بازداشت در لیبی مهاجران را از ادامه راه باز می دارد. شرایط وحشتناک کمپ ها پناهجویان را مجبور به بازگشت به کشوری می کند که روزی از آن گریخته بودند.
آگهیسه شنبه چهارم آوریل تعدادی از پناهجویان گامبیایی از لیبی به کشور خود بازگشتند. همه این ۱۶۰ پناهجو که گذرنامه و پول خود را از دست داده بودند، چندین ماه دربازداشتگاههای لیبی بسر می بردند.
کیتا، مهاجر گامبیایی می گوید: «آنها (در لیبی) به پای مردم شلیک می کردند. به سر مردم شلیک می کردند. آنها برای سگ بیشتر ارزش قائل هستند تا انسان. در زندان های آنجا فقط سیاه پوست ها را می بینید. هر روز کتک می خورند. غذا ندارند و تنها یک وعده در روز به آنها غذا می دهند. روزهای وحشتناکی بود.»
مولو با جی، پناهجوی دیگری است که به کشور خود باز گشته است. او می گوید: «امشب برای من جشن است. خدا را شکر می کنم. بعضی دوستان من جلوی چشمم جان داند. به بعضی از آنها شلیک کردند و زخمی شدند. خود من فقط مورد ضرب و شتم قرار گرفتم بنابراین دردهای من قابل درمان هستند.»
این پناهجویان پس از گذر طاقت فرسا از صحرا که روزها به طول می انجامد به لیبی می رسند تا از طریق سفرهای آبی که با خطر غرق شدن همراه است، راهی اروپا شوند.
ده ها سرنشین قایقی بادی در آب های #لیبی جان باختند https://t.co/eSj1Lx1cowpic.twitter.com/WuxEJstyke
— euronews فارسی (@euronews_pe) February 22, 2017
بازداشت در لیبی مهاجران را از ادامه راه باز می دارد. شرایط وحشتناک کمپ ها پناهجویان را مجبور به بازگشت به کشوری می کند که روزی از آن گریخته بودند؛ انتخاب بین بد و بدتر.
اگرچه زنان و کودکان هم در این بازداشتگاه ها دیده می شوند اما بیشتر این پناهجویان مرد و در دهه دوم زندگی خود هستند. سختی های اقتصادی از مهمترین دلایل آنان برای مهاجرت است.
سازمان پزشکان بدون مرز در روزهای اخیر ضمن ابراز نگرانی از تبعات توافق میان ایتالیا و لیبی برای مبارزه با قاچاق انسان، شرایط نگهداری پناهجویان در کمپ های جنوب صحرای بزرگ در لیبی را به لحاظ محل استقرار پناهجویان و بهداشت، بسیار ضعیف گزارش کرده و این بازداشتگاهها را به «انبار انسان» تشبیه می کند.