این اعتماد بنفس بیش از حد ناپلئون بود که در واترلو منجر به شکستش شد. شکست واترلو به امید ناپلئون برای ایجاد اروپایی متحد تحت رهبری فرانسه و همراه با آن رهبری شخص او پایان داد.
- یورونیوز: پاتریک مس، شما رئیس انجمن ناپلئون در بلژیک هستید. واترلو قماری بود که ناپلئون برای بازپس گرفتن امپراطوریش پس از یک رشته شکست به آن دست زد. این شکستها او را وادار به کناره گیری از سلطنت نمود. چرا شکست ناپلئون در واترلو برای بریتانیا، هلندی ها، پروس و روسها آنقدر مهم بود؟*
آگهیپاتریک مس: برای متحدین، هدف حفاظت بروکسل و ممانعت از ورود ناپلئون به آن بود. ناپلئون قصد داشت در ژوئیه سال هزار و هشتصد و پانزده وارد بروکسل شود. هدف پروس و اتحاد هلند و بریتانیا متوقف کردن ناپلئون در حاشیه بروکسل بود.
یورونیوز: پیامد ژئوپلیتیک واترلو چه بود؟
پاتریک مس: در فرانسه، هواداران سر سخت ناپلئون واکنش نشان دادند، بناپارتیستها کشته شدند و گروههای عمده ای از آنها از فرانسه به دیگر کشورها و حتی آمریکا گریختند. اما مهمترین پیامد، جنبش های ناسیونالیستی بود که در طول سالها در سراسر اروپا سر بلند کردند.
یورونیوز: یکی از خصوصیات این نبرد، نه تنها تعداد عظیم تلفات، بلکه سه رهبری است که در راس آن قرار داشته و برای همیشه در صفحات تاریخ قرار گرفتند. درباره آنها چه می گوئید؟
پاتریک مس: ناپلئون را که همه می شناسند. اما در مقابل او مارشال بلوشه قرار داشت که به او “مارشال پیشرو” می گفتند. او مردی هفتاد و سه ساله و بسیار عصبانی بود…و از زمان نبرد “ینا” در سال هزارو هشتصد و شش، از هرچه فرانسوی بود متنفر بود.
یورونیوز: …و لرد ولینگتون؟
پاتریک مس: ولینگتون بسیار صبور بود. می خواست همه چیز سازمان دهی شده باشد، مواضع دفاعیش مستحکم بوده و حرکت نکند. از مواضعش مثل یک سگ نگهبان حفاظت می کرد. از مانور دادن خوشش نمی آمد. قهرمانانه رفتار کرد.
یورونیوز: ناپلئون منتظر نیروی کمکی بود که پس از خاتمه نبرد به محل رسید. ناپلئون در خاطراتش، از مارشال “گروشی” بعنوان مسئول شکستش یاد کرد. آیا این تنها عامل شکست فرانسه (در واترلو) بود؟
پاتریک مس: نه! برای گروشی غیر ممکن بود که بموقع به صحنه نبرد برسد. ناپلئون به او دستوری داده بود که انجامش غیرممکن بود. نیروهای پروس دوازده تا پانزده ساعت جلوتر از او بودند. برای گروشی غیرممکن بود.
یورونیوز: عوامل دیگر شکست (فرانسه) چه بود؟
پاتریک مس: دیگر دلایل شکست ناپلئون ساده بود: او بیش از حد به خودش اطمینان داشت. “بلوشه” را خوب می شناخت. جز مواردی در سالهای هزارو هشتصد و سیزده و چهارده، او را کرارا شکست داده بود. اما ولینگتون را نمی شناخت. افسرانش در اسپانیا با انگلیسیها جنگیده بودند اما نه مستقیما با ولینگتون. اما ورای اینها همه، اعتماد بنفس بیش از حد ناپلئون و ناچیز انگاشتن دشمنانش بود که به شکستش انجامید.
یورونیوز: فرض کنیم ناپلئون در واترلو پیروز می شد. آیا می توانست پس از آن متحدین را کلا شکست دهد؟
پاتریک مس: نه، نه، بهیچوجه! دشمنان ناپلئون در سیزدهم مارس سال هزار و هشتصد و پانزده تصمیم گرفته بودند که او دشمن اروپاست. ما علیه ناپلئون اعلام جنگ کردیم نه فرانسه. ارتشهای متحد پروس، روسیه و اتریش با یک میلیون سرباز در نیمه ماه ژوئیه وارد فرانسه می شدند و خاک این کشور را زیر پا می گذاشتند تا جائیکه ناپلئون به زانو در بیاید و دستگیر شود.