نوای سیتار مسحورکنندهٔ آنوشکا شانکار در همنوازی با ارکستر لیون

با همکاری
نوای سیتار مسحورکنندهٔ آنوشکا شانکار در همنوازی با ارکستر لیون
Copyright euronews
نگارش از Katharina Rabillonیورونیوز فارسی
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

«می‌توانید نغمه‌های خاص کشمیر، راجستان یا دیگر مناطق هند را در آن بشنوید و همزمان کلی هم بداهه‌نوازی سیتار دارد.»

آنوشکا شانکار،‌ هنرمند پرتوان و همه‌فن‌حریف هندی‌‌ به‌تازگی «کنسرتوی شمارهٔ ۲ سیتار» را همراه با ارکستر ناسیونال لیون اجرا کرد.

این کنسرتو که ساختهٔ راوی شانکار، پدر او و مشهورترین آهنگساز هندی سدهٔ بیست و یکم است،‌ نغمه‌های سنتی هند را با موسیقی کلاسیک در هم می‌آمیزد.

نوای سیتار آنوشکا شانکار مسحورکننده است و او خود دربارهٔ این کنسرتو می‌گوید: «وقتی این کار را می‌نوازم انگار دوباره به ژرفای قلب و روح پدرم فرو می‌روم. این موسیقی برایم بسیار زنده است و به رابطه‌ٔ ما بر می‌گردد اما گذشته از اینها بسیار بسیار زیباست.»

«کنسرتوی شمارهٔ ۲ سیتار» که نخستین بار در سال ۱۹۸۱ اجرا شد «راگا مالا» یا «تاج گل رنگها» نام دارد.

عکس از یورونیوز
آنوشکا شانکار در کنار سیتار محبوبشعکس از یورونیوز

راگا مقامی است در موسیقی سنتی هندی که دست‌کم پنج نت دارد و در بداهه‌نوازی از آن استفاده می‌شود. واژهٔ سانسکریت راگا به معنای رنگ‌آمیزی است.

آنوشکا دربارهٔ نقش و ویژگی راگاها می‌گوید: «هر راگا شخصیت موسیقایی و حس خاصی دارد. راگاها با هم تفاوت‌های ظریف زیادی دارند. هر راگا، با توجه به حس‌وحالش، مناسب ساعتی از روز یا فصلی از سال است.» و دربارهٔ حضور موسیقی سنتی هند در این اثر نیز می‌افزاید: «می‌توانید نغمه‌های خاص کشمیر، راجستان یا دیگر مناطق هند را در آن بشنوید و همزمان کلی هم بداهه‌نوازی سیتار دارد.»

آنوشکا یک سیتار ويژهٔ سفیدرنگ و کوچک دارد که آن را سفارشی برایش ساخته‌اند. این ساز به خواست او کاسهٔ کوچکتری دارد. او دربارهٔ سازش می‌گوید: «نکتهٔ جالب این است که صدای این ساز هم زیبا، شفاف و لطیفتر شده و من عاشقش هستم.»

عکس از یورونیوز
آنوشکا به همراه پدرش راوی شانکار حین اجرای موسیقیعکس از یورونیوز

خانم شانکار که خود تهیه‌کننده و آهنگساز نیز هست،‌ جدا از سایهٔ پدر نامدارش توانسته مسیر هنری خود را بیابد. او معتقد است تمامی آنچه لازم داشته را از پدر نامدارش آموخته و کاملا آگاه و دانسته پا به میدان آهنگسازی گذاشته است.

او در این باره می‌گوید: «با پدرم دور دنیا گشتم و ساز زدم. پس وقتی آهنگسازی را شروع کردم، کاملا می‌دانستم چه می‌کنم یعنی می‌خواستم خودم را کشف کنم.»

و دربارهٔ چالش‌های مسیر شخصی‌اش می‌افزاید: «تعلیم پدرم و کیفیت بالای نوازندگی‌اش من را کمال‌طلب کرد و این جلوی ریسک برای کار تازه را می‌گیرد. من خیلی تلاش کردم تا بر این حالت غلبه کنم.»

آنوشکا از نکته کلیدی کار آفرینش غافل نیست، چنانکه در پایان می‌گوید: «وقتی کار می‌کنی ایده‌ها سراغت می‌آيند، پس من می‌نشینم و ساز می‌زنم و مطمئنم که چیزی از دلش در می‌آيد.»

آلبوم تازهٔ آنوشکا شانکار با نام نامه‌های عاشقانه چندی است روانهٔ بازار شده است.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

رقابت فینالیست‌های جایزهٔ هربرت فون‌کارایان برای رهبر ارکستر جوان

جایزهٔ هربرت فون‌کارایان برای رهبر ارکسترجوان؛ مرحلهٔ نیمه‌نهایی

قهرمان؛ اثری پیشگامانه با هدف شکستن پیش‌فرض‌ها دربارهٔ اُپرا