فقر

هزینه اجرای این طرح برای دولت اسپانیا سالانه سه میلیارد یورو تخمین زده شده است. دولت اسپانیا در نظر دارد به تدریج با اخذ مالیات از شرکت‌های دیجیتال و داد و ستدهای بازار سهام هزینه اجرای این طرح را جبران کند.

تحقیقات مشترک یونیسف و سازمان غیردولتی «کودکان را نجات دهید» نشان داد که پیامدهای اقتصادی شیوع کرونا باعث می‌گردد تا پایان سال جاری میلادی ۸۶ میلیون کودک دیگر به کودکان فقیر جهان اضافه شود و شمار کودکان فقیر به ۶۷۲ میلیون نفر برسد.

اکثر زنان کارگر به‌عنوان خدمتکار تحت یک نظام کفالتی به نام «الکفاله» کار می کنند که حتی وزیر سابق کار لبنان آن‌را به «بردگی» تشبیه کرده بود. در این سیستم وضعیت اقامت قانونی کارگر خارجی در دست کفیل است که گذرنامه آنها را در اختیار دارد.

«فقیرترین کشورهای جهان ممکن است امیدشان این باشد که بازارهای اعتباری تجاری به طور ناگهانی در همین سال ۲۰۲۰ بازگشایی شود، اما بیماری همه‌گیر کرونا و تعطیلی فعالیت‌های اقتصادی بر اثر آن حتی در اقتصادهای پیشرفته نیز احتمالا اثرات طولانی مدت خواهد داشت.»

طبق آمار موسسه ملی آمار اسپانیا، نرخ بیکاری این کشور در سه ماه نخست سال جاری میلادی به ۱۴.۴ درصد رسیده است.

اندی استیل اسمیت، کشیش استرالیایی مبتکر این طرح و معروف به «کشیش باند» می گوید: «به محض اینکه به این بچه‌ها فرصتی برای انجام کارهای خوب داده شد، آنها از این فرصت با آغوش باز استقبال کردند و هر کاری می کنند تا این وظیفه را انجام دهند.»

بنا به نتیجه پژوهش‌های انجام شده آمار مرگ و میر بیماری همه گیر «کووید ۱۹» در میان اقلیت‌های قومی بریتانیا نیز در مقایسه با اکثریت جامعه بیشتر است.

تازه‌ترین گزارش ها از دفتر بین‌المللی حمایت از اطفال در افغانستان می گوید که بیش از ۷ میلیون کودک افغان با خطر گرسنگی مواجه‌اند.

گوترش درباره «نبود همبستگی کافی» با کشورهای در حال توسعه در جهان نیز هشدار داد و خواستار ایجاد این همبستگی شد.

این کمک مالی همچنین برای تقویت منابع مالی ضعیف کشورهای فقیر در زمینه فوریت‌های پزشکی و کمک‌رسانی در نظر گرفته شده است.

آکسفام روز پنج‌شنبه با انتشار گزارشی هشدار داد:«در صورتی که اقدام فوری برای کمک مالی به کشورهای در حال توسعه صورت نگیرد، تبعات اقتصادی ناشی از شیوع ویروس کرونا می‌تواند نیم میلیارد نفر را به زیر خط فقر بکشاند.»

مردم ایتالیا آستین‌ها را بالا زده‌اند و در تلاشند تا در این روزهای سخت به کمک نیازمندانی بشتابند که در دوران قرنطینه با مشکلات زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

بر اساس تازه ترین برآوردها، ۴۰ درصد جمعیت جهان که حدود ۳ میلیارد نفر را شامل می شود، فاقد امکانات اولیه برای شستن دستهایشان با صابون در خانه‌هایشان هستند.

دانشجویان در این تجمع شعارهایی در ارتباط با اعتراضات و رخدادهای چند ماه اخیر ایران از جمله اعتراضات آبان ماه ۹۸، شلیک به هواپیمای اوکراینی، دستگیری دانشجویان و تحریم انتخابات سر دادند.

تاکنون نزدیک به ۹۰ نفر به اتهام ارتباط یا آگاهی از این جنایت بازجویی شده اند.

به گزارش سازمان ملی آمار اسپانیا، ۲۶.۱ درصد جمعیت اسپانیا در خطر فقر و محرومیت‌های اجتماعی هستند که از رقم ۲۴.۷ درصد در سال ۲۰۱۸ بالاتر است. نرخ بیکاری نیز در اسپانیا ۱۴.۱ درصد است که دو برابر متوسط این نرخ در اتحادیه اروپاست.

آمیتاب بهار، مدیر عامل آکسفام هند: «اقتصاد شکننده ما به قیمت فشار بر زنان و مردان عادی جیب میلیاردرها و شرکت‌های بزرگ را پر می کند برای همین تعجب‌آور نیست که مردم اکنون این سوال را می‌پرسند که آیا میلیادرها باید وجود داشته باشند؟»

سطح مهارت «خواندن» ۱۰ درصد ثروتمندترین دانش‌اموزان سه برابر بالاتر از ۱۰ درصد فقیرترین دانش آموزان است و در کشورهایی مانند فرانسه، آلمان، مجارستان و اسرائیل این شکاف عمیق‌تر است و فاصله ۱۰ درصد دانش‌آموزان ثروتمند و فقیر چهار برابر است.

نقشه استانی شاخص فلاکت؛ نسبت بیکاری و تورم با شدت اعتراض‌ها چگونه بود؟

به گفته پلیس و منابع بیمارستانی یکی از معترضان در نزدیکی پل السنک و دومین فرد در نزدیکی پل الاحرار کشته شده‌اند. دو نفر دیگر از جمله زخمی‌هایی بوده‌اند که در بیمارستان جانشان را از دست داده‌اند که یکی از آنها در اثر اصابت گلوله و دیگری در اثر اصابت قوطی گاز اشک آور کشته شده است.

یکی دیگر از دانشجویان اعلام کرد: «دلیل اشغال پردیس توسط ما، امتناع تیم ریاست دانشگاه، همچنین دولت و مقامات مسئول از گفتگو با دانشجویان بوده است. پاسخ آنها به همه درخواست‌های گفتگو که از سوی دانشجویان مطرح شده، تنها سکوت بوده است.»

بخشی از نامه دانشجویی که در لیون خودسوزی کرد: «من مکرون، اولاند، سارکوزی و اتحادیه اروپا را متهم می کنم که با ایجاد عدم اطمینان نسبت به آینده‌مان، مرا به قتل رساند‌ند.»

سازمان غیرانتقاعی «صندوق نجات کودکان» اعلام کرده است که ذات‌الریه بیش از ۸۰۰ هزار کودک را در سال ۲۰۱۸ کشته است و از این بیماری بعنوان «اپیدمی جهانی فراموش شده» یاد کرده است.