روایت پینک فلوید، چهار دهه پس جنگ، روایت دنیای پرآشوب نسل کودکان دوره بحران است.
آگهیپیام ملکه الیزابت دوم به شهروندان بریتانیا در شرایط بحرانی شیوع ویروس کرونا با یادآوری ترانه‌ای از ویرا لین، خواننده پاپ دهه‌های ۳۰ و ۴۰ قرن بیستم پایان یافت: «دوباره همدیگر را خواهیم دید.»
«دوباره همدیگر را خواهیم دید» در دوره جنگ جهانی دوم و برای خانواده‌هایی که عزیزانشان در میدان‌های نبرد بودند و به‌ویژه برای خلبانان جوان نیروی هوایی سلطنتی و معشوق و معشوقه‌هایشان، ترانه‌ای راوی امید به پیروزی در آینده‌ای نزدیک بود: «نمی‌دانم کجا/نمی‌دانم کی/ اما می‌دانم که در یک روز آفتابی دوباره همدیگر را خواهیم دید...»
ملکه الیزابت دوم در دوران جنگ، هنگامی که تنها ۱۴ سال داشت، به مناسبت جدا کردن کودکان شهرهای در خطر بمباران از پدران و مادران و کوچ اجباری آن‌ها به مناطق امن، در پیامی رادیویی به همراه شاهزاده مارگارت، خواهرش، نسبت به گذار از بحران و بازگشت به شرایط خوب گذشته، ابراز امیدواری کرده بود.
ترانه محبوب ویرا لین در سال‌های پس از جنگ بارها بازخوانی (کاور) شد. اما شاید ارجاع پینک فلوید در آلبوم دیوار به همین ترانه، چهار دهه پس از سروده شدن، جهان را با «دوباره همدیگر را خواهیم دید» آشنا کرد. راجر واترز، نوازنده گیتار بیس پینک فلوید و سراینده دیوار، در ترانه ویرا ناامیدی و دلتنگی خود از روزهای روشن را به تصویر کشید: «آیا کسی ویرا لین را به یاد می‌آورد؟/ یادش می‌آید او چطور می‌گفت در یک روز آفتابی دوباره همدیگر را خواهیم دید؟/ ویرا! چه بر سر تو آمده؟/ آیا کس دیگری همین احساس مرا دارد؟»
روایت پینک فلوید از ویرا لین، چهار دهه پس از جنگ، روایت دنیای پرآشوب نسل کودکان دوره پسا بحران است. در آلبوم دیوار، بلافاصله پس از ترانه ویرا، فریاد همنوایی «پسران را به خانه بازگردانید» شنیده می‌شود: «کودکان را به حال خود رها نکنید، پسران [سربازان] را به خانه برگردانید.»