ظاهر همیشه حق بر پاشنه چکمههای نظامیان میگردد. به رغم جنگ داخلی در سوریه و هزاران کشته و زخمی و حتی سوءقصد به جان برخی اعضای اصلی بدنه حکومت این کشور، بشار اسد ناباورانه ایستاده و به سرکوبهای خود ادامه میدهد.
به باور تحلیلگران دایره انتخابهای اسد برای حل مساله سوریه روز به روز تنگتر میشود اما باید در نظر داشت که سقوط او آغازی است بر هرج و مرج در این کشور.
ولی نصر، کارشناس مسایل خاورمیانه در واشنگتن در توضیح ادامه دلایل درگیریها در سوریه به یورونیوز چنین میگوید: «در مقطع کنونی اینکه اسد میماند یا میرود چندان اهمیتی ندارد. حتی اگر اسد بخواهد قدرت را ترک کند با دستگاه نظامیای روبرو هستیم که حامی اوست و بیش از ۵۰ درصد مردم را وادار به حمایت از او کرده است. اگر تعداد علویها، مسیحیان و کردهایی که هوادار اویند و از مخالفان میترسند را درنظر بگیرید میبینید که حتی با کناره گیری او از قدرت باز هم زمینههای درگیری و نزاعها باقی میماند.
خطر استفاده از سلاحهای شیمیایی توسط اسد در صورتی که چاره دیگری نداشته باشد نگرانی همسایگان سوریه را برانگیخته است. دمشق روز دوشنبه ضمن تایید دراختیار داشتن سلاحهای نامتعارف، استفاده از آنها را علیه شهروندان و مردم سوریه رد و در مقابل بر استفاده آنها علیه تجاوزهای خارجی تاکید کرد.
ولی نصر: موضوع زرادخانه سلاحهای شیمیایی در جریان مذاکره با مخالفان و برای وقت کشی و به عنوان حربهای برای مذاکرات میتواند در مقاطع زمانی خاصی مطرح شود. فکر میکنم این یک بازی سیاسی است که اسد با مردم در داخل کشور و با نهادهای بین المللی و کشورهای خارجیبه راه انداخته است.
در هر حال اعلام در اختیار داشتن سلاحهای شیمیایی امینت خاطر اسراییلیها را تامین نکرد. آنها که بر توزیع ماسکهای گاز اصرار میورزیدند. اسرائیل به علت الحاق بلندیهای جولان در عمل با سوریه در جنگ است اما هر دو کشور به حفظ وضع موجود ادامه دادهاند.
ولی نصر: بطور کلی، وجود هرج و مرج در سوریه به نفع اسرائیل نیست. بدون تردید اسرائیل در دوره اسد با سوریه و با حزب الله مشکل داشته است. اما مرزهای دو کشور دست کم از ثباتی برخوردار بوده. تنشی در بین بوده اما ثبات بر مرزها حاکم بوده است. آخرین ناآرامیها در مرز این کشور به سال ۱۹۷۳ باز میگردد و آخرین جنگ هوایی با سوریه در سالهای ۱۹۸۲-۱۹۸۳ رخ داد و همانطور که میدانید از آن زمان به بعد مرزها آرام بودند. با هرج و مرج در سوریه اسرائیل باید بیش از گذشته بر مرزهایش کنترل داشته باشد تا با هر نیرویی که در صدد حمله به این کشور است مقابله کند.
رژیم اسد از پرواز هواپیماهای جنگنده و نه هلیکوپترها برای بمباران شهرها خودداری کرده است. به نظر میرسد این موضوع بیشتر برای جلوگیری از اعمال منطقه پرواز ممنوع بوده چرا که با کشته شدن بیش از ۱۹ هزار نفر در سوریه، نمیتوان آیندهای اطمینان بخش را امید داشت.
ولی نصر: تنها با یک گزینه میتوان بر این مساله فائق آمد و آنهم اعزام شمار زیادی از نیروهای اروپایی و آمریکایی به سوریه است. به همان شیوهای که در بوسنی و عراق عمل شد میتوان به این جنگ پایان داد. اما من جدا تردید دارم کسی به این موضوع علاقهای داشته باشد و بنابراین پنهان شدن در پشت موضوع وتوی روسیه کاملا موجه است و به همین دلیل تقصیرها را متوجه روسیه میدانند. اما حتی چراغ سبز روسیه نیز واقعیت موجود را تغییر نمیدهد. این درگیریها فراتر از مساله رفتن اسد یا تصمیم گیری خاص او است.