اپرای وین در ۱۵۰ سالگی‌ خود میزبان عشق و جنون «لوچیا دی لامرمور» است

با همکاری
اپرای وین در ۱۵۰ سالگی‌ خود میزبان عشق و جنون «لوچیا دی لامرمور» است
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

کارگردان اپرا می گوید: «جنون مانند فرافکنی است! این دختر تمام وقت ادگاردو را کنار خود می بیند. از نظر من لحظه ای بزرگ در اپرا هست که باید تقریبا مشابه لحظه ای شهوانی باشد. در مقابل همه این تماشاگران او عمل عشق ورزی را تقلید می کند.»

احساسات شورانگیز، یأس و جنون موضوعات اصلی اپرای «لوچیا دی لامرمور» اثر گائتانو دونیزتی، آهنگساز ایتالیایی است. این اپرا در اپرای ملی وین که امسال ۱۵۰ ساله می شود به کارگردانی لوران پلی اجرا می شود.

خوان دیگو فلورز، خواننده تنور و الگا پرتیاتکو، خواننده سوپرانو دو دلباخته اثر دونیزتی هستند.

لوران پلی می گوید: «برای من همواره حالتی مثل تپش قلب پدید می آورد. این موسیقی برای من پر از انرژی و تنش است.»

خوان دیگو فلورز نیز می گوید: «در اجرای این نقش آوازخوانی اهمیت دارد. جنبه نمایشی و تئاتر هم مطمئنا مهم است. درام زیادی در این اپرا هست اما آوازخوانی از همه چیز مهمتر است و اوج آوازخوانی زیبا است.»

مطالب یورونیوز را در واتس‌اپ دریافت کنید

اثر دونیزتی که در سال ۱۸۳۵ میلادی ساخته شد به یأس لوچیا در برابر عشقش به ادگاردو می پردازد. او مجبور می شود به ازدواجی ناخواسته تن دهد که در نهایت به جنون و مرگ او می انجامد.

لوران پلی می گوید: «آنچه من واقعا می خواستم از آن جلوگیری کنم واقع گرایی بود. از نظر من این اثر بیشتر مانند یک فیلم ترسناک است. در مورد دختری است که از سوی همه مردان اطرافش مورد سوءاستفاده قرار می گیرد. او دختری است که از نظر روانی شکننده است.»

در بخشی از اجرای این اپرا از ساز آرمونیکا یا هارمونیکای شیشه ای استفاده شده است.

الگا پرتیاتکو، خواننده سوپرانو می گوید: «فوق العاده است! به ویژه از نظر استفاده از هارمونیکای شیشه ای! خیلی تاثیرگذار است! متعالی و فوق طبیعی است! گویی این صدا از این جهان نیست!»

کارگردان اپرا می گوید: «جنون مانند فرافکنی است! این دختر تمام وقت ادگاردو را کنار خود می بیند. از نظر من لحظه ای بزرگ در اپرا هست که باید تقریبا مشابه لحظه ای شهوانی باشد. در مقابل همه این تماشاگران او عمل عشق ورزی را تقلید می کند.»

الگا پرتیاتکو می گوید: «در صحنه جنون شما اکنون می توانید تمام وجوه و جنبه های مختلف و رنگهای مختلف خود را نشان دهید.»

خوان دیگو فلورز می گوید: «من این پایان با شکوه را می سرایم! خدای من چه پایان سخت و زیبایی است. [...] اگر هنگام سرودن خلاق باشید واقعا می توانید آن را زیباتر کنید. [...] من به عنوان خواننده واقعا می توانم جنبه های مختلف نمایش را کشف کنم.»

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

اپرای فاوست اثر گونو؛ خواستِ جوانی دوباره برای چشیدن طعم لحظه

«قطعات اجرا شده در کنسرت سال نوی وین زیبایی مناظر یک تپه را تداعی می‌کند»

رقابت فینالیست‌های جایزهٔ هربرت فون‌کارایان برای رهبر ارکستر جوان