اپرای «یک ترک در ایتالیا» اثر روسینی در میلان به روی صحنه رفت

«صحنه‌های این نمایش یادآور خداحافظی‌ با زندگی و همزمان کشف شادی‌های آن هستند؛‌ بنابراین هدف من هم در اجرای این اپرا ایجاد توازنی بود میان این دو نکته.»

این اثر به‌خاطر چالش‌های آوازی‌اش تا کنون بسیار کم اجرا شده،‌ چالش‌هایی که به‌نظر می‌رسد گاه از مرز صدای انسانی فراترند.

اپرای «شهرمرده» ساخته ولفگانگ کورنگُلد اثری پررمز و راز و درامی روانشناختی است که در آن هم ردپایی از «سرگیجه»‌ آلفرد هیچکاک دیده می‌شود و هم تئوری تفسیر خواب زیگموند فروید.

برایان ترول، خواننده باس-باریتون اهل ولز با اجرای قطعات گوناگونی در اپراخانه سیدنی به روی صحنه رفته است. از قطعاتی از واگنر گرفته تا ترانه‌های عامیانه ایرلندی.

«شلعه اشتیاق این بچه‌ها از همه‌ الهامبخش‌تر است؛ یعنی تشنگی‌شان برای یادگیری، پرسش‌های پیوسته‌شان، احساس قدردانی‌ای که دارند و اینکه چطور ایده‌های ما را جذب می‌کنند.»

«این اپرا ذاتِ آلمان و شوخی به سبک آلمانی را در خود دارد و قطعا این نکته را در کار اتو نیکلای می‌بینید، گویی او وقت ساخت این آهنگ چشمکی می‌زند.»

کارگردان برای اجرای این کار از عناصر کمدی «بزن و بکوب»، «کمدیا دلارته»، «نمایش عروسکی» و همچنین از برخی عناصر قدیمی فرهنگی ایتالیایی استفاده کرده است.

کارگردان بر صحنه اپرا، جهانی از شبکه‌های اجتماعی آفریده که تجسم میل میلیون‌ها نفری است که می‌خواهند صفحهٔ کسی را دنبال کنند، کسانی که می‌خواهند محبوب و مورد توجه باشند.

«هدفِ سمفونی برای پرو، ایجاد تحول در جامعه و بهتر کردن آن با قدرت موسیقی است.»

«این اپرا از زمان خودش خیلی جلوتر بود، مسائلی نظیر آزادی جنسی و تقدس ازدواج را به سخره می‌گیرد.»

«من تک تک این شرکت‌کنندگان را ستایش می‌کنم و شگفت‌انگیز است که این همه استعداد داریم.»

«فکر می‌کنم برامس خدای سُنت است. نواختن سمفونی شمارهٔ چهار وی مثل بناکردن یک کلیساست. مانند این است که وارد کلیسای جامع بشوید و سُنت تاریخی را تماشا کنید.»

رکوئیم موتسارت یکی از شاهکارهای موسیقی آوازی است. کمتر کسی است که حالش با شنیدن این اثر دگرگون نشود. آيا می‌توان مرثیه‌ آمرزش مردگان را دراماتیزه و نمایشی کرد‌؟ رمئو کاستلوچی کارگردان تئاتر ایتالیایی اجرایی متفاوت از این اثر را در جشنواره موسیقی کلاسیک اکس آن پروانس به روی صحنه برده است.

«این اجرا برای من جشنی است بین دوستان، در بالاترین سطح.»

«قابلیت خاص کستراتوها نوع تنفس بسیار عمیق‌شان بود که به صدای آنها چابکی خاصی می‌داد. آنها ابیات بلند را یک‌نفس می‌خواندند و بخشی از جادوی صدایشان در همین نکته بود.»

«در زندگی سختی‌های زیادی کشیده‌ام و حالا که کم کم دارم با خودم به آرامش می‌رسم، آن آدم روی صحنه هم دارد هر چه بیشتر به مایکل واقعی تبدیل می‌شود.»

«ماجراجویی، شور و اشتیاق، سیاست، حسد، دسیسه‌چینی و شکنجه و قتل همه در کار است تا احساسات انسانی را نشان دهد.»