مقامات جمهوری خودمختار چچن در روسیه روز جمعه محدودیت‌های جدیدی را برای موسیقی در این منطقه وضع کردند. بنابر این محدودیت‌ها تنها موسیقی‌های با تمپو (تندا) بین ۸۰ تا ۱۱۶ ضرب بر دقیقه مجازند.
آگهیبه گزارش خبرگزاری تاس روسیه، موسی دادایف، وزیر فرهنگ جمهوری خودمختار چچن روز جمعه هفتم آوریل اعلام کرد که «تمامی آثار موسیقیایی، آوازی و رقص باید مطابق تمپو ۸۰ تا ۱۱۶ ضرب بر دقیقه بوده تا با ذهنیت چچنی و برداشت مردم چچن از ریتم مطابقت داشته باشند.»
تمپو (تندا) سرعت قطعه موسیقی است که با واحد ضرب بر دقیقه مشخص می‌شود. هرچه تعداد ضرب‌ها در واحد دقیقه بیشتر باشد، موسیقی تند‌تر نواخته می‌شود.
بنابر بیانیه‌ای که بر روی سایت وزارت فرهنگ چچن منتشر شده است، موسی دادایف درباره این محدودیت جدید گفت: «موسیقی چچن از لحاظ تندا و روش‌شناسی متنوع است. ما باید میراث فرهنگی مردم چچن را از جمله آداب، سنن، رسوم سنن و ویژگی‌های شخصیتی چچنی، به نسل‌های بعدی منتقل کنیم. این میراث فرهنگی دارای طیف استانداردهای اخلاقی و اعتقادی است.»
آقای دادایف همچنین افزود: «وام گرفتن فرهنگ موسیقیایی از دیگران قابل پذیرش نیست.»
به گزارش رسانه‌های روسیه، آقای دادایف به همه موسیقیدان‌های منطقه تا روز نخست ژوئن فرصت داده است تا آثاری را که با قانون کنونی مطابقت ندارند، بازنویسی کنند.
بنابر قوانین جدید چچن اگرچه بسیاری از آثار موسیقی پاپ، راک و حتی کلاسیک جزء آثار ممنوعه به شمار می‌آیند، اما موسیقی فولکلور چچن همچنان مجاز است. وضع این محدودیت‌های جدید مطابق با سیاست‌های فرهنگی رمضان قدیروف، رئيس جمهوری چچن مبنی حفظ سنن و رسوم و هویت چچنی است.
موسیقی فولکلور چچن به فراخور موقعیت جغرافیایی این منطقه که در جنوب غربی روسیه، در دامنه‌های شمالی رشته‌کوه‌های قفقاز، هم‌مرز با گرجستان و در میانه آسیا و اروپا واقع است، از تنوع ملودیک و ریتمیک زیادی برخوردار است.
این موسیقی شامل رقص لزگی قفقازی به خصوص و همچنین موسیقی آوازی وام گرفته از آوازهای گرجی و ارمنی است. همچنین همراهی سازهایی نزدیک به بالالایکا روسی در این موسیقی بسیار مشهود است.
به توییتر یورونیوز فارسی بپیوندید
نکته قابل توجه در ممنوعیت‌های جدید وضع شده این است که سرود ملی روسیه هم غیر مجاز تلقی خواهد شد. زیرا تمپو اصلی این سرود ۷۶ و پایین‌تر از حد مجاز است.
وضع ممنوعیت بر موسیقی سابقه‌ای دیرین در حکومت‌های منطقه از جمله جمهوری اسلامی ایران و طالبان درافغانستان دارد. با این حال این محدودیت‌ها تا کنون بیشتر محتوایی بوده است و وضع چنین محدودیت فرمی نوعی نوآوری در سانسور محسوب می‌شود.