای زیادی را درباره جنگ جهانی اول و فجایع آن مطرح می‌کند؛ سوال‌هایی که یافتن پاسخشان، بعد از گذشت یکصد سال بعد از پایان جنگ همچنان نیاز به تعمق و اندیشدن دارد.
**کنسرت موسوم به «کنسرت برای صلح» به مناسبت صدمین سالگرد پایان جنگ جهانی اول در اپرای سلطنتی ورسای برگزار شد. قطعاتی که در این کنسرت اجرا شد، هم نمادی از ویرانی جنگ و هم بیانگر امید به آینده بشر بود. **
مطالب یورونیوز را در واتس‌اپ دریافت کنید
تفکر درباره جنگ به همراه موسیقی
ارکستر فیلارمونیک وین با «کنسرت برای صلح» صدمین سالگرد پایان جنگ جهانی اول را جشن گرفت. این برنامه که «کنسرت صلح» نام داشت در اپرای سلطنتی ورسای اجرا شد.
رهبر ارکستر این کنسرت فرانس ولسر موست اتریشی Franz Welser-Möst بود. از نظر او «کنسرت برای صلح» سفری از ویرانی به امید و به تفکر درباره جنگ، به همراه موسیقی و از طریق موسیقی است.
او می‌گوید: «به نظرم مراسمی که به مناسبت یکصدمین سالگرد پایان جنگ برگزار می‌شود فرصتی است برای اینکه لحظه‌ای درنگ کنیم و از خودمان بپرسیم چه اتفاقی افتاد و بعد از گذشت یک قرن از پایان جنگ جهانی اول چه تغییری کرده‌ایم.»
قطعات این برنامه را فرانس ولسر موست انتخاب کرده بود. او می گوید: «قطعات اولیه این کنسرت درباره انسانیت است. قطعات بعدی وحشت جنگ را به تصویر می‌کشد. سوالی که باید در این کنسرت از خودمان بپرسیم این است: بعد از جنگ چه کار می‌کنیم؟»
حال و هوای جنگ در «کنسرت صلح»
«مارس، آغازگر جنگ» یکی از قطعات اجرا شده در این برنامه بود. این قطعه موومان اول سوئیت برای ارکستر است که گوستاو هولست، آهنگساز بریتانیایی در بحبوحه جنگ جهانی اول آن را ساخت. نام این موومان اشاره به خدای جنگ در اساطیر یونان است.
رهبر ارکستر اتریشی می‌گوید: «این قطعه مثل مارش و رژه ارتش نظامی است.»
نام سوئیت برای ارکستر ساخته گوستاو هولست، «سیارات» است و هفت موومان دارد. گوستاو هولست آن را در سال های ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۶ میلادی ساخته‌است. هر کدام از این موومان‌های این سوئیت به نام یکی از سیارات منظومه شمسی (به جز زمین) است.
اجرای کنسرتو پیانو برای دست چپ به یاد هنرمندانی که در جنگ مجروح شدند
هنرمندان زیادی در جنگ جهانی اول کشته یا مجروح شدند.
یکی از آنها پیانیست اتریشی پل ویتگنشتاین (برادر لودویگ ویتگنشتاین، فیلسوف) بود که دست راستش را در جنگ از دست داد. پیانیست اتریشی که از خانواده‌های متمول یهودی در اروپا بود از موریس راول، آهنگساز فرانسوی درخواست کرد قطعه ای برای پیانو با دست چپ برایش بسازد.
این قطعه را یوجا وانگ پیانیست چیره دست و با استعداد در کنسرت صلح اجرا کرد.
پیانیست آمریکایی چینی تبار می‌گوید: «باورنکردنی است. گویی این قطعه برای سه یا چهار دست ساخته شده‌است. یک ملودی اصلی دارد و هارمونی های آن بسیار زیبا هستند. ظرافتهای زیادی در آن نهفته است و قطعه‌ای پر هیجان و پرشور است.»
او می‌افزاید: «از قدرت راز و رمزی که در این قطعه نهفته است لذت می‌‌برم. این قدرت احتمالا از فجایع ناشی از جنگ می‌‌آيد.»
**بیشتر بخوانید: **
یوجا وانگ: با اجرای کنسرتو پیانوی چهارم راخمانینف انگار هدیه می‌گیرم
پیانو و سازهای ضربی، اجرایی از یوجا وانگ در مرکز ملی هنرهای نمایشی چین
پلاسیدو دومینگو سنت اسپانیایی اپرا را در مسابقات «اپرالیا» زنده نگه می‌دارد
سوال‌هایی که بعد از جنگ جوابی برایشان پیدا نمی‌شود
«کنسرت صلح» سوالهای زیادی را درباره جنگ و فجایع آن مطرح می‌کند که یافتن پاسخشان نیاز به تعمق و اندیشدن دارد، مانند «سوالهای بی پاسخ» ساخته چالرز آیو. آهنگساز آمریکایی قرن بیستم این قطعه را در سال ۱۹۰۶ میلادی ساخت.
فرانس ولسر موست درباره اتمام کنسرت با این قطعه می‌گوید: «بر سر انسانیت چه آمد؟ این سوالی است که در پایان از خود می‌پرسیم. سوالی که هنوز پاسخی برای آن نیافته‌ایم.»