لوکاس هامر، نماینده پارلمان اتریش و کفیل سیاسی عباس دریس، یکی از کسانی که در رابطه با حادثه ماهشهر در سال ۱۳۹۸ دستگیر شده و اکنون در معرض اعدام قرار گرفته است در گفتگو با یورونیوز حکم وی را ناعادلانه خواند و خواستار آزادی او شد.
آگهیلوکاس هامر، نماینده پارلمان اتریش و کفیل سیاسی عباس دریس، یکی از کسانی که در رابطه با حادثه ماهشهر در سال ۱۳۹۸ دستگیر شده و اکنون در معرض اعدام قرار گرفته است در گفتگو با یورونیوز حکم وی را ناعادلانه خواند و خواستار آزادی او شد.
او می‌گوید: «به عنوان یک پدر، خودم را جای او می‌گذارم، اگر اتفاقی برای او رخ دهد، فرزندانش بی‌سر و سامان می‌شوند. این مساله من را خیلی عصبانی می‌کند. او هیچ کار غیرقانونی انجام نداده جز اینکه نظاره‌گر و شاهد کشتار ماهشهر بوده است. از منظر سیاسی نیز، اینکه می‌بینم فردی را بی‌دلیل زندانی کرده‌اند و برای اعتراف‌گیری، شکنجه‌اش کرده‌اند، واقعا متحیرم می‌کند.»
آقای هامر چندی پیش مقابل سفارت ایران در وین حاضر شد و تصویر آقای دریس را بر در سفارتخانه چسباند. او می‌گوید: «گاهی به من می‌گویند تو خیلی شجاعی که رفتی دم در سفارت ایران، اما شجاع آنهایی هستند که با وجود خطرات و ریسک در ایران مقاومت می‌کنند.»
آقای هامر دو نامه رسمی به سفیر ایران نوشته، نامه‌هایی که هیچگاه پاسخی از سوی سفیر ایران دریافت نکردند.
یورونیوز: آخرین پیگیری‌ها و اخبارتان از پرونده آقای دریس چیست؟
لوکاس هامر: خب اجازه دهید، درباره پرونده او توضیح کوتاهی بدهم. عباس دریس سال ۲۰۱۹ شاهد کشتار ماهشهر بود. حادثه‌ای که در آن نیروهای سپاه بسیاری از مردم بی‌سلاح را به قتل رساندند. او به عبارتی یکی از تنها بازماندگان و شاهدان آن کشتار است. او حالا در زندان است و به اعدام محکوم شده است. دریس پدر سه فرزند است. همسرش وقتی خبر محکوم شدن او به اعدام را می‌شنود، دچار حمله قلبی شده و از دنیا می‌رود. زندگی او به همین سادگی ویران و تاریک می‌شود.
یورونیوز: پیگیری‌های حقوقی شما چه بوده؟
لوکاس هامر: تا کنون دو نامه به سفیر ایران در وین نوشته‌ام و از ایشان خواستار توضیح و ارایه هرگونه اطلاعات درباره پرونده عباس دریس شدم اما تا به امروز هیچ پاسخی دریافت نکرده‌ام.
یورونیوز: آیا تجربه حضورتان مقابل سفارت ایران در وین موثر بود؟
لوکاس هامر: البته این سومین باری بود که من مقابل در سفارت ایران در وین حاضر می‌شدم. نخستین بار به طور حضوری دم سفارت رفتم تا نامه‌ام را تحویل سفیر دهم، در زدم اما کسی در را باز نکرد. آخرین باری که آنجا رفتم با خودم گفتم اگر باز هم در را باز نکردند عکس آقای دریس را روی در می‌چسبانم. پس از آنکه عکس را چسباندم، فورا در باز شد و آقایی ظاهر شد که با من حرف نزد. می‌خواستم با او یا سفیر حرف بزنم اما او نیروهای حفاظت سفارت را صدا کرد تا من را بیرون کنند، که رفتار دوستانه و سازنده‌ای نبود می‌خواستم آنها بدانند که جهان نظاره‌گر جنایت‌های ضد بشری آنهاست.
یورونیوز: آیا فکر می‌کنید ایران به چنین واکنش‌هایی اهمیت می‌دهد؟
لوکاس هامر: این کار از جهاتی برای من مهم است، نخست اینکه آنها بدانند جهان نظاره‌گر عملکردشان است. نکته دوم اینکه زندانیان سیاسی محبوس در ایران تنها یکسری عدد نیستند و ما روایتگر نام و داستان زندگی آنها هستیم.
سوم اینکه به باور من مواجهه ما با مقام‌های رسمی جمهوری اسلامی ایران در خارج مهم است. چرا که رژیم ایران مانند هر رژیم سیاسی دیگری به آبروی بین‌المللی خود فکر می‌کند و دلش می‌خواهد با جهان ارتباط خوبی داشته باشد و با جهان تجارت کند.
بنابراین صرف نظر از اینکه نتیجه چه باشد ما باید از تمام فرصت‌ها و امکان‌ها برای پاسخگو کردن مقام‌های جمهوری اسلامی ایران در خارج از این کشور اقدام کنیم.
یورونیوز: چشم‌اندازتان درباره پیگیری‌های بین‌المللی و تاثیر آن بر پرونده آقای دریس چیست؟
لوکاس هامر: مسلم است که مذاکرات و فشارهای بین‌المللی بر تصمیم رژیم اثرگذار است. به باور من مهم است که ما به فشارها ادامه دهیم و نام افراد را به زبان بیاوریم.
یورونیوز: زندگی شخصی عباس دریس چقدر شما را تحت تاثیر قرار داده؟
لوکاس هامر: من صاحب دو فرزند هستم و عباس دریس سه فرزند دارد. آنها مادری ندارند و باید همراه مادربزرگ پیر و فقیرشان زندگی کنند عباس دریس هیچ خطایی مرتکب نشده است. این رژیم قصد کشتن او را داشته و در زندان نیز او را مورد شکنجه قرار داده است.
آگهیاگر اتفاقی برای عباس دریس بیفتد بچه‌های او بی‌سرپناه خواهند شد و به عنوان یک پدر این مساله بسیار مرا عصبانی می‌کند. اما سوای این مساله شخصی، از منظر یک سیاستمدار باید بگویم آنچه من را متحیر می‌کند این است که چرا اصلا او زندانی شده؟ و چرا در زندان برای اعتراف‌گیری، او را شکنجه کرده‌اند؟ تنها کاری که او انجام داده این بوده که شاهد بی‌عدالتی بوده است. همین.