سرویس تحقیقات پارلمانی اروپا (EPRS) کنفرانس مشترکی را با همکاری سازمان حقوق بشری «مبارزه با مصونیت از مجازات» و سازمان «بدون عدالت صلح ممکن نیست» برگزار کرد.در این کنفرانس نمایندگانی از اتحادیه اروپا، سازمان ملل متحد، کارشناسان بین المللی، دانشگاهیان، نمایندگان جامعه مدنی حضور داشتند.
آگهیسرویس تحقیقات پارلمانی اروپا (EPRS) کنفرانس مشترکی را با همکاری سازمان حقوق بشری «مبارزه با مصونیت از مجازات» و سازمان «بدون عدالت صلح ممکن نیست» برگزار کرد. در این کنفرانس نمایندگانی از اتحادیه اروپا، سازمان ملل متحد، کارشناسان بین المللی، دانشگاهیان، نمایندگان جامعه مدنی، و نقش آفرینانی که در فرآیند دفاع از حقوق بشر و مبارزه با مصونیت از مجازات در سراسر جهان دخیل هستند، گرد هم آمدند.
صیانت از حقوق بشر و مبارزه با مصونیت از مجازات، بیش از هر زمان دیگری به چالشی مهم پیش روی فعالان عرصه حقوق بشر در سطح بین الملل تبدیل شده است.
طبق گزارش‌های رسمی نهادهای حقوق بشری، در ماه‌های اخیر موارد نقض فاحش حقوق بشر در انواع مختلف افزایش زیادی داشته است.
هدف این کنفرانس توجه ویژه به این موارد از نقض حقوق بشر، ایجاد زمینه برای مبادلات اطلاعاتی گسترده تر و شکل دهی به گفتمانی عمومی و ارتقا آگاهی در این رابطه و همچنین تلاش برای متعهد کردن هرچه بیشتر نهادها و ساختارهای مسئول و در اولویت قرار دادن رسیدگی به این موراد در سطح بین‌المللی اعلام شد.
در حاشیه این کنفرانس خانم ماریا آرنا نماینده پارلمان اروپا که ریاست زیر‌کمیته حقوق بشر پارلمان اروپا را نیز به عهده دارد به سوالاتی در رابطه با ایران و افغانستان با محوریت حقوق بشر پاسخ داد:
یورونیوز: تا چه حد می توان حقوق بشر را به عنوان پیش شرط در مذاکرات دوجانبه و چندجانبه مطرح کرد؟ به عنوان مثال، آنچه اتحادیه اروپا در جریان برجام تجربه کرد و یا آنچه در روابط کنونی با طالبان پیش روداریم.
ماریا آرنا: من فکر می‌کنم مهم است که به یاد داشته باشیم وقتی از حقوق بشر حرف می‌زنیم، در رابطه با مردم حرف می‌زنیم. در رابطه با شرایط افغانستان؛ اولین اقدام برای حمایت از مردم افغانستان ارائه کمک‌های بشر دوستانه است. شرایط در افغانستان همانطورکه می‌دانیم بسیار سخت است و مردم به کمک‌های بشردوستانه نیازمند هستند وکمک بشردوستانه نمی‌تواند هیچ پیش شرطی داشته باشد. بنابراین کمک به مردم اولویت اصلی در مرودات اتحادیه اروپا با افغاتستان است.
در رابطه با از سر گرفتن روابط با افغانستان؛ ما باید بدانیم در چه مواردی می‌توانیم به مردم افغانستان کمک کنیم. مخصوصا زنان افغانستان. چرا که در حال حاضر تنها این زنان افغانستان هستند که برای حقوق بشر مبارزه می‌کنند. پس موضوع اصلی گفتگو با طالبان نیست بلکه اطمینان حاصل کردن از این مهم است که زنان افغانستان می‌توانند به تحصیل و کار ادامه دهند و در جامعه حضور داشته باشند. و این موضوعی است که ما باید با طالبان در این رابطه گفتگو داشته باشیم چراکه طالبان آنطور که مسلم است قدرت را در افغانستان در دست دارند. و اگر ما می‌خواهیم به مردم کمک کنیم ما باید با طالبان گفتگو کنیم و باید طالبان را از دلیل اصلی این مراودات یعنی کمک به مردم آگاه سازیم. آنها باید آگاه باشند که اگرتوافقی در این زمینه نباشد راهی برای کمک به افغانستان نخواهد بود.
یورونیوز: گزارشگر ویژه سازمان ملل در سفر خود به ایران گفت که تحریم‌های آمریکا روی داروها و مواد غذایی تاثیر گذاشته، نظر شما در این رابطه چیست؟
ماریا آرنا: وقتی صحبت از تحریم‌ها به میان می‌آید، اروپا همیشه به تحریم‌های هدفمند فکر می‌کند. ما باید این را درک کنیم که تحریم باید ناقضان حقوق بشر را هدف قرار دهد و نه مردمی که هیچ گناهی ندارند جز اینکه قربانی اینگونه حاکمیت‌ها هستند. این خیلی مهم است که تحریم‌ها از سازوکاری هدفمند برخوردار باشند که ناقضان حقوق بشر را هدف قرار دهد. و این روشی است که اروپا باید دررابطه با مکانیزم تحریم به کار گیرد.
یورونیوز: آیا اتحادیه اروپا مایل است با ایران در مورد موضوع حقوق بشر گفتگو کند؟
ماریا آرنا: درساختار اتحادیه اروپا سازوکاری به نام گفتگوی حقوق بشری با کشورهای در حال همکاری وجود دارد. می‌دانیم که مذاکرات زیادی با ایران در جریان است و زمانی که با کشوری مذاکره می‌کنیم مهم است به مسائل دیگر به عنوان مثال، مسائل امنیتی و حقوق بشر نیز بپردازیم. ما به عنوان مردمان اروپایی، نباید در رابطه با پرسشهای حقوق بشری از کشوری خجالتی باشیم، و باید اهمیت این موضوع را به طرف مقابل انتقال دهیم. طرف مقابل باید بداند همانگونه که برای ما امنیت و تجارت با آن کشور مهم است، کار روی موضوع حقوق بشر نیز مهم است.
در ادامه ریاست دور قبل زیر-کمیته حقوق بشر پارلمان اروپا و مدیر سازمان غیرانتفاعی «مبارزه با مصونیت از مجازات» آقای پیرآنتونیو پانزری در پاسخ به این سوال که تا چه حد می توان حقوق بشر را به عنوان پیش شرط در مذاکرات دوجانبه و چندجانبه مطرح کرد؟ به عنوان مثال، آنچه اتحادیه اروپا در جریان برجام تجربه کرد و یا آنچه در روابط کنونی با طالبان پیش روداریم، گفت: «اگر خواهان پاسداری از حقوق بشر به هر نحوی هستیم، در مسیر این مبارزه،(باید قبول کنیم) پیش شرط قرار دادن حقوق بشر در مذاکرات اقتصادی سیاسی و مذاکرات چند ملیتی از ابزارهای بسیار مهم به شمار می‌روند. این هدف میتواند در سطوح رسمی سیاسی یا در سطح مبارزات جنبش‌های حقوق بشری تحقق یابد. من خوب میدانم که شرایط بسیار پیچیده‌ای است اما این میدان مبارزه‌ای است که باید پیروز آن باشیم.»