مهاجران و مشکلات در لامپدوزای ایتالیا

مهاجران و مشکلات در لامپدوزای ایتالیا
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

جزیره لامپدوزا در ایتالیا شاهد افزایش حضور پناهجویانی است که خود را با قایق به آنجا می رسانند. طی سال میلادی جاری تاکنون، سیزده هزار مهاجر توسط گارد ساحلی ایتالیا از دریا نجات پیدا کرده اند.

کسی نمی داند که دقیقا چه تعدادی کشته شده اند اما همانطور که تراژدی سوم اکتبر نشان داد، تعداد قربانیان خیلی زیاد است. پناهجویانی که به جزیره لامپدوزا می رسند دو راه پیش رو دارند: بخشی از این مهاجران می توانند درخواست پناهندگی خود را ارائه کنند و شماری دیگر، به اردوگاههایی منتقل می شوند تا به کشورهایشان بازگردانده شوند.

کمپ لامپدوزا اولین اردوگاه کمک رسانی است که پناهجویان باید حداکثر سه روزدر آن اقامت کنند، با این حال معمولا پناهنجویان بیست روز یا بیشتر در این کمپ می مانند. وقتی که گروه فیلمبرداری یورونیوز به لامپدوزا رسید، گروه بزرگی از سوری ها در اعتصاب غذا به سر می بردند. آنها می گفتند کسانی که بعد از آنها به لامپدوزا رسیده اند قبل از آنها به کمپ های جدید منتقل شده اند. این مسئله تنش های جدیدی در اردوگاه مهاجران ایجاد کرده است.

یک زن مهاجر درباره شرایط این اردوگاه می گوید: “زنان اینجا احساس راحتی نمی کنند، اما امروزشرایط خیلی از دیروز بهتر است چرا که تعدادی از پناهجویان از اینجا رفتند و الآن جای بیشتری برای ما هست. دیروز ما همه بدون هیچ تشک یا رواندازی روی زمین خوابیدیم.”

برای کودکان در این اردوگاه برنامه های گوناگونی تدارک دیده شده است. مددکاران اجتماعی به کودکان زبان ایتالیایی و انگلیسی یاد می دهند و یا بازی هایی را برای آنها طراحی می کنند. همچنین چادرهایی برپا شده که کودکان بتوانند خارج از فضای شلوغ کمپ، به فعالیت هایی مثل نقاشی بپردازند.

ماسیمو یکی از مددکاران کمپ به یورونیوز می گوید: “ما نقاشی های متعددی از قایق ها ، کشتی هایی در میان طوفان و رعد و برق و باران داریم که توسط کودکان که به اینجا رسیده اند کشیده شده است. برای مثال این نقاشی را ببینید که خیلی گویا است و یک کشتی با انبوهی از مردم را در میان دریا نشان می دهد. این تجربه ای است که آنها داشته اند.”

ملوانان نیروی دریایی ایتالیا ماموریتی را برای نجات جان پناهجویان در دست انجام دارند. یکی از این ملوانان می گوید: “ما باید خودمان را در سی دقیقه برای اعزام شدن به عملیات نجات آماده کنیم، اما با توجه به مهارت بالا و تجربه زیادی خدمه ای که در اختیار داریم قادر هستیم در زمان بسیار کوتاهتری درحدود ده تا پانزده دقیقه واکنش نشان دهیم و وارد عمل شویم.”

در بخشی دیگری از این جزیره قبرستان قایق های شکسته است. سیمون اولین غواصی بود که به درون یکی از کشتی های غرق شده رفت. او درباره آنچه در سوم اکتبر شاهد بوده می گوید: “شما آنجا هستید تا کمک کنید تا این بدن های بی جان را بیرون بکشید . یکی، دو تا ، پنج تا، ده تا … سعی می کنید جلو بروید تا اینکه همکارانی که جلوتر از شما هستند می گویند: سیمون قایق را نگه دار. ما یک جسد زیر قایق داریم. بعد شما بطور غریزی سعی می کنی قایق را عقب ببری اما همکار دیگری در عقب قایق می گوید: سیمون صبر کن. اینجا یک جسد دیگر هست. درآنجا دریا پر از جسد بود، دریایی از اجساد.”

در حال حاضر، مهاجران در لامپدوزا گرفتار شده اند اما آنها فقط یک چیز می خواهند: اینکه جزیره را ترک کنند. آنها نمی خواهند در ایتالیا بمانند. رویای آنها داشتن یک زندگی جدید در شمال اروپا و کشورهای اسکاندیناوی است.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

کارگران نامرئی در مزارع اروپا؛ حقوق کم، استثمار و در معرض خطر سلامت

زغال‌سنگ، طلای سیاه یا بلای جان لهستان؟

مسیر بالکان غربی، دروازه جدید مرگ برای پناهجوها