موناکو خاک خود را در دریا گسترش می دهد

موناکو خاک خود را در دریا گسترش می دهد
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

در یکصد و پنجاه سال گذشته، موناکو نزدیک به چهل هکتار زمین را روی دریا به خاک خود اضافه کرده و قرار است تا سال پنج سال آینده نیز با برنامه گسترش سواحل

آگهی

در یکصد و پنجاه سال گذشته، موناکو نزدیک به چهل هکتار زمین را روی دریا به خاک خود اضافه کرده و قرار است تا سال پنج سال آینده نیز با برنامه گسترش سواحل خود، شش هکتار زمین دیگر را به این مقدار بیافزاید.

این برنامه به موناکو کمک خواهد کرد تا پذیرای ساکنان تازه باشد، ساکنانی که از سال ۲۰۰۶ تاکنون ششصد تن دیگر به تعداد آنها در این شاهزاده نشین افزوده شده است.

میشل روژه، وزیر کشور موناکو در این باره می گوید: «کشورهایی که بتوانند بدونِ جنگ و پریشانی به خاکشان چیزی اضافه کنند زیاد نیستند. از آنجاکه ما روی دو کیلومتر مربع خاک، جا کم داریم و چون ساختن بناهای چند طبقه و یا زیرزمینی جوابگوی نیاز ما به مسکن نیست و همچنین بناهای فعلی برای ساکنان تازه کشور کافی نیست، موناکو به این گسترش خاک نیاز دارد.»

کار باید در یک چهارم پایانی سال ۲۰۱۶ با جابجا کردن گونه های گیاهی و جانوری دریایی و قرار دادنِ آنها در زیستگاههای طبیعی نزدیک آغاز شود. صفحاتِ خاصی، محدوده کار را می پوشانند تا از تأثیرات زیست محیطی ساخت و ساز بکاهند.

ابتدا ماسه نرم کف دریا برداشته می شود تا به سطح صخره ای زیر آن برسند. سپس سازه های بتونی روی سطح سخت سوار شده، دیواره ای محافظ را بنا خواهند کرد. سطح بیرونی این دیواره ها با زندگی موجودات دریایی سازگار خواهد بود. آنگاه، پیرامون دیواره های بتونی ماسه ریخته می شود تا این شبه جزیره ساختگی تکمیل شود. پس از پایان این کار، مرحله ساخت و ساز شهری را می توان آغاز کرد.

وزیر کشور موناکو می افزاید: «موناکو مالک این شبه جزیره خواهد بود، در این منطقه چندین مسیر پیاده روی، چند باغ، یک مسیر پیاده روی کنار دریا، پارکینگ و چندین فضای عمومی ساخته خواهد شد. شش هکتار به خاک کشور افزوده خواهد شد و این کار هیچ هزینه ای برای دولت نخواهد داشت.»

هزینه این پروژه دو میلیارد یورویی به تمامی از سوی شرکتهای خصوصی تأمین می شود. این شرکتها سود خود را از فروشِ سوییت های لوکس، ویلاها و فضاهای تجاری که روی هم شصت هزار متر مربع وسعت دارند، کسب خواهند کرد. در میان معماران، چهره معروفی همچون رنزو پیانو هم دیده می شود.

او که قرار است در ورودیِ ساحلِ تازه، یک بنای نمادین خواهد بسازد درباره هماهنگی این بنا با محیط زیست می گوید: «همانطور که یک قایق، به خودیِ خود حافظ محیط زیست است، ساختمانی که به گفتگو با دریا می نشیند هم باید پاسدار محیط زیست باشد. این ساختمان باید از نظر انرژی، به جای حس سنگینی و ثقل، احساس سبکی را القا کند. ساختمان باید بتواند انرژی آفتاب را با صفحات خورشیدی جذب کند و باید بتواند با دریا تبادل گرمایی برقرار کند».

آفتاب و دریا می توانند چهل درصد از انرژیِ مورد نیاز این ناحیه تازه را تأمین کنند. سالن همایش گریمالدی که پانزده سال پیش در موناکو ساخته شده الگوی این کار است.

آلن مِلکونیان، مدیر ساختمان گریمالدی می گوید: «فرآیندی که ما برای جذب و دفع کالری آب از آن استفاده می کنیم، یک فرآیند پیشرو است. ما کالری های آب را در مخازن دریایی به دام می اندازیم و بعد آنها را به سوی پمپهای تهویه که گرما و سرما تولید می کنند، می رانیم».

این ساختمان هفت طبقه زیرزمینی دارد و سیستم تهویه هوای آن که ۷۵ هزار متر مکعب هوا را سرد و گرم می کند،اینجا در زیر سطح دریا واقع شده است.

آقای مِلکونیان می گوید: «ما به اینجا می گوییم کلیسای جامع. چون همه این لوله های بزرگ که دور و بر ما هستند شما را به یاد لوله های بزرگ اُرگ کلیسا می اندازند».

استفاده از این فرآیند، به نظر سازندگان شبه جزیره مصنوعی بدیهی رسید زیرا آنها گذشته از چالشهایی که ساخت و ساز روی دریا برایشان دارد، آرزو دارند، فناوری و زیبایی شناسی را با حفظ محیط زیست آشتی دهند.

رنزو پیانو می افزاید: «همه، رویای معماری روی آب را دارند. اما مردمی که در ساحل قدم می زنند باید بتوانند دریا را ببینند. پس این بنا باید شناور باشد، باید بالای سطح آب قرار بگیرد». ساختمانی که خود او طراحی کرده است، روی ستونهایی به بلندای پنج متر قرار می گیرد.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

مجسمه یخی، هدیه تولد شاهزاده موناکو

آیا به دنبال ورزش‌های زمستانی آدرنالین محور هستید؟ به این استراحتگاه در قفقاز بزرگ سر بزنید

ترمیم خانه‌های قدیمی و بام‌های گالی‌پوش برای تقویت گردشگری در ژاپن