شبکه خبری فاکس نیوز آمریکا در گزارشی به تفاوت تکان دهنده میان توانایی‌های موشکی واشنگتن و پکن پرداخته و در همین راستا گفتگویی نیز با جان آکیلینو، فرمانده نیروهای ایالات متحده در اقیانوس آرام انجام داده است.
آگهیدر جریان این گفتگو، دریاسالار آکیلینو در پاسخ به این پرسش که آیا آمریکا توانایی برابری با زرادخانه موشک‌های با برد ۵۰۰ تا ۵۵۰۰ کیلومتر چین را دارد؟ می‌گوید: «خیر.»
او در پاسخ به این سوال که آیا آمریکا هم اکنون موشکی در دست توسعه با برد ۳ هزار تا ۵ هزار کیلومتر دارد نیز همان پاسخ را داد؛ یعنی «خیر».
فاکس نیوز در ادامه می‌نویسد که بنا بر گزارش پنتاگون، چین بیش از ۱۲۵۰ موشک بالستیک و کروز زمینی را که می‌تواند اهداف آمریکا را در سراسر اقیانوس هند و اقیانوس آرام مورد هدف قرار دهد، در اختیار دارد. این کشور همچنین در سال ۲۰۲۱ میلادی بیش از همه کشورهای جهان اقدام به آزمایش انواع موشک‌های بالستیک کرده است.
همچنین گفته می‌شود که قدرت موشکی چین، هم اکنون در مرکز استراتژی بازدارندگی «ارتش آزادی‌بخش خلق» قرار دارد.
مانورهای جنگی اخیر چین در شرق دور نیز منطق استراتژی ضدمداخلۀ این کشور را نشان داد و این را به وضوع روشن کرد که در نبرد احتمالی بر سر تایوان، حملات موشکی دقیق چین به پایگاه‌های نظامی و کشتی‌های نیروی دریایی ایالات متحده تا گوام، خسارات ویرانگری را به نیروی هوایی و دریایی آمریکا وارد می‌کند.
یک سناریوی مطرح شده از سوی اندیشکده «مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی» مستقر واشنگتن نیز نشان داده که در صورت آغاز هر نوع درگیری، ایالات متحده طی چهار هفته نبرد صدها هواپیما را از دست می‌دهد و پایگاه‌های این کشور در گوام ویران می‌شود و فرماندهان مجبور می‌شوند برای ضدحمله، تنها به نیروهای هوایی و دریایی خود تکیه کنند.
فاکس نیوز معتقد است که این شکاف مرگبار، طی دهه‌ها شکل گرفته است و بر همین اساس نیز خروج دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۹ از پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد که بین آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی امضاء شد را اقدام درستی می‌داند.
چراکه از نظر نویسنده، این پیمان در حالی که چین مشغول گسترش صنایع موشکی خود بود، آمریکا را از استقرار این نوع قابلیت دفاعی در هر نقطه از جهان منع می‌کرد.
قانون حلقه‌های آتش
این گزارش در ادامه می‌افزاید که تنها راه باقیمانده برای مقابله با چین، متوسل شدن به قانون حلقه‌های آتش (Rings of Fire Act of 2023) است؛ و بر همین اساس از پنتاگون می‌خواهد یک استراتژی برای خنثی کردن مزیت‌های موشکی چین طراحی کند و به این ترتیب شکافی را که در توانایی‌های موشکی آمریکا در منطقه هند و اقیانوس آرام وجود دارد، برطرف کند.
پنتاگون باید در چهارچوب این استراتژی، متحدان و مکان‌های کلیدی را شناسایی کند و با ایجاد یک قدرت رزمی معتبر و مقرون به صرفه در سراسر اقیانوس آرام، مزیت میدان داخلی چین را کاهش دهد.
در چهارچوب این استراتژی موشکی همچنین باید از موقعیت‌های جغرافیایی در دسترس آمریکا در منطقه استفاده شود؛ به این ترتیب در حالی که چین موشک‌هایش را در سرزمین اصلی مستقر کرده، واشنگتن با حمایت شرکا و متحدانش این موشک‌ها را در سراسر منطقه مستقر خواهد کرد.
بطور مثال ژاپن و فیلیپین می‌توانند میزبان سامانه‌های کوتاه برد باشند و سامانه‌های با برد بلندتر نیز در شمال استرالیا، جزایر اقیانوس آرام و آلاسکا مستقر شوند.
با این کار «حلقه‌های آتش» ایجاد و یک دفاع عمیق در سراسر اقیانوس آرام تشکیل می‌شود.
گزارش تاکید دارد که ساختن این «حلقه‌های آتش» در هماهنگی با نزدیک‌ترین متحدان، قدرت بازدارندگی آمریکا را افزایش می‌دهد و معضلات خطرناکی را برای برنامه‌ریزان «ارتش آزادی‌بخش خلق» ایجاد می‌کند.
این نوشتار نتیجه می‌گیرد که «اگر بتوانیم شکاف قدرت موشکی بین دو کشور را برطرف کنیم و توازن قدرت منطقه‌ای را به نفع خود تغییر دهیم، شانس بیشتری خواهیم داشت که شی جین‌پینگ را وادار کنیم قبل از هر تلاشی برای تصرف تایوان آنهم با زور، دوبار فکر کند.»