روسری‌ ابریشم آذری؛ حاصل سرپنجه ذوق و یادگار سنت

«همین فضاهای کوچک و نوازندگان محلی که می‌توانند در آنها بنوازند، چیزی است که صحنهٔ موسیقایی‌ شهر را می‌سازد.»

«آنهایی که کاریکاتور را دوست دارند همآنهایی هستند که آزادی را می‌پسندند، پس باید به تلاش ادامه داد. چالش ما همراه کردن عامه مردم و مخاطبان است.»

«روسیه به هنر غرب شور جوانی می‌دهد، هرچه باشد ما ملت جوان‌تری هستیم. ما روحیهٔ خودمان را تقدیم می‌کنیم و باقی دنیا را هم تشویق می‌کنیم همین کار را بکنند.»

«در دُبی عکس‌های رامش را می‌توان همه‌جا دید، از درودیوار مترو گرفته تا موزهٔ اتحاد. مشهورترین عکسهای او امضای پیمان تشکیل این کشور را نشان می‌دهد.»

ساشا جفری: «من نمی خواهم کسی آن را بخرد و نگهداری کند و ۴ سال بعد آن را بفروشد. چون به این شیوه اعتقاد ندارم. من دنبال کسی هستم که تحت تاثیر قرار گیرد، می خواهم کسی جلوی نقاشی من بیایستد و گریه کند.»

«در این دوره مردم نمی‌خواهند از خانه بیرون بزنند، اما دل‌شان هم نمی‌خواهد از تماشای هنر بی‌بهره بمانند. می‌خواهند شاهد آفرینش آثار هنری تازه باشند.»

با در نظر گرفتن اینکه بیش از ۲۰۰ ملیت مختلف در دبی زندگی می کنند، کمدین‌هایی که برای اجرای برنامه به اینجا می آیند زود می آموزند که جوک‌هایشان باید به اندازه مخاطبانشان متنوع باشد.

جشن «سنت بلیز» از سال ۹۷۲ میلادی در دوبروونیک برگزار می‌شود. بسیاری در این روز از گوشه و کنار منطقه دوبروونیک گردهم می‌آیند تا به «سنت بلیز» ادای احترام کنند. بنا به افسانه‌ها سنت بلیز از این شهر در برابر خطرها محافظت کرده است.

فرانسوی‌ها در شهر کوچک ویتره میزبان گروهی از کارگردانان ایرانی بودند. هدف از برگزاری جشنواره «تصاویر تازه‌ای از ایران» آشنایی با فرهنگ و مسائل روز اجتماعی ایران از دریچه دوربین سینماگران بود. این جشنواره با استقبال خوبی از سوی مخاطبان و منتقدان مواجه شد.

میکروفون‌های کوچک و ثبت مکالمات مخالفان به پلیس اجازه می‌داد تا در جریان بازجویی‌ها اعضای اپوزیسیون را شگفت‌زده و مجبور به اعتراف کنند.