ماریو سوارش؛ پرچمدار مبارزه با دیکتاتوری و مدافع هویت اروپایی پرتغال

ماریو سوارش؛ پرچمدار مبارزه با دیکتاتوری و مدافع هویت اروپایی پرتغال
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

ماریو سوارش، چهره نامدار سیاست بین الملل و کشور پرتغال دو دوره نخست وزیری و سپس ریاست جمهوری این کشور را به عهده داشت.

آگهی

ماریو سوارش، چهره نامدار سیاست بین الملل و کشور پرتغال دو دوره نخست وزیری و سپس ریاست جمهوری این کشور را به عهده داشت.

وی پرچمدار مبارزه با دیکتاتوری و مدافع ورود پرتغال به درون خانواده اروپایی بود.

وی در دوران دیکتاتوری، بارها به خاطر فعالیت سیاسی دستگیر و تبعید شد و در ابتدا در مقام وکالت از حقوق تبعیدی ها دفاع می کرد.

ماریو سوارش از جوانی به فعالیت سیاسی روی آورد و رهبر جریان مخالفت با دیکتاتوری سالازار شد. تحصیلات وی در زمینه تاریخ، فلسفه و حقوق بود. وی به دنبال فعالیت هایش به یکی از مستعمرات پرتغال تبعید شد و سپس در سال ۱۹۷۰ میلادی به فرانسه رفت.

ماریو سوارش سال ۱۹۲۴ در لیسبون در دوره عمر کوتاه اولین جمهوری پرتغال به دنیا آمد، پدرش از مبارزان ضد فاشیسم بود. او در دانشگاه لیسبون در رشته تاریخ و فلسفه تحصیل کرد و به شاخه جوانان حزب کمونیست پرتغال پیوست. از سال ۱۹۵۴ میلادی استاد دانشگاه شد. به علت فعالیت علیه دیکتاتوری سالازار و دستگیری های متعدد، استادی دانشگاه برایش غیرممکن شد. او سپس به تحصیل حقوق پرداخت و وکیل دعاوی شد در حالیکه خود را یک لائیک و سوسیالیست معرفی می کرد.

وی یکی از اولین بنیانگذاران جنبش مخفی سوسیالست ها بود که حزب سوسیالیست پرتغال را شکل داد.

وی در آوریل ۱۹۷۴میلادی به دنبال کودتای نظامی بدون خونریزی جناح چپ که به انقلاب میخک معروف شد به کشورش بازگشت. مدت کوتاهی در دولت جدید وزیر خارجه بود و نقش اساسی در مذاکرات استقلال مستعمرات داشت. او ابتدا در سال ۱۹۷۶ و سپس در سال ۱۹۸۳ به نخست وزیری انتخاب شد.

یکی از موفقیت های او در این دوران، مذاکره برای پیوستن پرتغال به جامعه اقتصادی اروپا بود که باعث شد کشورش همزمان با اسپانیا در سال ۱۹۸۶ میلادی به این جامعه بپیوندد.

او گفت: «پرتغال آماده همکاری در این تلاش جمعی است.»

در انتخابات ۱۹۸۶میلادی، او اولین رییس جمهور غیرنظامی پرتغال شد و دور بعدی نیز مجدداً به این مقام برگزیده شد.

او برای بهبود وضعیت حقوق بشر در پرتغال و جهان کوشید. پرتغال در این دوران با نخست وزیری آنیبال کاواکو سیلوا از مزایای الحاق به اتحادیه اروپا بهره مند شد.

سوارش در سن ۸۱ سالگی بار دیگر در رقابتهای ریاست جمهوری شرکت کرد اما این بار در مقابل کاواکو سیلوا، رهبر حزب سوسیال دموکرات راست میانه به دور دوم رقابت ها راه نیافت. او شکست را پذیرفت و گفت ماموریت خود را به سرانجام رسانده است.

در این زمان پرتغال با بحران اقتصادی و مالی شدیدی درگیر بود و مجبور به دریافت وام های کلان از نهادهای اروپایی و بین المللی مالی شده بود.

سال ۲۰۱۱ میلادی سوارش همچنان با اعتقاد به جامعه اروپا در گفتگو با یورونیوز گفت: «پیش بینی می کنم اروپا شاهد شورش و نافرمانی های بزر گ باشد. مردم از پذیرفت شرایط موجود سر باز می زنند. اروپا قرار نبود اینچنین باشد. اروپا چیز دیگری است، محل گفتگو، رفاه اجتماعی و احترام به دیگران.»

او سال ۲۰۱۰ میلادی در بیست و پنجمین سالگرد الحاق پرتغال و اسپانیا به اتحادیه اروپا شرکت داشت.

سالها پس از تلاش برای دفاع از اتحادیه اروپا، چهره این شخصیت ماندگار در صحنه سیاسی پرتغال و جهان، با تلاش های حقوق بشری و نگاه مثبت به تشکل اروپایی در تاریخ باقی می ماند.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

فعالان فمن با طرفداران فرانکو در اسپانیا درگیر شدند

چرا سیاست مهاجرتی پرتغال سخاوتمندانه است؟

بچه پاندای قرمزی که به یکی از جاذبه‌های باغ وحش لیسبون تبدیل شد