فیلم «عنکبوت مقدس» الهام گرفته از داستان واقعی یک قاتل زنجیرهای زنان تنفروش به نام سعید حنایی در شهر مشهد است. اما فراتر از ژانرهیجانانگیز، این فیلم به ما این امکان را میدهد که علاوه بر آشنایی با جامعهای سانسور شده بتوانیم خودسانسوری را از نظر جامعهشناسی و سیاسی نیز بررسی کنیم.
چند روزی است که هفتاد و پنجمین دوره جشنواره فیلم کن آغاز به کار کرده است. از سینماگران ایرانی امسال دو فیلم در بخش مسابقه این جشنواره به نمایش درمیآید. یکی از آنها «عنکبوت مقدس» نام دارد که ساخته علی عباسی، فیلمساز ایرانی - سوئدی، با بازی زر (زهرا) امیرابراهیمی، مهدی بجستانی، آرش آشتیانی، فروزان جمشیدنژاد، آلیس رحیمی، نیما اکبرپور، سارا فضیلت، سینا پروانه و مصباح طالب است.
فیلم «عنکبوت مقدس» الهام گرفته از داستان واقعی یک قاتل زنجیرهای زنان تنفروش به نام سعید حنایی در شهر مشهد است. او فکر می کرد با کشتن این زنان شرارت را ریشه کن میکند.
اما فراتر از ژانرهیجانانگیز، این فیلم به ما این امکان را میدهد که علاوه بر آشنایی با جامعهای سانسور شده بتوانیم خودسانسوری را از نظر جامعهشناسی و سیاسی نیز بررسی کنیم. فیلمبرداری این فیلم در کشور اردن انجام شده است و سرمایه تولید آن توسط شرکتهایی از دانمارک، سوئد، آلمان و فرانسه تامین شده است.
فردریک پونسار خبرنگار یورونیوز به جشنواره کن رفته و در یک گزارش اختصاصی با کارگردان و یکی از بازیگران این فیلم مصاحبهای کوتاه انجام داده است.
علی عباسی، کارگردان فیلم:«فکر نمیکنم این فیلم یک فیلم ایرانی باشد، چون خودم در دانمارک زندگی میکنم، یک بازیگر در فرانسه زندگی میکند، یکی دیگر از بازیگران از ترکیه میآید و فیلم در اردن فیلمبرداری شده است. فکر میکنم چیزی که این فیلم را خاص کرده نحوه بیان ما از ماجراست. یک جورهایی از فیلم های دیگر ایرانی، ایرانی تر شده. چرا که این فیلم بیش از هر فیلم دیگر تولید شده در ایران، بازنمای واقعیتی است که در جامعه ایران رخ میدهد.»
زر امیرابراهیمی، بازیگر:«جامعه ایران به لطف زنان تغییر خواهد کرد و دقیقا بههمین دلیل است که دولت و مردان اینقدر از زنان واهمه دارند. دلیلی که در یک جامعه زن ستیز و مردسالار، اینقدر در مورد زنان بسیار صحبت میکنیم، این است که ترس از زنان واقعا وجود دارد. برای من در این نقشی که داشتم، این روزنامه نگار نماینده تمامی این زنان است».
علی عباسی سعی کرده شهر مشهد را در این فیلم با مکان هایی نظیر واتیکان و لاس وگاس مقایسه کنند. شهرهایی که می توانند هم مظهر پاکی و پرهیزگاری باشند و هم نشان دهنده رذالت یک جامعه.
از نظر خبرنگار یورونیوز، فردریک پونسار این فیلم «نوآر» به خوبی نوشته، تدوین و کارگردانی شده و صحنهپردازی بسیار روانی دارد و بر ذهن تماشاگر تاثیر فراوان میگذارد.