آگهیآیا پشتیبانی جریان‌های سیاسی با سابقه، مانند حزب اسلامی حکمتیار از «دولت اسلامی» خطر گسترش این گروه در افغانستان و منطقه را افزایش خواهد داد؟
در برنامه «همراه با یورونیوز» این پرسش و دیدگاه های مخاطبان یورونیوز را با «هارون امیرزاده»، کارشناس مسائل افغانستان از لندن مطرح کردیم.
آقای امیرزاده در ابتدای این گفت و گو تاکید کرد که «حمایت ضمنی و یا تلویحی آقای حکمتیار از داعش برای مردم افغانستان که بین سه تا چهار دهه است که حکمتیار را می شناسند، موضوعی شگفت انگیز نیست چراکه وی یکی از شخصیت های جنجالی افغانستان است.»
این کارشناس مسائل افغانستان سپس شرح کوتاهی از شرایط فعلیِ رهبر «حزب اسلامی افغانستان» ارائه کرد و گفت: «وی در چهارده سال گذشته در حال جنگ و مقابله با دولت افغانستان است. او گاهی از طالبان حمایت می کند بعد علیه طالبان می شود. حتی زمانی هم از القاعده حمایت داشت و هم اکنون هم از داعش حمایت کرده است.»
وی درباره دلیل این موضوع گفت: «یکی از دلایلی که حکمتیار به طور مرتب اعلامیه های جنجالی منتشر می کند این است که وی در چهارده سال گذشته خیلی جدی گرفته نشد. در زمان دولت حامد کرزای با این دولت مذاکره داشت و همچنین در دولت اشرف غنی تصور می کرد که جدی گرفته شود اما چنین نشد.»
این کارشناس ساکن لندن هدف از اعلامیه اخیر وی در حمایت ضمنی از داعش را صرفا «مطرح شدن» عنوان کرد و گفت: «آقای حکمتیار تصور می کند دوران مصرف طالبان به پایان رسیده است و هم اکنون فکر می کند می توان خلاء وجود طالبان در افغانستان را از طریق داعش پر کند.»
وی به دو اعلامیه دیگر حکمتیار در ماه های اخیر اشاره کرد: «حکمتیار در چند ماه اخیر اعلامیه های دیگر هم داشت مثلا از عربستان سعودی در جنگ با یمن حمایت کرد. اعلامیه دیگر او درباره ایران بود که ایران را بدتر از اسرائیل دانسته بود و سومین اعلامیه او درباره داعش بود.»
آقای امیرزاده بار دیگر تاکید که هدف حکمتیار از این اعلامیه ها تنها مطرح کردن خود است.
«از اقامت در ایران تا حمایت از عربستان؛ حکمتیار چه می خواهد؟»
در این گفت و گو که مخاطبان یورونیوز هم حضور داشتند، آقای صفری دانشجوی رشته علوم سیاسی از کابل به ارتباط های نزدیک حکمتیار در زمان طالبان با ایران اشاره کرد و این پرسش را از آقای امیرزاده داشت که چرا حکمتیار تا این اندازه نسبت به ایران تغییر موضع داده است؟
آقای امیرزاده در پاسخ به این پرسش گفت: «موضع گیری ها علیه ایران برای جلب توجه عربستان و ایران ستیزهایی است که داخل افغانستان زندگی می کنند.»
وی به دو کارت بازی حکمتیار در این باره اشاره کرد و افزود: «حکمتیار از زمانی که از ایران خارج شده است بحث های قومی را مطرح می کند و اعلامیه هایش هم اغلب به زبان پشتو است و یکبار هم اعلام کرد که اگر به قدرت برسد هزاره ها را قتل عام خواهد کرد.»
این کارشناس درباره دومین کارت بازی حکمتیار نیز گفت: «حکمتیار قصد دارد تا از دعوا ها بین ایران و عربستان استفاده کند تا با توجه به رابطه خوب عربستان با غرب، سعودی ها پل ارتباطی بین وی و غرب باشند. چراکه حکمتیار در لیست سیاه غرب قرار دارد.»
وی انتشار اعلامیه اخیر حکمتیار را برای تحت فشار قرار دادن دولت غنی عنوان کرد و گفت: «وی معتقد است حالا که او را به قدرت راه نمی دهند، می تواند همراه داعش گروه خطرناکی ایجاد کند و داعش هم روحیه ضد ایران دارد و می تواند این طرح را گسترش دهد.»
قدرت های جهانی، ایران و صلح در افغانستان
در این برنامه غلام رسول، دانشجوی اقتصاد توسعه اهل افغانستان که در ایتالیا مشغول به تحصیل است هم شرکت داشت. وی این پرسش را مطرح کرد که در صورت بیعت حزب اسلامی افغانستان به رهبری حکمتیار با طالبان و داعش آیا می توان امیدی داشت که افغانستان روی صلح فراگیر را به خود ببیند؟
آقای امیرزاده در پاسخ به این پرسش گفت: «صلح در افغانستان یک بازی بسیار پیچیده است. صلح در افغانستان به یک آرمان تبدیل شده است. گروه های داخلی در افغانستان صادقانه برای برقراری صلح تلاش نمی کنند. آوردن صلح برای برخی گروه های خارجی هم مفید نیست. به طور مثال اگر صلح در افغانستان مستقر شود، آمریکا دیگر بهانه ای برای حضور خود نخواهند داشت.»
وی در عین حال تاکید کرد که «جامعه جهانی هم فشار کافی بر دو کشور عربستان و پاکستان که حامیان اصلی طالبان هستند نمی آورد. ما هنوز از طریق صلح مشکل طالبان را در افغانستان برطرف نکرده بودیم که یک گروه خیلی خطرناک تر به نام داعش ظهور کرد.»
آگهیسوال آخری که در این برنامه مطرح شد مربوط به احتمال توافق هسته ای ایران و تاثیر آن در افغانستان بود که آقای امیرزاده با ابراز خوشبینی گفت که به طور یقین بهبود روابط غرب با ایران می تواند تاثیر خیلی مثبتی نه تنها در افغانستان ، بلکه در برقراری صلح و ثبات در منطقه ایفا کند.