کارت پستال از بلغارستان؛ درمان با «گل» در سواحل دریای سیاه

منطقه تفریحی ساحلی «دبی مارینا» و معماری این منطقه را می توانید به روشهای گوناگونی از روی ساحل یا ابزارهایی که برای گردشگران ساخته‌اند ببینید.

در خیابان اصلی این محله، سینمایی با حال‌وهوای قدیمی، برگزاری جشن‌های فصلی ‌و تعداد زیادی هنرمند خیابانی در تمام شب گردشگران را سرگرم می‌کنند.

در کنار بهره‌مندی از آثار و کارگاه‌های هنریِ برجسته، زندگی در محله القوز نیز شادابی و جنب‌و‌جوش خاصی دارد.

در شهرک آتلانتیس یک پارک آبی عظیم هست که مجموعه آکواریوم‌هایش بیش از ۶۵ هزار گونه از آبزیان را در خود جای داده است.

تنها با پرداخت یک درهم، می‌توان سوار یکی از این قایق‌های محلی شد و از مناطق دیدنی دیرا و بُردوبی و موزه‌های اطراف خور بازدید کرد.

پایتخت چین فقط به‌خاطر معابد سنتی‌ یا میدان تیان‌مین معروف نیست. در پکن منطقه‌ای هست که حدود هشت دهه پیش مجتمع صنعتی بود و امروز مقصد گردشگران و دوستداران هنر مدرن است.

گیاه‌درمانی و ایجاد تعادل و توازن میان انرژی‌های جسم و روح اساس طب‌سنتی چین است. در پکن مردم روز خود را با تمرین‌های موسوم به «بادوان‌جین» شروع می‌کنند.

این کفش در ابتدا برای کسانی دوخته می‌شد که در دربار امپراطور کار می‌کردند، از انقلاب چین در سال ۱۹۱۱ نویسندگان و هنرمندان شروع به پوشیدن این کفش‌ها کردند.

در پایتخت چین رستورانی وجود دارد که قدمتش به حدود یک قرن و نیم پیش برمی‌گردد. در این رستوران خوراک معروف اردکی را می‌خورید که زمانی برای خانواده سلسله «چینگ»‌ (۱۶۴۴-۱۹۱۱میلادی) پخته می‌شد.

معبد بهشت پر است از راز و نماد و افسانه‌های چین باستان. ۹ سر اژدها در معبد بهشت پکن یکی دیگر از نمادهایی است که در ساختار این بنا دیده می‌شود

پیتی یکی از غذاهای معروف شهر باستانی شکی در جاده ابریشم است. خوردن این غذا مثل آبگوشت آداب خاصی دارد.

استحمام در نفت خام غلیظ بیماری‌های زیادی را درمان می‌کند. نفتالان در زبان ترکی آذربایجانی به معنای خریدار نفت است و نفتی که در حمام‌های این شهر استفاده می‌شود، به نفتلان معروف است.

برخی از این مواد غذایی خوش آب و رنگ هستند و برخی بسیار با ارزش و گران. مثل خاویار بلوگا که از دریای خزر به «یاشیل بازار»‌ آورده می‌شود.

ارتفاعات کوه شاهداغ یا شاه‌کوه یکی از زیباترین قله‌های محدوده قفقاز بزرگ در جمهوری آذربایجان است.

«آبانتوبانی» محلی است که شاهین پادشاه «واختانگ یکم»‌ (واختانگ گرگ سر)‌ در آن سقوط کرد

این مکان تاریخ گرجستان را در خود دارد؛ شاهد جنگ‌ها بوده و بارها ویران شده و دوباره ساخته شده است

ساخت صومعه جاواری به زمانی برمی‌گردد که مسیحیت به عنوان دین رسمی گرجستان انتخاب شد.