زنانی که علیه برده داری جنسی در کامبوج مبارزه می کنند

آیا هنوز هم می توان به آیندۀ سومالی چشم امیدی دوخت؟ کشوری که در صدر کشورهای ورشکشتۀ دنیاست؟ “حوا عدن محمد” هرگز امید خود را از دست نداده است. در

در شهر سلیمانیه در کردستان عراق هستیم. همراه با یک گردان زنان پیشمرگه در این منطققه. ناهیده پیشمرگه زن کرد فرمانده این گردان است. ما با یک فرمانده

ما در نجف شهر مقدس شیعیان هستیم. جایی که جنگ در آن هزاران کشته و شمار زیادی بیوه برجای گذاشته است. در این برنامه نگاهی داریم به زندگی و تلاش های

میان ناامنی و مشکلات اقتصادی شدید، مردم عراق هنوز باید هزینه سالها جنگ و ستم را ببردازند. در این میان وضعیت زنان به مراتب سخت تراست . حنا ادوار،

در برنامه این ماه “زنان مبارز“، در بغداد، نجف و کردستان عراق با زنانی دیدار می کنیم که برای حقوق خود مبارزه می کنند. فعالان حقوق بشر، زنان بیوه و

در آفریقا، رادیو ابرازی برای مبارزه است. کدی آدزوبا، خبرنگار «رادیو اوکاپی» در جمهوری دموکراتیک کنگو زنی است که صدایش را در خدمت آرمان های صلح

نوئلا یکی از کسانی است که حاضر است زندگی اش را برای زنانی که فجایع و وحشتهای جنگ را تاب آورده و هنوز هم از خشونتهای آن ناشی از آن رنج می کشند، فدا

در این فصل از برنامه زنان مبارز به جمهوری دموکراتیک کنگو می رویم و درآنجا با ماسیکا، نوئلا و کدی ملاقات خواهیم کرد. این سه زن که از فجایع جنگ جان

تعرض و تجاوز به زنان، یکی از ابزارهای جنگی محسوب می شود، حربه ای جنگی که زنان منطقه “کی وو” در جمهوری دموکراتیک کنگو، به خوبی با آن

سه زن می خواهند زندگیهایشان را از نو بسازند. زندگیهایی که در جریان جنگ و کشتار 10 ساله در نپال، تارو پود آن از هم پاشیده است. هر کدام از آنها قصد

زندگی در روستای مونالباستی در نپال اکنون در صلح و آرامش می گذرد. صلحی که پیش از آن وجود نداشته است. این روستا در ناحیه باردیا واقع است، جایی که به

نپال قرنهاست که الهام بخش بسیاری از کاوشگران، نویسندگان و عارفان جهان است. اما برای نپالیها تاریخ معاصر این کشور بیشتر تلخ و دردناک است تا مایه

مینا: “زن باید برای تغییر جامعه و آن چه که می خواهد اسلحه بدست گیرد. من تنها نیستم، زنان بسیاری در کنار ما هستند. فقط به کمک اسلحه می توانیم زندگیمان

افغانستان از زمان تهاجم شوروی سابق در سال ۱۹۷۹ تا مناقشه بین نیروهای ناتو و طالبان، بیش از سی سال در حالت جنگ است. براساس بررسی انجام شده توسط بنیاد

فروزان دانش رحمانی ۲۸ ساله است و ده سال است که حرفه خبرنگاری را دنبال می کند. او برای آژانس خبری پژواک در کابل، پایتخت افغانستان کار می کند. وی

فرزانه چهره ای شناخته شده در مرکز ارتوپدی علی آباد در کابل، پایتخت افغانستان است. او رییس بخش پروتز است و اولین بار بعنوان بیمار وارد این مرکز

دراولین برنامه “زنان مبارز“به برزیل سفرمی کنیم تا با سه چهره مبارزمنطقه آمازون آشنا شویم. سونیا، شیلا و آنتونیا سه بانویی هستند که برای احقاق حقوق