ازدواج همجنس‌گرایان

همجنس‌گرایی از سال ۱۹۵۲ از سوی انجمن روانپزشکی ایالات متحده آمریکا به عنوان گرایش جنسی متفاوت با «نرم‌های اجتماعی» در لیست اختلالات روانی قرار گرفت اما در سال ۱۹۷۳ از این فهرست خارج شد.

سسیل الدج، مادربزرگی که نوه اش را به دنیا آورده است در مورد این رویداد می گوید: «می خواستم این کار را به عنوان هدیه ای از طرف مادر به پسرش انجام دهم.»

آنا برنابیچ، نخست‌وزیر همجنسگرای صربستان، از شریک زندگی خود بچه‌دار شده است.

مردم تایوان روز شنبه ۲۴ نوامبر به قانونی شدن ازدواج همجنسگرایان نه گفتند.

کلیسای کاتولیک در آلمان، کلیسای قدرتمندی است و قانون اساسی آلمان این اجازه را به کلیسای کاتولیک داده است که بر اساس قوانین مذهبی معلم یا کارمندی را استخدام یا اخراج کند.

اندکی پس از ازدواج شاهزاده بریتانیا با مگان مارکل، همسر آمریکایی‌اش یکی دیگر از اعضای خاندان سلطنتی این کشور اولین ازدواج همجنسگرا در این خاندان را تجربه می‌کند.

این اولین بار بود که در انتخابات کاستاریکا موضوعات مذهبی و حقوق بشر در صدر گفتگوها قرار داشت و موجب چند دستگی در کشور می‌شد.

پارلمان اندونزی در حال تهیه پیش‌نویس اصلاحات پیشنهادی الحاقی به قانون کیفری در رابطه با ممنوعیت رابطه جنسی خارج از ازدواج است. فعالان حقوق بشر معتقدند که این قانون همجنسگرایان را هدف قرار خواهد داد.

سالانه هزاران همجنس گرا بدلیل سرکوب در کشورهای خاورمیانه و آفریقایی به اروپا می آیند و در خواست پناهندگی می کنند.

دیوان دادگستری اروپا به تمام کشورهای عضو اتحادیه اروپا از جمله کشورهایی که همچنان ازدواج همجنسگرایان را قانونی نکرده اند، توصیه می‌کند که ازدواج زوج های همنجسگرا را به‌رسمیت بشناسند.

عربستان سعودی تعدادی از شرکت‌کنندگان در مراسم ازدواج همجنس‌گرایان را شناسایی و دستگیر کرده است.

اولین مراسم ازدواج همجنس‌گرایان استرالیایی صورت گرفت. استرالیا بیست و چهارمین کشوری است که ازدواج همجنس‌گرایان را قانونی کرده است.

مطالعات نشان می‌دهد افراد همجنس‌گرا، دوجنسگرا و تراجنسی، بخصوص نوجوانان و جوانان، بیشتر از همسالان دگرجنسگرای خود در معرض آسیب‌های روانی و خودکشی قرار دارند.